INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko H.M.N. ”S” S.A. przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2008r. (data wpływu 12 marca 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 czerwca 2008r. (data wpływu 6 czerwca 2008r.) oraz pismem z dnia 5 czerwca 2008r. (data wpływu 6 czerwca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia towaru - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia towaru.
Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 czerwca 2008r. (data wpływu 6 czerwca 2008r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 26 maja 2008r. znak: IBPP2/443-228/08/RSz oraz pismem z dnia 5 czerwca 2008r. (data wpływu 6 czerwca 2008r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zamówił w amerykańskiej firmie listwę zaciskową bębna zwijarki. Firma ta zleciła wykonanie tego towaru firmie w Hiszpanii. Wnioskodawca otrzymał towar z Hiszpanii.Wnioskodawca załączył do wniosku kserokopię następujących dokumentów:

• certyfikat pochodzenia,
• parking list - specyfikacja wysyłkowa,
• Air Waybill – list lotniczy przewozowy.
  
  

Wnioskodawca wskazał, iż fakturę otrzymał z USA. Zapłata nastąpi do USA. Wnioskodawca załączył kserokopię faktury. Wnioskodawca zakup wykaże w deklaracji Intrastat.W piśmie z dnia 3 czerwca 2008r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, iż transakcja obejmuje dostawę towaru według złożonego zamówienia w amerykańskiej firmie I.I.S..

Sprzedający – wystawiający fakturę handlową – I. I. S. USA,
zamawiający i nabywca towaru – HMN „S” S.A. Polska,
kraj wytworzenia towaru – Hiszpania,
kraj pochodzenia towaru – Hiszpania,
kraj bezpośredniej dostawy – Polska,
towar – listwa zaciskowa – wyprodukowany w Hiszpanii, na zlecenie amerykańskiej firmy – wysłany bezpośrednio z Hiszpanii do Polski.
Towar nie podlegał odprawie celnej.

Natomiast w piśmie z dnia 5 czerwca 2008r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

1. Faktura wystawiona przez amerykańską firmę I. I. S., od której kupowano towar, nie zawiera informacji aby posiadała siedzibę, stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub była zarejestrowana dla potrzeb VAT-u na terytorium Unii Europejskiej – brak NIP-u UE, VAT na fakturze jest ze stawką „0”.
2. Towar nie podlegał odprawie celnej, dlatego że został dostarczony drogą lotniczą do Polski bezpośrednio z Hiszpanii. Wysyłkę organizowała firma hiszpańska – dowód Air Waybill (przewozowy list lotniczy).
3. Koszty transportu zostały ujęte w fakturze wystawionej przez firmę amerykańską.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób Wnioskodawca powinien zakwalifikować powyższą dostawę, jako WNT czy import towarów...
2. Jaką stawkę VAT zastosować...
3. W których pozycjach dostawę należy wykazać w deklaracji VAT-7...
4. Czy dostawę należy wykazywać w deklaracji VAT-UE...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa nie jest WNT ani importem towarów. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 Wnioskodawca potraktował dostawcę jako podatnika nieposiadającego siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju. Wnioskodawca dostawę opodatkował stawką VAT 22% wykazując ją w pozycjach 36, 37 oraz 46, 47 deklaracji VAT-7, niewykazując jej w VAT-UE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 5 ustawy o VAT, przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty. Natomiast terytorium kraju – to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 2 pkt 1 ustawy).Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamówił w amerykańskiej firmie listwę zaciskową bębna zwijarki. Firma ta zleciła wykonanie tego towaru firmie w Hiszpanii. Wnioskodawca otrzymał towar z Hiszpanii. Wnioskodawca fakturę otrzymał z USA. Zapłata nastąpi do USA.

Transakcja obejmuje dostawę towaru według złożonego zamówienia w amerykańskiej firmie I.I.S.. Sprzedającym – wystawiającym fakturę handlową - jest I.I.S. USA. Wnioskodawca jest zamawiającym i nabywcą towaru. Kraj wytworzenia towaru – Hiszpania. Kraj pochodzenia towaru – Hiszpania. Kraj bezpośredniej dostawy – Polska. Listwę zaciskową wyprodukowano w Hiszpanii, na zlecenie amerykańskiej firmy oraz wysłano bezpośrednio z Hiszpanii do Polski. Towar nie podlegał odprawie celnej. Wysyłkę organizowała firma hiszpańska – dowód Air Waybill (przewozowy list lotniczy).

