INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 07.01.2008 r. (data wpływu 08.01.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu za 2007 r. zwróconej kwoty przyznanej w 2006 r. tytułem odprawy i ekwiwalentu za urlop - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 08.01.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu za 2007 r. zwróconej kwoty przyznanej w 2006 r. tytułem odprawy i ekwiwalentu za urlop.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Uchwałą Krajowej Rady S z dnia 12.09.2006 r. Wnioskodawczyni została przeniesiona w stan spoczynku z powodu choroby.

W dniu 04.10.2006 r. pracodawca przekazał na rachunek bankowy Wnioskodawczyni kwotę 23.932,72 zł tytułem odprawy i w dniu 26.10.2006 r. kwotę 1.310,33 zł tytułem ekwiwalentu za urlop (łącznie kwotę 25.243,05 zł).

Od odprawy w kwocie 39.888,72 zł pobrano podatek w kwocie 15.956 zł, a od ekwiwalentu za urlop w kwocie 1.899,54 zł - podatek w kwocie 423,00 zł oraz odliczono kwotę 166,21 zł na kasę chorych.

Sąd wyrokiem z dnia 10.01.2007 r. w sprawie sygn. akt (…) uchylił uchwałę Krajowej Rady S z dnia 12.09.2006 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Przelewem z dnia 05.03.2007 r. Wnioskodawczyni zwróciła na konto pracodawcy kwotę 25.243,05 zł.

W dniu 05.03.2007 r. Wnioskodawczyni zwróciła się także do pracodawcy o wyrównanie pensji do 100% należnego wynagrodzenia i powiadomiła o dokonanym zwrocie kwoty 25.243,05 zł.

Pismem otrzymanym w dniu 23.03.2007 r. Wnioskodawczyni została powiadomiona między innymi, że wynagrodzenie zostanie wyrównane po prawomocnym, korzystnym dla Wnioskodawczyni, zakończeniu sprawy.

Późniejsza rozmowa z Prezesem Sądu X i Prezesem Sądu Y nie doprowadziła do zmiany stanowiska pracodawcy.

Uprzednio pismem z dnia 06.10.2006 r. Wnioskodawczyni została powiadomiona między innymi o tym, że w przypadku uznania przez Sąd N decyzji Krajowej Rady S za bezpodstawną lub sprzeczną z prawem, wynagrodzenie Wnioskodawczyni zostanie wyrównane.

Na skutek wniosku Skarbu Państwa - Sądu X w dniu 30.05.2007 r. przez Sąd XVII Wydział G, zostało wydane postanowienie w sprawie sygn. akt (…), mocą którego zezwolono Skarbowi Państwa - Sądowi Y dla Ł-Ś w Ł na złożenie do depozytu sądowego kwoty 25.243,05 zł z tytułu odprawy emerytalnej w związku z przejściem w stan spoczynku oraz postanowiono, że złożone do depozytu świadczenie ma być wypłacone na wniosek Wnioskodawczyni bez żadnych warunków.

Wniesiona przez Wnioskodawczynię apelacja na powyższe postanowienie została oddalona postanowieniem Sądu O Wydział Cywilny odwoławczy z dnia 07.09.2007 r. w sprawie sygn. akt (…).

Wnioskodawczyni została powiadomiona, że powyższe postanowienie nie jest zaskarżalne.

Wnioskodawczyni wniosła pozew przeciwko Sądowi R o stwierdzenie nieważności złożenia do depozytu kwoty 25.243,05 zł.

Postanowieniem z dnia 27.11.2007 r. wydanym w sprawie sygn. akt (….), który doręczono Wnioskodawczyni w grudniu 2007 r., odrzucono pozew z powodu braku zdolności sądowej pozwanego.

Wnioskodawczyni złożyła zażalenie na to postanowienie, doprecyzowała oznaczenie pozwanego na Skarb Państwa - Sąd X w Ł oraz wniosła o rozpoznanie dotychczasowego pozwu przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi X w Ł.

Na dzień złożenia wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego nie zostało według wiedzy Wnioskodawczyni zakończone postępowanie przed Krajową Radą S, zaś sprawa sygn. akt (…) jest w toku.

Od 12.09.2006 r. Wnioskodawczyni przekazywane jest wynagrodzenie jak za stan spoczynku, tj. w wysokości 75% wynagrodzenia.

