INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2008 r. (data wpływu 26 luty 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej:

1. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez odbiorców premii pieniężnych – jest nieprawidłowe,
2. Ordynacji podatkowej w zakresie zastosowania przepisów dotyczących interpretacji prawa podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez odbiorców premii pieniężnych oraz Ordynacji podatkowej w zakresie zastosowania przepisów dotyczących interpretacji prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca otrzymuje od dostawców towarów gratyfikacje finansowe w formie premii pieniężnych. Premie te nie są przyporządkowane do konkretnych transakcji. Wypłacane są zazwyczaj w związku ze zrealizowaniem przez grupę zakupową, w której uczestniczy Zainteresowany, określonego pułapu zakupów w określonym czasie, a także w związku z terminowymi płatnościami za towar. Wnioskodawca ma wyznaczone w ramach grupy zakupowej indywidualne cele zakupowe, których realizacja daje mu prawo do tych gratyfikacji finansowych. Pułap zakupów określany jest kwotowo lub ilościowo, terminy płatności wynikają z warunków kontraktowych.

Zainteresowany udziela również gratyfikacji finansowych w formie premii pieniężnych. Tu rządzą identyczne zasady. Premie pieniężne, które udziela Wnioskodawca uzależnione są od spełnienia identycznych kryteriów. Beneficjent premii otrzymuje ją za zrealizowanie warunku osiągnięcia określonego poziomu obrotów w określonym czasie, a także w związku z nie pozostawaniem w zwłoce z płatnościami na rzecz Zainteresowanego. Opisane gratyfikacje finansowe nie pełnią formy rabatów, rabaty w obrocie realizowanym przez Wnioskodawcę przyznawane są odrębnie i dokumentowane są przez udzielającego bezpośrednio na fakturze VAT, bądź drogą wystawienia faktury korygującej VAT.

Opisane wyżej gratyfikacje finansowe są instrumentem odrębnym od systemu skont, który funkcjonuje osobno w systemie rozliczeń handlowych Zainteresowanego. Poczynając od 2005 r. do końca 2007 r., Wnioskodawca dokumentował otrzymanie premii pieniężnych fakturami VAT. Odliczał też podatek naliczony wykazany na fakturach VAT dokumentujących udzielenie przez niego premii pieniężnych. Z końcem 2007 r. zaczął otrzymywać coraz liczniejsze sygnały od dostawców udzielających mu premii pieniężnych, iż począwszy od 2008 r. oczekują oni, że będzie dokumentował udzielenie mu premii pieniężnych notami obciążeniowymi wystawianymi na rzecz dostawców udzielających premii a więc, że system rozliczeń premii pieniężnych realizowany będzie poza systemem podatku od towarów i usług. O ile do końca 2007 r. do kwoty należnej Wnioskodawcy premii pieniężnej doliczany był należny podatek, o tyle poczynając od wypłat premii realizowanych po 1 stycznia 2008 r. kwoty premii stawiane będą do jego dyspozycji w kwotach netto.

Analiza stanu prawnego przeprowadzona przez Zainteresowanego skłoniła go do takiej samej reakcji w stosunku do podmiotów, którym udziela premii pieniężnych. Zważywszy jednak na negatywną okoliczność, że kwalifikacja premii pieniężnych na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług jest zróżnicowana w różnych częściach kraju, a praktyka taka ukształtowała się na gruncie różnych interpretacji indywidualnych i różnych orzeczeń sądów administracyjnych, nie można wykluczyć, że część beneficjentów premii, które udziela Wnioskodawca nadal będzie dokumentować ich otrzymanie fakturami VAT. Tak więc konieczne staje się przyszłe ujednolicenie zasad ich kwalifikacji dla celów podatkowych, choćby ze względu na zmiany w otoczeniu prawnym biznesu wynikające np. z nowego brzmienia art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zważywszy na obowiązujące od 1 stycznia 2008 r. brzmienie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne jest uwzględnienie zasad postępowania wynikających z nowego brzmienia tego przepisu przy dokumentowaniu i rozliczaniu premii pieniężnych. W tej sytuacji ponowna analiza ww. przepisów z uwzględnieniem dorobku doktryny i orzecznictwa, w tym orzecznictwa sądów krajowych i orzecznictwa ETS, prowadzi do wniosku, że poczynając od 1 stycznia 2008 r. otrzymanie faktury VAT dokumentującej udzielenie premii pieniężnej, wystawionej przez beneficjenta tej gratyfikacji finansowej, nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na tej fakturze nawet, gdy kwota wskazana na fakturze została uregulowana, jako że premia pieniężna nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie jest wynagrodzeniem za usługę, tym samym również nie podlega dokumentowaniu fakturą VAT. Jednakże gdyby do takiego odliczenia doszło, podatnik może skutecznie powołać się na okoliczność, iż zastosował się do interpretacji ogólnej prawa podatkowego Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r., wydanej w trybie art. 14 § 3 Ordynacji podatkowej w wersji obowiązującej w dniu wydania tej interpretacji, a gdyby w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej tej interpretacji nie uwzględniono, zastosowanie znajdą przepisy art. 14k § 2 i § 3 oraz art. 14m § 1 pkt 1 i 2, § 2 i § 3 Ordynacji podatkowej. Czy taki wniosek jest prawidłowy...