W opisanym stanie faktycznym przemieszczenie listwy zaciskowej bębna zwijarki pomiędzy Hiszpanią a Polską nie stanowi importu towarów, gdyż towary nie zostały dopuszczone do obrotu na terytorium kraju. Towar ten nie jest objęty procedurą celną. Nie jest dostarczony bezpośrednio z państwa trzeciego, tj. z USA, lecz przesyłką lotniczą z Hiszpanii do Polski. Zatem należy uznać, iż przedstawiona przez Wnioskodawcę transakcja nie spełnia powyższej definicji importu towarów.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 2 powołanego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,
   b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   - z zastrzeżeniem art. 10;
   
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,
2. dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

- jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, stwierdzić należy, iż ze względu na brak wskazanych w art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT cech po stronie zbywcy towaru opisanej we wniosku transakcji (firma ze Stanów Zjednoczonych, niezarejestrowana jako podatnik VAT na terytorium Wspólnoty), nie stanowi ona dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wskazać należy również na przepisy art. 20 i art. 32 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (DZ. U. UE. L. Nr 347, poz. 1 ze zm.) stanowiące, iż:

• „wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów” oznacza nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel rzeczowym majątkiem ruchomym wysyłanym lub transportowanym do nabywcy przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, do miejsca przeznaczenia w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
• w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub nabywcę lub też osobę trzecią, za miejsce dostawy uznaje się miejsce, w którym znajdują się towary w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy.
  
  

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

1. towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy;
2. towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem;
3. towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy;
   
   

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Art. 22 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
   
   

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabywa towar od kontrahenta amerykańskiego jednakże dostawa następuje z Hiszpanii a transport do Wnioskodawcy jest organizowany przez firmę hiszpańską, zatem w świetle ww. przepisów miejscem dostawy towarów dokonanej przez kontrahenta z USA na rzecz Wnioskodawcy jest terytorium Polski.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138. Zapis ten wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca towaru, jeśli dokonał on nabycia od dostawcy spoza terenu kraju.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT ww. przepisu nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Równocześnie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy przepis art. 17 ust. 1 pkt 5 ma zastosowanie jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl art. 17 ust. 6 ww. ustawy przepisu art. 17 ust. 1 pkt 5 nie stosuje się również jeżeli dostawa towarów dokonywana jest w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

Zatem w myśl ww. regulacji podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku VAT na terytorium Polski będzie nabywca towaru, o którym mowa w art. 17 ust. 5. Przepis ten znajdzie zastosowanie, gdy łącznie będą spełnione następujące warunki:

1. Dostawa towarów ma miejsce na terytorium kraju;
2. Dostawcą jest podmiot zagraniczny, czyli podatnik nieposiadający na terytorium RP siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania (art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy);
3. Podatek należny nie został rozliczony przez dostawcę (art. 17 ust. 2 ustawy);
4. Nabywca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy, posiadającym siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju albo osobą prawną niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadającą siedzibę na terytorium kraju (art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy);
5. Dostawa nie jest realizowana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju (art. 17 ust. 6 ustawy).
   
   

Przy spełnieniu powyższych warunków niezbędnych do zastosowania regulacji art. 17 ust. 1 pkt 5 powołanej ustawy podatnikiem z tytułu dostawy towarów dokonanej przez przedsiębiorcę zagranicznego na rzecz polskiego odbiorcy będzie ten ostatni podmiot.

Jak wyżej wykazano, w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca jest podatnikiem z tytułu nabycia przedmiotowego towaru. Powinien zatem wystawić fakturę wewnętrzną z podatkiem należnym wyliczonym według polskiej stawki podatku dla tego towaru.

Przedmiotową transakcję udokumentowaną fakturą wewnętrzną należy wykazać w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7: w pozycji nr 36 podstawę opodatkowania, zaś wyliczony odpowiednio podatek należny w pozycji nr 37.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, na mocy art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy, kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wyliczony podatek należny od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca stanowi jednocześnie kwotę podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w tej samej deklaracji.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Ponieważ, jak wskazano już wcześniej przedmiotowe nabycie nie stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zatem transakcji tej nie wykazuje on w informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ustawy o VAT.

Reasumując, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nabywa towar od firmy ze Stanów Zjednoczonych, która nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej. Faktura dokumentująca ww. nabycie nie zawiera kwoty podatku. Miejscem przedmiotowej dostawy jest terytorium RP. Wobec powyższego należy uznać, że podatek należny nie został rozliczony przez dokonującego dostawy i zostały spełnione wszystkie warunki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, a zatem przedmiotową transakcję należy uznać za dostawę towarów dokonaną na terytorium kraju, dla której podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego jest nabywca towaru, czyli Wnioskodawca. Podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawek właściwych dla nabytego towaru. Ponadto, ponieważ dostawa ta nie jest dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, zatem nie ma do niej zastosowania regulacja prawna wynikająca z art. 100 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretacje nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretacje dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku – Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.