W Oddziale Finansowym Sądu X w Ł Wnioskodawczyni uzyskała informację, iż zwrócona przez Wnioskodawczynię należność z tytułu odprawy i ekwiwalentu za urlop nie została odliczona przez pracodawcę (płatnika) od dochodu Wnioskodawczyni za 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni może odliczyć od dochodu w zeznaniu podatkowym za 2007 r. kwotę 25.243,05 zł wraz z przekazanym podatkiem w łącznej kwocie 16.379,00 zł - w istniejącym na dzień niniejszego wniosku stanie faktycznym...
2. Czy w świetle ww. przepisu zwróconą kwotę 25.243,05 zł i podatek w kwocie 16.379,00 zł Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć od dochodu dopiero po prawomocnym zakończeniu postępowania przed Krajową Radą S, jeżeli to nastąpi po 30.04.2008 r.- w drodze korekty zeznania - a różnicę w stawce podatku przekazanego (ok. 19%) i podlegającego rozliczeniu za rok 2007 r. (40%) Wnioskodawczyni będzie mogła w drodze korekty zeznania podatkowego, bądź wskutek wniosku do Urzędu Skarbowego o określenie nadpłaty podatku...
3. Czy winno być nie tylko zakończone postępowanie przed Krajową Radą S, ale również rozstrzygnięta kwestia depozytu i rozliczenia przez pracodawcę, aby Wnioskodawczyni mogła odliczyć od dochodu kwotę 25.243,05 zł z podatkiem w kwocie 16.379,00 zł...
4. Czy w wypadku odliczenia przez Wnioskodawczynię od dochodu za 2007 r. kwoty 25.243,05 zł wraz z podatkiem w kwocie 16.379,00 zł pracodawca po powiadomieniu o tymże odliczeniu będzie mógł dokonać skutecznego potrącenia jakichkolwiek należności z kwoty 25.243,05 zł i zmienić podstawy rozliczenia podatku i jak wówczas ma postąpić Wnioskodawczyni...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni będzie ona mogła odliczyć od dochodu za 2007 r. kwotę 25.243,05 zł wraz z podatkiem w kwocie 16.379,00 zł dopiero po prawomocnym zakończeniu postępowania toczącym się przed Krajową Radą S w przedmiocie przeniesienia Wnioskodawczyni w stan spoczynku. Jeżeli to nastąpi po 30.04.2008 r. – w drodze korekty zeznania podatkowego za 2007 r.

Różnice w stawce podatku przekazanego (ok. 19%) i podlegającego rozliczeniu (40%) od kwoty 25.243,05 zł Wnioskodawczyni będzie mogła skorygować jedynie w drodze korekty zeznania podatkowego za 2007 r., bądź na skutek wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku – po złożeniu rocznego zeznania podatkowego za rok 2007 r.

Depozyt w niniejszej sytuacji nie ma najmniejszego znaczenia, bowiem by ten był ważny musiałaby istnieć wierzytelność z tytułu odprawy i ekwiwalentu za urlop na dzień złożenia świadczenia do depozytu, a o tej finalnie rozstrzyga wynik sprawy toczącej się przed Krajową Radą S.

W przypadku nieważności depozytu pracodawca powinien odebrać przedmiot świadczenia złożony do depozytu i wówczas złożenie do depozytu uważa się za niebyłe (art. 469 § 2 Kodeksu cywilnego).

O ważnym złożeniu do depozytu można mówić, jeżeli odpowiadało ono zarówno wymaganiom ustawy, jak i treści zobowiązania, przy czym decydująca jest chwila złożenia (orzeczenie Sądu N z dnia 17.03.1970 r., sygn. (…) OSNC 1..... z. 11, poz. 209). Orzeczenie Sądu o zezwoleniu na złożenie nie ma tu znaczenia prawnego z tego względu, że w postępowaniu depozytowym istotny jest jedynie formalny, a nie merytoryczny aspekt sprawy.

Bezpodstawne złożenie do depozytu nie zwalnia więc dłużnika ze zobowiązania. Jeżeli jednak mimo nieważności złożenia wierzyciel odebrał przedmiot świadczenia depozytu, to należałoby przyjąć, że z tą chwilą doszło do wykonania zobowiązania (por. Komentarz do Kodeksu cywilnego pod red. G. Bieniek i inni, Księga Trzecia – Zobowiązania, Tom I, W 1996 r., str. 422).

