INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2008 r. (data wpływu 3 marca 2008 r.), uzupełnione pismem z dnia 21 kwietnia 2008 roku, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług stołówkowych świadczonych przez Jednostkę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2008 roku Szkoła w M. złożyła ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług stołówkowych świadczonych przez Jednostkę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi stołówkę szkolną i sprzedaje obiady uczniom, pracownikom, emerytom szkoły, podopiecznym Ośrodka w M. oraz osobom trzecim. Stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, jest obsługiwana przez personel szkoły, a jej działalność jest zadaniem statutowym szkoły.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy posiłki sprzedawane w stołówce szkolnej podlegają zwolnieniu z VAT, czy też są opodatkowane podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy usługi sprzedaży obiadów w stołówce szkolnej - nie będącej odrębnym podmiotem gospodarczym - prowadzone przez personel dla uczniów, pracowników i emerytów należy zaklasyfikować do działu PKWiU 80 „Usługi w zakresie edukacji” i tym samym winny podlegać zwolnieniu od podatku VAT. Taki sam dział PKWiU 80 Wnioskodawca wskazał dla usług świadczonych na rzecz podopiecznych Ośrodka. Dla pozostałych usług o kodzie PKWiU 55.5 Wnioskodawca określił stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7

Stosownie natomiast do treści obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, zarówno towary jak i usługi są identyfikowane na podstawie przepisów o statystyce publicznej zgodnie z art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ww. ustawy, zaś obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, stanowiącym wykaz towarów i usług zwolnionych od podatku, w pozycji 7 wymieniono usługi z grupowania PKWiU ex 80 „Usługi w zakresie edukacji”.

W związku z powyższym istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU wykonywanych usług przez podatnika.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż usługi stołówki w zakresie wydawania obiadów dla uczniów, pracowników, emerytów oraz podopiecznych Ośrodka Jednostka kwalifikuje w dziale PKWiU 80 „Usługi w zakresie edukacji”.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego należy stwierdzić, iż usługi sklasyfikowane w dziale PKWiU 80 „Usługi w zakresie edukacji”, świadczone przez stołówkę nie będącą odrębnym podmiotem gospodarczym (lecz działającym przy szkole) korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy).

W przypadku usług zaklasyfikowanych przez Wnioskodawcę do kodu PKWiU 55.5 należy wskazać, iż zgodnie z przepisem art. 41 ust. 16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając: specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług, przebieg realizacji budżetu państwa oraz przepisy Wspólnoty Europejskiej.

Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. (Dz. U. Nr 248, poz. 1848) zmieniającym rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) w § 1 pkt 5 lit. f w załączniku nr 1 do rozporządzenia dodano między innymi poz. 27.

Stosownie do treści zapisu poz. 27 w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. obniżoną do wysokości 7% stawkę podatku stosuje się do usług stołówkowych i usług dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych (PKWiU ex 55.5), z wyłączeniem:

• sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
• sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, iż świadczone przez Jednostkę usługi wydawania posiłków dla osób trzecich zostały sklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 55.5.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż usługi stołówkowe sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55.5, spełniające warunki określone ww. poz. 27 Załącznika nr 1 do rozporządzenia - podlegają opodatkowaniu w wysokości 7%, nie zaś, jak wskazano we wniosku, są opodatkowane stawką w wysokości 22%.

Stawka ta nie dotyczy czynności świadczonych w ramach usług stołówkowych, które zostały wyłączone w poz. 27 tj. sprzedaż napojów alkoholowych, piwa, sprzedaż kawy i herbaty, napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaż w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%.

Należy ponadto zauważyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Jednostkę w stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń