INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 17 marca 2008 r.) uzupełnionym w dniu 04 czerwca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki do której wniesiono aport, wydatków poniesionych przez wnoszącego na czynsze inicjalne umów leasingu oraz ubezpieczenia majątkowe, w części obejmującej okresy przyszłe - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki do której wniesiono aport, wydatków poniesionych przez wnoszącego na czynsze inicjalne umów leasingu oraz ubezpieczenia majątkowe, w części obejmującej okresy przyszłe.
Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 06 maja 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 04 czerwca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna do dnia 01 października 2007 r. prowadził działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkował i sprzedawał wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa – stolarkę PCV. W ramach tej działalności zawierał również umowy leasingu operacyjnego użytkując w ramach tych umów środki transportu oraz maszyny produkcyjne. Koszty czynszów inicjalnych do tych umów poniesione po 01 stycznia 2007 r. potrącał rozliczając je w czasie proporcjonalnie do długości okresu, na jaki zawarte zostały te umowy. Zasadę taką zastosował zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W taki sam sposób postępował w odniesieniu do kosztów ubezpieczenia majątku trwałego i obrotowego w towarzystwie ubezpieczeniowym.

W dniu 01 października 2007 r. swoje przedsiębiorstwo wniósł w całości aportem do Sp. z o.o. obejmując w zamian udziały w tej spółce. Z tym dniem przedsiębiorstwo Wnioskodawcy zaprzestało działalności – z dniem 03 października 2007 r. zostało ono wykreślone z ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Burmistrza Miasta oraz wyrejestrowane w Urzędzie Skarbowym jako przedsiębiorstwo osoby fizycznej oraz podatnik VAT czynny.

W związku z wniesieniem aportem całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do Sp. z o.o. – spółka stała się właścicielem składników majątkowych należących do 01 października 2007 r. do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Z tego samego powodu dnia 01 października 2007 r. sporządzony został z firmą leasingową aneks do umów leasingu. Zgodnie z treścią aneksu w miejsce przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jako leasingobiorcy wchodzi Sp. z o.o. Również prawa wynikające z polis ubezpieczeniowych zawartych wcześniej przez przedsiębiorstwo Wnioskodawcy przeszły na Sp. z o.o.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wartość rozliczeń międzyokresowych kosztów zapisanych w aktywach przedsiębiorstwa w związku z wydatkami niezarachowanymi w koszty a poniesionymi na czynsze inicjalne umów leasingu oraz ubezpieczenia majątkowe (w części obejmującej okresy przyszłe) stanowią element wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do Sp. z o.o., w konsekwencji podlegać będą rozliczaniu w czasie do kosztów uzyskania przychodów w tej Spółce...

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione przez Jego przedsiębiorstwo na czynsze inicjalne zapłacone w 2007 r. do umów leasingu operacyjnego oraz ubezpieczenia majątkowe w części dotyczącej okresu przekraczającego rok podatkowy 2007 będące aktywami jako rozliczenia międzyokresowe kosztów – stanowią element wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do Spółki z o.o. i będą mogły być zaliczane w koszty uzyskania przychodów w tej Spółce. Zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – w przypadku wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa – do ustalenia wartości firmy bierze się pod uwagę składniki majątkowe wchodzące w skład wniesionego do spółki przedsiębiorstwa. Pojęcie składników majątkowych zdefiniowane jest w art. 4a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – są to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Zgodnie z ustawą o rachunkowości wartości wykazywane jako rozliczenia międzyokresowe kosztów – stanowią aktywa przedsiębiorstwa.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz.1037 ze zm.) pozwala na wnoszenie do spółki wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych (aportów), jednakże w przepisach prawa brak definicji tego ostatniego pojęcia.

W doktrynie w sposób najprostszy definiuje się wkład niepieniężny przeciwstawiając go wkładowi pieniężnemu. Wkładem niepieniężnym jest zatem każdy wkład, któremu nie można przypisać charakteru pieniężnego, a więc który nie ma postaci określonych znaków pieniężnych i nie ma postaci bezgotówkowej, czyli tzw. pieniądza bankowego.
Kryteria uznania danego prawa za wkład niepieniężny do spółki kształtują się następująco:

• możliwość określenia wartości majątkowej prawa,
• możliwość wyceny i umieszczenia w bilansie,
• zbywalność prawa,
• możliwość ustanowienia prawa,
• przydatność i dostępność przedmiotu wkładu spółki,
• zdolność do wejścia do masy upadłościowej.
  
  

Przede wszystkim wkład nie może mieć charakteru abstrakcyjnego – musi istnieć możliwość jego wyceny, a co za tym idzie umieszczenia stosownego zapisu w bilansie spółki.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni – ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Przepis art. 4a pkt 2 tej ustawy definiuje pojęcie składników majątkowych jako aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalne związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) przez aktywa rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Zatem Spółka przy wycenie składników majątkowych zaliczanych do aktywów określa ich wartość rynkową w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości.Natomiast wartości wykazywane jako rozliczenia międzyokresowe kosztów, pomimo iż stanowią aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, co do zasady nie mogą być przedmiotem obrotu, nie mogą też stanowić wkładu niepieniężnego.Tym samym dokonane i ustalone przez Wnioskodawcę rozliczenia międzyokresowe kosztów winny być rozliczone w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy i nie powinny być przedmiotem aportu, a w związku z tym również kosztem uzyskania przychodu w Spółce z o. o.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Spółka z o.o. do której Wnioskodawca wniósł przedsiębiorstwo nie może zaliczyć wydatków poniesionych na czynsze inicjalne umów leasingu oraz ubezpieczenia majątkowe, w części obejmującej okresy przyszłe, do kosztów uzyskania przychodów, zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższej sprawie jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.