Wnioskodawczyni deklaruje przy tym, iż nie chce odbierać świadczenia z nieważnego depozytu.

W wypadku negatywnego dla Wnioskodawczyni zakończenia postępowania przed Krajową Radą S i przeniesieniem w stan spoczynku z datą wsteczną, na co zwracał uwagę pracodawca, problem odliczenia od dochodu kwoty 25.243,05 zł stanie się bezprzedmiotowy.

W pozostałych wypadkach, tj. odmowy przeniesienia Wnioskodawczyni w stan spoczynku oraz przeniesienie w stan spoczynku Uchwałą Krajowej Rady S wydaną np. w 2008 r., złożenie do depozytu będzie nieważne, co z kolei spowoduje niemożność zmiany pierwotnej daty zwrotu kwoty 25.243,05 zł. Powyższe oznaczać będzie brak po stronie Wnioskodawczyni długu w zakresie zwrotu należności z tytułu odprawy i ekwiwalentu za urlop (art. 498 Kodeksu cywilnego). Wówczas w wypadku odliczenia przez Wnioskodawczynię od dochodu za 2007 r. kwoty 25.243,05 zł z podatkiem w kwocie 16.379,00 zł i powiadomienia pracodawcy o odliczeniu, pracodawca nie będzie mógł z wymienionej należności potrącić jakichkolwiek świadczeń.

Zdaniem Wnioskodawczyni problem mógłby powstać, gdyby przed zakończeniem postępowania przed Krajową Radą S Wnioskodawczyni odliczyła od dochodu kwotę 25.243,05 zł z przekazanym podatkiem, a następnie zostałaby przeniesiona w stan spoczynku z datą wsteczną (przed datą złożenia świadczenia do depozytu). Wówczas pracodawca mógłby dokonać potrącenia.

W wypadku dokonania potrącenia (zaliczenia) przez pracodawcę ze zwróconej przez Wnioskodawczynię kwoty jakichkolwiek należności (np. kosztów procesowych) po dokonaniu przez Wnioskodawczynię odliczenia od dochodu wymienionej należności w zeznaniu podatkowym (korekcie tegoż) i tym samym pomniejszenie bądź zlikwidowanie bez winy Wnioskodawczyni z datą wsteczną (art. 498, 499 i 503 Kodeksu cywilnego) kwoty, jaka winna być odliczona, Wnioskodawczyni będzie mogła złożyć korektę zeznania podatkowego bez ponoszenia żadnych ujemnych konsekwencji (art. 14 k § 1 i § 3 oraz art. 14m ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Zdaniem Wnioskodawczyni oczywistym jest, że w wypadku przewidywalnego terminu zakończenia spraw dotyczących depozytu i rozliczeń przez pracodawcę - po zakończeniu postępowania przed Krajową Radą S - ewentualną korektę zeznania podatkowego lepiej złożyć po dokonaniu przez pracodawcę rozliczeń, bo to zagwarantuje prawidłowość korekty.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

W myśl art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni uchwałą Krajowej Rady S z dnia 12.09.2006 r. została przeniesiona w stan spoczynku z powodu choroby. W dniu 04.10.2006 r. pracodawca przekazał na rachunek bankowy Wnioskodawczyni kwotę 23.932,72 zł tytułem odprawy i w dniu 26.10.2006 r. kwotę 1.310,33 zł tytułem ekwiwalentu za urlop (łącznie kwotę 25.243,05 zł). Od odprawy w kwocie 39.888,72 zł pobrano podatek w kwocie 15.956 zł, a od ekwiwalentu za urlop w kwocie 1.899,54 zł – podatek w kwocie 423,00 zł oraz odliczono kwotę 166,21 zł na ubezpieczenie zdrowotne.

Sąd N wyrokiem z dnia 10.01.2007 r. w sprawie sygn. akt (…) uchylił uchwałę Krajowej Rady S z dnia 12.09.2006 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania

Przelewem z dnia 05.03.2007 r. Wnioskodawczyni zwróciła na konto pracodawcy kwotę 25.243,05 zł, a także zwróciła się do pracodawcy o wyrównanie pensji do 100% należnego wynagrodzenia oraz powiadomiła o dokonanym zwrocie ww. należności.

W odpowiedzi pracodawca powiadomił Wnioskodawczynię, że wyrównanie nastąpi po prawomocnym, korzystnym dla Wnioskodawczyni wyroku.