Wnioskodawcy znane są:

1. wydana w trybie art. 14 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej interpretacja Ministra Finansów znak PP3 812 1222/2004/AP/4026 z dnia 30 grudnia 2004 r. w sprawie stosowania przepisów art. 8 i art. 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Urz. MF z 31 stycznia 2005 r. Nr 2, poz. 22), zgodnie z którą w sytuacji gdy premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę np.: nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą, należy uznać, że wypłacona premia pieniężna jako związana z określonymi zachowaniami nabywcy jest wynagrodzeniem za świadczenie usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych,
2. wyroki WSA w Warszawie z dnia 22 maja 2007 r. III SA/Wa 4080/06 oraz z dnia 6 lutego 2008 r. III SA/Wa 1967/07, a także NSA z dnia 6 lutego 2007 r. l FSK 94/06 oraz 28 sierpnia 2007 r. l FSK 11109/06, zgodnie z którymi „…Za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT nie można uznać obrotów w wysokości określonej umownie osiągniętych przez nabywcę. Premia wypłacona przez sprzedawcę, w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi...”,
3. interpretacja indywidualna z dnia 17 września 2007 r. wydana na podstawie art. 14b § 1 i § 6 Ordynacji podatkowej w ramach upoważnienia wynikającego z § 2 i § 5 rozporządzenia Ministerstwa Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (znak 1401/PH I/4407/14 46/07/KO), zgodnie z którą „...otrzymany przez stronę od kontrahenta bonus roczny za osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów nie rodzi obowiązku podatkowego w VAT. Przekazanie bonusu należy udokumentować notą księgową...”.

W ocenie Wnioskodawcy, premie pieniężne w stanie faktycznym sprawy nie podlegały i nie podlegają co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany stosował się jednak do powołanej interpretacji ogólnej, gdyż funkcjonował w pewnym systemie, który nie dawał mu innych możliwości rozliczeniowych, tym bardziej że kwoty należności wynikających z faktur dokumentujących otrzymanie premii pieniężnych były przez niego regulowane, a więc w okresie od 1 czerwca 2005 r. do końca 2007 r. zastosowanie znajdował art. 88 ust. 3a pkt 2 w brzmieniu dodanym przez art. 1 pkt 22 lit. b ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. zmieniającej między innymi z dniem 1 czerwca 2005 r. ustawę o podatku od towarów i usług, jednakże przepis ten uległ kolejnej modyfikacji.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w wersji obowiązującej od 1 stycznia 2008 r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ze względu na wskazaną wyżej zmianę art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile obiektywnie nieprawidłowa kwalifikacja premii pieniężnych nie miała znaczenia do 31 grudnia 2007 r. (nawet jeżeli otrzymanie premii nie podlegałoby opodatkowaniu, to uregulowanie kwoty wykazanej w fakturze pozwalało udzielającemu premię, na odliczenie podatku naliczonego wykazanego w tej fakturze), o tyle od dnia 1 stycznia 2008 r. prawidłowa kwalifikacja premii nabiera szczególnego znaczenia.

W zakresie interpretacji ogólnej, którą powołuje Wnioskodawca, w dacie interpretacji obowiązywały przepisu art. 14 § 3 Ordynacji podatkowej w brzmieniu: Zastosowanie się przez podatnika, płatnika lub inkasenta do interpretacji prawa podatkowego (kierowanej do organów podatkowych i organów kontroli skarbowej, dotyczącej problemów prawa podatkowego, zamieszczonej w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów) nie może im szkodzić, jednakże nie zwalnia ich z obowiązku zapłaty podatku. W takim przypadku nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się, nie nalicza się odsetek za zwłokę i nie ustala dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług – w zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji. Zastosowanie się podatnika, płatnika lub inkasenta do interpretacji prawa podatkowego, może stanowić przesłankę do umorzenia zaległości podatkowych, zgodnie z art. 67 Ordynacji podatkowej, jeżeli zaległości te powstały na skutek zastosowania się do takiej interpretacji. Z dniem 1 stycznia 2005 r. przepisy te uległy zmianie, jednak ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej zmieniając art. 14 Ordynacji podatkowej nie zawierała w tym zakresie uregulowań intertemporalnych.

