Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPP2/443-162A/08/AW
Data
2008.05.14
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia --> Zwolnienie od podatku
Słowa kluczowe
instruktorzy
stawki podatku
usługi kulturalne
usługi rozrywkowe
usługi związane z kulturą
zwolnienia przedmiotowe
Istota interpretacji
Usługi w zakresie nauki tańca (PKWiU 92.32.12), jako związane z kulturą, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Wniosek ORD-IN
2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2008 r. (data wpływu 19 lutego 2008 r.), uzupełnionym w dniach 28 i 30 kwietnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług nauki tańca - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług nauki tańca.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka prowadzi działalność pod nazwą „A” i świadczy usługi w zakresie prowadzenia zajęć nauki tańca. Usługi te sklasyfikowane są przez Urząd Statystyczny w grupowaniu 92.34.12 „Usługi związane z działalnością sal balowych, dyskotek i instruktorów tańca”. Zajęcia nauki tańca prowadzone są przez instruktorów za miesięczną opłatą pobieraną od uczestników lub pobierana jest jednorazowa opłata za zajęcia indywidualne. Szkoła nie jest organizatorem imprez w zakresie kultury, rozrywki i nie sprzedaje biletów wstępu.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie: jaką stawką podatku od towarów i usług należy opodatkować świadczenie usług nauki tańca...
Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca podnosi, że taniec jako dziedzina bezpośrednio związana jest z kulturą. Większość działalności oparta jest na nauczaniu tańca dzieci, młodzieży lub dorosłych w formie sztuki użytkowej. Z nauką tańca związana jest również nauka form i zachowań. Zawsze taniec ludowy, klasyczny, towarzyski kojarzony był z prezentacją dorobku kulturalnego danego kraju regionu czy też kontynentu. Z uwagi na powyższe Wnioskodawca uznaje, że prowadzona przez niego działalność oparta jest przede wszystkim na działalności kulturalno-edukacyjnej. Urząd Statystyczny w Łodzi dokonał klasyfikacji usług świadczonych przez Szkołę do grupy 92.3 – „Usługi rozrywkowe pozostałe”. Zasady i przyjęta logika przy wyodrębnianiu sekcji, działów, grup i klas wskazują, iż usługi rozrywkowe są usługami związanymi z kulturą. A zatem usługi nauki tańca jako związane z kulturą, wymienione w poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy, zwolnione są od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ust. 1.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 –12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy). Jak stanowi art. 8 ust. 3 ww. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do postanowień § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.), do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008 r.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do tej ustawy. W poz. 11 tego załącznika wskazano zaliczone do grupowania PKWiU ex 92 - usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem1 - z wyłączeniem:
- usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
- usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
- usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),
- wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na imprezy sportowe,
- wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),
- usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach
,- wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),
- działalności agencji informacyjnych,
- usług wydawniczych,
- usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz. 12,
gdzie:
ex – dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania, 1 – dotyczy wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.
W świetle powyższych przepisów ze zwolnienia z podatku nie korzystają usługi wymienione enumeratywnie w treści pozycji nr 11 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz te usługi związane z rekreacją i sportem, które nie spełniają warunku podanego w objaśnieniu. Należy zauważyć, że objaśnienia te stosuje się jedynie do usług związanych ze sportem i rekreacją, a nie dotyczą kultury i szeroko pojętej rozrywki. Oznacza to, że usługi związane z kulturą i rozrywkowe, nawet jeśli przynoszą systematyczny zysk, są zwolnione od podatku od towarów i usług W świetle powyższych przepisów ze zwolnienia z podatku nie korzystają usługi wymienione enumeratywnie w treści pozycji nr 11 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz te usługi związane z rekreacją i sportem, które nie spełniają warunku podanego w objaśnieniu. Należy zauważyć, że objaśnienia te stosuje się jedynie do usług związanych ze sportem i rekreacją, a nie dotyczą kultury i szeroko pojętej rozrywki. Oznacza to, że usługi związane z kulturą i rozrywkowe, nawet jeśli przynoszą systematyczny zysk, są zwolnione od podatku od towarów i usług.
Wnioskodawca wskazał, iż prowadzone przez niego zajęcia nauki tańca mieszczą się w grupowaniu klasyfikacyjnym 92.3 „Usługi rozrywkowe pozostałe”, 92.32.12 „Usługi związane z działalnością sal balowych, dyskotek i instruktorów tańca”. Ponadto zaznaczył, że są to usługi związane z kulturą, a Spółka nie jest organizatorem imprez w zakresie kultury, rozrywki i nie sprzedaje biletów wstępu. Skoro usługi świadczone przez Szkołę Tańca nie są wymienione w treści poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy jako nie korzystające ze zwolnienia, nie są również zaklasyfikowane do usług związanych z rekreacją i sportem – zatem należy je uznać za zwolnione z podatku od towarów i usług. Podkreślić jednak należy, że analiza prawidłowości dokonanego przez Stronę przyporządkowania prowadzanych zajęć w zakresie nauki tańca do usług związanych z kulturą nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, bowiem Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usług będących przedmiotem wniosku.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej). Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
|