Decydująca w niniejszej sprawie jest kwestia charakteru wypłaconego świadczenia jako należnego lub nienależnego.

Należy jednak zauważyć, iż rozstrzygnięcie w tej sprawie nie zapadło, bowiem jak zaznaczyła Wnioskodawczyni: „na dzień złożenia wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego nie zostało według wiedzy Wnioskodawczyni zakończone postępowanie przed Krajową Radą Sądownictwa, zaś sprawa sygn. (…) jest w toku”.

Z uwagi na powyższe, organ podatkowy nie może stwierdzić jednoznacznie, iż należność zwrócona przez Wnioskodawczynię jest nienależnie pobranym świadczeniem, bowiem rozstrzygnięcie w sprawie przywrócenia do pracy, bądź nie przywrócenia, jeszcze nie zapadło.

Zaznaczyć należy, iż dokonana przez Wnioskodawczynię wpłata na konto pracodawcy w wysokości 25.243,05 zł, która stanowi kwotę odprawy i ekwiwalentu za urlop, została złożona do depozytu sądowego i ma być wypłacona na wniosek Wnioskodawczyni bez żadnych warunków. Wpłata ta nastąpiła z inicjatywy Wnioskodawczyni, a nie w wyniku rozstrzygnięcia zapadłego przed Krajową Radą S. Tym samym w chwili obecnej trudno przesądzić czy kwota ta będzie świadczeniem nienależnie pobranym.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż dopiero w momencie, kiedy zapadnie rozstrzygnięcie w sprawie przywrócenia do pracy Wnioskodawczyni możliwe będzie twierdzenie, iż mamy do czynienia z nienależnie pobranym świadczeniem. I dopiero z tą chwilą Wnioskodawczyni winna dokonać zwrotu nienależnie pobranego świadczenia z tytułu odprawy i ekwiwalentu za urlop wraz z podatkiem.

W myśl art. 41b ustawy, jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką). Powyższy przepis realizuje zasadę uwzględnienia podatnikowi kwot przez niego zwróconych w możliwie najkrótszym czasie, czyli w rozliczeniach związanych z obliczeniem zaliczek na podatek.

W katalogu ulg podatkowych podlegających odliczeniu od dochodu znajdują się odliczenia z tytułu zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika. Sytuacja taka występuje w przypadku, gdy zwrot taki nie jest potrącany przez płatnika z bieżących należności. W takiej sytuacji podatnik winien zwrócić nienależnie pobrane świadczenie łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 2 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi bowiem, że podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29 - 30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika. Pracodawca powinien przekazać pracownikowi stosowną informację o kwocie zwróconych przez niego świadczeń, na podstawie której podatnik w rocznym zeznaniu podatkowym dokona stosownego odliczenia.

Mając na uwadze ww. przepis należy stwierdzić, iż podatnik może odliczyć od dochodu wydatki związane ze zwrotem nienależnie pobranych świadczeń, które:

• zwiększyły wcześniej dochód do opodatkowania,

• nie zostały potrącone przez płatnika.
  
  

Ponadto, zgodnie z ust. 7h tegoż artykułu kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o której mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Odliczeniu podlegają świadczenia faktycznie zwrócone do wysokości wynikającej z informacji bądź decyzji organu potwierdzone dowodem wpłaty (przekaz, przelew itp.).

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż jeżeli zapadnie korzystne rozstrzygnięcie w kwestii przywrócenia Wnioskodawczyni do pracy, to w roku, w którym ono zapadnie kwoty wypłacone przez płatnika z tytułu odprawy i ekwiwalentu za urlop będą stanowić kwotę nienależnie pobranego świadczenia i za ten rok Wnioskodawczyni będzie mogła dokonać odliczenia stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem ust. 7h tego artykułu., przy spełnieniu warunku, iż takiego odliczenia nie dokona płatnik.

Z uwagi na to, iż wniosek z dnia 07.01.2008 r. (data wpływu 08.01.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu za 2007 r. zwróconej kwoty przyznanej w 2006 r. tytułem odprawy i ekwiwalentu za urlop, na skutek błędnego obliczenia przez Wnioskodawczynię liczby stanów faktycznych został opłacony w wysokości 225,00 zł, część opłaty dokonanej w dniu 04.01.2008 r. i 07.01.2008 r. w wysokości 75,00 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno-prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na wskazany przez Wnioskodawczynię adres:

X

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.