INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pan, przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2008r. (data wpływu 12 marca 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2008r. (data wpływu 5 czerwca 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT do usług budowlanych świadczonych przy budowie domów jednorodzinnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT do usług budowlanych świadczonych przy budowie domów jednorodzinnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 maja 2008r. (data wpływu 5 czerwca 2008r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 maja 2008r. znak: IBPP2/443-230/08/LŻ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Zakres świadczonych usług mieści się w ogólnie rozumianych usługach budowlanych czyli budowy domów od podstaw, prac ogólnobudowlanych jak również wykańczanie mieszkań poprzez tynkowanie, malowanie, kładzenie glazury itp. Aktualnie Wnioskodawca buduje domy jednorodzinne zakwalifikowane w PKOB w dziale 11. Domy te buduje jako podwykonawca dla dużej firmy budowlanej jak również budowane są dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Budowane domy posiadają część mieszkalną składającą się z podstawowych pomieszczeń takich jak pokoje, kuchnia, łazienka, ubikacja, przedsionek itp. Budowane domy posiadają również pomieszczenia pomocnicze takie jak np. kotłownia bez których dom mieszkalny nie nadaje się do zamieszkania ponieważ nie spełnia roli domu mieszkalnego. Część budowanych domów posiada również garaże na samochody osobowe i piwnice, które to garaże i piwnice nie są oddzielnymi budynkami, tylko tworzą łączną bryłę architektoniczną z budynkiem mieszkalnym (PKOB 11). Świadczone usługi dotyczą całego budynku jako budynku jednorodzinnego zakwalifikowanego w PKOB w dziale 11. Wnioskodawca nie zawiera umowy na budowę lub remont poszczególnych pomieszczeń np. garażu, piwnicy czy kotłowni. Wnioskodawca nie wyklucza, iż w przyszłości może zdarzyć się umowa na wykonanie budowy lub remontu pomieszczeń garażu, piwnicy czy kotłowni w budynku jednorodzinnym (PKOB 11) co do tej pory nie nastąpiło.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować na wykonanie usług budowlanych świadczonych przy budowie wyżej omówionych budynków...
Czy całą usługę budowlaną należy opodatkować stawką 7% podatku VAT...
Czy należy jednak podzielić usługę i na część mieszkalną wraz z pomieszczeniami pomocniczymi stosować stawkę 7% VAT natomiast na usługę budowlaną wykonywaną w pomieszczeniach garażowych i piwnicach stosować stawkę 22% podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa wykonywana na całym budynku mieszkalnym sklasyfikowanym w PKOB w dziale 11 i nie przekraczającym powierzchni 300 m2 podlega opodatkowaniu stawką 7% podatku VAT. Według Wnioskodawcy nie należy rozdzielać odrębnej usługi budowlanej świadczonej w garażu lub piwnicy domu jednorodzinnego, ponieważ cały budynek kwalifikowany jest jako budynek mieszkalny zgodnie z PKOB dział 11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 12 i ust. 12a ww. ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 12 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r., przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumieć należy budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 12b, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
   
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego według ust. 12c o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z powyższego wynika, że o możliwości zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 i 12a ustawy decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Ponadto, zgodnie z treścią § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, ze zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
   
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12,

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Ponadto wskazać należy także, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Z uwagi na to, iż przepisy prawa podatkowego (ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do niej) nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego ani lokalu użytkowego, należy po nie sięgnąć do ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ww. ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ponadto ust. 4 powołanego wyżej artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Definiując pojęcie prawne „samodzielnego lokalu mieszkalnego”, ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

• po pierwsze - pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystywaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz
  
• po drugie - pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.
  
  

Jako pomieszczenie przynależne ustawodawca wymienia garaże, a zatem należy stwierdzić, iż garaże zaliczane są do lokali użytkowych, spełniają przesłanki zawarte w definicji lokalu użytkowego i podlegają opodatkowaniu stawką podstawową 22% (zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT).

W myśl postanowień art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3 ww. ustawy zarówno towary, jak i usługi dla potrzeb podatku od towarów i usług identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), obowiązującą dla celów podatku VAT do dnia 31 grudnia 2008r., w Dziale 45 mieszczą się roboty budowlane. Dział ten obejmuje:

1. prace polegające na wznoszeniu nowych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, począwszy od przygotowania terenu przez zróżnicowany zakres robót ziemnych, fundamentowych (stan zerowy), wykonywanie elementów nośnych, przegród budowlanych, układanie i pokrywanie dachów (stan surowy) do robót montażowych, instalacyjnych i wykończeniowych,
   
2. prace związane z przebudową, rozbudową, nadbudową, modernizacją, rozbiórką, odbudową, remontem i konserwacją już istniejących budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, prace związane z inżynierią lądową i wodną,
   
3. instalowanie budynków i budowli z prefabrykatów, instalowanie konstrukcji stalowych.
   
   

Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w zależności od tego, kto dokonuje montażu artykułów branży budowlanej, odpowiednio zakwalifikowana zostanie czynność przez niego wykonana, a w konsekwencji taka będzie dla tej czynności odpowiednia stawka podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenie przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności, również w zakresie klasyfikacji.

Należy ponadto zauważyć, iż tutejszy organ nie jest uprawnionym do dokonywania klasyfikowania towarów i usług według klasyfikacji statystycznych. Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi odpowiedzialny jest producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca występuje jako podwykonawca i świadczy usługi budowlane dotyczące budowy domów jednorodzinnych. Budowane domy posiadają część mieszkalną (pokoje, kuchnia itp.) jak i część użytkową (piwnica, garaż, kotłownia), które tworzą jedną bryłę architektoniczną. Świadczone ww. usługi dotyczą całego budynku jako budynku jednorodzinnego zakwalifikowanego w PKOB w dziale 11. Nie zawierane są umowy na budowę lub remont poszczególnych pomieszczeń np. garażu, piwnicy czy kotłowni.

Zatem usługi budowlane świadczone przez Wnioskodawcę w pomieszczeniach niemieszkalnych będących integralną częścią budynku mieszkalnego jednorodzinnego, które nie są wykorzystywane do działalności gospodarczej, sklasyfikowanym pod symbolem PKOB 11 będą korzystały z preferencyjnej 7% stawki podatku VAT.

W świetle powyższego, jeżeli roboty budowlane, wykonywane przez Wnioskodawcę, dotyczą budynków mieszkalnych jednorodzinnych, sklasyfikowanych w PKOB 11, w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak również pomieszczenia niemieszkalne stanowiące integralną część budynku mieszkalnego jednorodzinnego, to usługi te będą w całości opodatkowane preferencyjną 7% stawką podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotu budowy według PKOB. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji budowanych budynków, według PKOB, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.