INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w mieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008 r. (data wpływu 25 lutego 2008 r.), uzupełnionym pismem złożonym dnia 28 kwietnia 2008 roku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych gruntów przeznaczonych pod zabudowę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów niezabudowanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1993 roku nabył Pan udział we współwłasności działki gruntowej o powierzchni 100 ha. Współwłaścicielami tego gruntu jest Pana żona, syn i córka. Grunt stanowi ziemią rolną i takie miał przeznaczenie, przy czym oświadczył Pan, iż przez cały okres jej posiadania nie była prowadzona ani przez Pana, ani przez pozostałych współwłaścicieli jakakolwiek działalność rolnicza. Udział we współwłasności stanowi Pana majątek osobisty i nie jest w żaden sposób związany z jakąkolwiek działalnością. W chwili obecnej dla przedmiotowego terenu został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w którym przewidziano część gruntu – około 70 ha pod budownictwo. Za Pana zgodą i pozostałych współwłaścicieli Urząd Miejski we F. część tej ziemi (wymienione 70 ha) podzielił na działki o powierzchni około 10-12 arów, które będą przedmiotem sprzedaży przez współwłaścicieli. W uzupełnieniu do wniosku, które wpłynęło do organu w dniu 28 kwietnia 2008 roku wskazał Pan, iż celem zakupu ziemi była „chęć posiadania, nabycie nie było podyktowane chęcią uzyskania zysku”. Ponadto w treści uzupełnienia wniósł Pan, iż do podziału i sprzedaży „zmusiła” Pana zmiana planu zagospodarowania przestrzennego. W okresie posiadania nieruchomości gruntowej nie była ona przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Ponadto wskazał Pan, iż „z uwagi na to, że ziemia nie może zarastać chwastami jest koszona”, z tego względu otrzymuje Pan dotacje z Unii Europejskiej. Jednocześnie poinformował Pan, iż działki miały być podzielone przez Urząd Miasta i Gminy F., ale tak się nie stało. W związku z tym Pan wraz z współwłaścicielami będzie współfinansował podział działek, studium i plan zagospodarowania przestrzennego. Poza tym wspólnie ze współwłaścicielami będzie Pan finansował uzbrojenie terenu w wodę i kanalizację.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż udziałów we współwłasności posiadanych gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy przyszła sprzedaż udziału w działkach nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu. Zasady wykładni gramatycznej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalnością gospodarczą jest nawet pojedyncza czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy, tj. stały i powtarzalny, przy czym czynność ta winna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód. W ocenie Wnioskodawcy warunkiem uznania, czy dany podmiot działa w charakterze podatnika VAT jest ustalenie, czy działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub osoba wykonująca wolny zawód. Jeżeli natomiast czynności zostaną dokonane poza ramami tak określonej działalności, wówczas pozostaje ona bez znaczenia z punktu widzenia omawianej regulacji, zarówno wtedy, gdy została wykonana jednorazowo, jak i wielokrotnie. Zdaniem Wnioskodawcy majątek nabyty w celu wykorzystania na własne potrzeby, a nie w celu wykonywania działalności handlowej lub usługowej w chwili sprzedaży nie podlega VAT, ponieważ jego sprzedaż nie mieści się w ramach prowadzonej działalności handlowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl unormowania zawartego w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na potrzeby tego podatku pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza” zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podatnikiem podatku od towarów i usług jest zatem każdy producent, handlowiec, usługodawca, rolnik, czy osoba wykonująca wolny zawód, który działalność gospodarczą wykonuje samodzielnie, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, bez względu na cel lub rezultat działalności. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „zamiar”, jak również nie precyzuje pojęcia „sposób częstotliwy”, w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Ze wskazanych regulacji prawnych wynika zatem, iż dostawa gruntów co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji działalności gospodarczej, zawartej w art. 15 cyt. ustawy, decydujące znaczenie ma częstotliwość dokonywania czynności. W efekcie dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy, a jej przedmiotem jest nieruchomość gruntowa zabudowana lub niezabudowana, przy czym w przypadku tych ostatnich (niezabudowanych) opodatkowane są jedynie te dostawy, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że planuje Pan sprzedać udziały w posiadanych 70 ha gruntów, które będą podzielone na działki o powierzchni 10-12 arów każda.

Odnosząc zatem przytoczone regulacje prawne do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdza się, iż okoliczność podziału nieruchomości gruntowej niezabudowanej na mniejsze działki, uzbrojenie tych działek w wodę i kanalizację wskazuje na podjęcie czynności mających na celu uatrakcyjnienie posiadanego gruntu, tj. podjęcie profesjonalnych działań zmierzających do wielokrotnej sprzedaży gruntów.

Działania te wskazują zatem na handlowy charakter podejmowanych czynności spełniający definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 powołanej ustawy. Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż podjęto szereg działań wskazujących na zamiar związania zakupionej nieruchomości z działalnością gospodarczą. Zatem planowaną sprzedaż gruntów przeznaczonych pod zabudowę należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług.

W związku z tym, iż - jak wskazano wyżej - od podatku od towarów i usług, w odniesieniu do gruntów, zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy), planowane transakcje będą podlegały opodatkowaniu.

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) powołanej ustawy podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i, stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowemu zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.