Nowy przepis art. 14 § 3 Ordynacji podatkowej stanowił, że zastosowanie się przez podatnika, płatnika lub inkasenta, a także następcę prawnego lub osobę trzecią odpowiedzialną za zaległości podatkowe do interpretacji, o której mowa w § 1 pkt 2 tego przepisu, nie może im szkodzić.

W zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi albo następcy prawnemu lub osobie trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe podatnika, nie określa się albo nie ustala zobowiązania podatkowego za okres do dnia jej uchylenia albo zmiany, a także nie ustala dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług i nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się, nie stosuje się również innych sankcji wynikających z przepisów prawa podatkowego i przepisów karnych skarbowych.

W tej sytuacji uprawnione jest twierdzenie, że przepisy art. 14 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2005 r. znajdują zastosowanie również w sytuacji, gdy podatnik zastosował się do interpretacji Ministra Finansów sprzed 1 stycznia 2005 r., o ile jest to interpretacja spełniająca warunki, o których mowa w art. 14 § 2 Ordynacji podatkowej (interpretacja skierowana do organów podatkowych i organów kontroli skarbowej dotycząca problemów prawa podatkowego, zamieszczona w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów). Interpretacja z 30 grudnia 2004 r. spełnia te warunki.

Kolejna zmiana tych przepisów miała miejsce ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw. O ile w przypadku interpretacji indywidualnych ustawa zmieniająca przewidywała regulacje intertemporalne, o tyle w zakresie interpretacji ogólnych (wydawanych przez Ministra Finansów w celu ujednolicenie stosowania prawa podatkowego przez podległe organy) nowe przepisy stosuje się wprost.

Przewidują one, że:

• zastosowanie się do interpretacji ogólnej przed jej zmianą nie może szkodzić temu, kto się do niej zastosował, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej – art. 14k § 2 Ordynacji podatkowej,
• w zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę – art. 14k § 3 Ordynacji podatkowej,
• w przypadku, gdy skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce przed opublikowaniem interpretacji ogólnej, zastosowanie się do tej interpretacji nie zwalnia z obowiązku zapłaty podatku – art. 14l Ordynacji podatkowej,
• zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona lub nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, jeżeli:
  - zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji, która uległa zmianie lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej – art. 14m § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej oraz
  - skutki podatkowe związane ze zdarzenie, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po opublikowaniu interpretacji ogólnej – art. 14m § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej.
  
  

Na wniosek podatnika, który zastosował się do interpretacji, w decyzji określającej lub ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, organ podatkowy określa również wysokość podatku objętego zwolnieniem j/w, albo – w przypadku uiszczenia podatku w zakresie objętym tym zwolnieniem – określa wysokość nadpłaty (art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej). Uwzględniając powyższe, gdy Wnioskodawca po 1 stycznia 2008 r. zastosuje się do interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 30 grudnia 2004 r., powołane wyżej przepisy znajdą zastosowanie wprost, a więc zastosowanie się przez niego do tej interpretacji nie może wywołać, w stosunku do zdarzeń zaistniałych po dniu 30 grudnia 2004 r. na warunkach j/w skutków w postaci obowiązku zapłaty zaległego podatku, ani tym bardziej związanych z określeniem zaległości podatkowej zapłatą tzw. skutków akcesoryjnych.

Reasumując, pomimo tego, że otrzymanie premii pieniężnej nie jest rozpoznawane dla celów VAT jako wynagrodzenie za świadczone odpłatnie usługi, a więc jej otrzymanie nie może być dokumentowane fakturą VAT, to jednak jeżeli Zainteresowany po 1 stycznia 2008 r. odliczy podatek VAT wykazany w fakturze VAT, wystawionej mu przez beneficjenta takiej gratyfikacji finansowej powołując się na to, że zastosował się do interpretacji Ministra Finansów z 30 grudnia 2004 r., uzyska ochronę przewidzianą przez art. 14k i 14m Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez odbiorców premii pieniężnych oraz za prawidłowe – odnośnie Ordynacji podatkowej w zakresie zastosowania przepisów dotyczących interpretacji prawa podatkowego.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Zatem każde odpłatne świadczenie na rzecz innego podmiotu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę, a beneficjentem i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Konieczne jest, aby istniał bezpośredni związek pomiędzy usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których kształtują wzajemne relacje w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupów określonej wartości, czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób, a premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą. Należy uznać więc, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy. Jest to zatem świadczenie usług przez nabywcę otrzymującego taką premię.

Świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Działania Wnioskodawcy oraz jego kontrahentów, polegające na wypłacaniu premii pieniężnych za zrealizowanie określonego poziomu obrotów, mają bezpośredni wpływ na ich wzajemne zachowania, co powoduje, że pomiędzy stronami istnieje relacja zobowiązaniowa, którą na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług należy uznać za odpłatne świadczenie usług, wskazanych w art. 8 ust. 1 ustawy. Biorąc pod uwagę powyższe stwierdza się, iż otrzymana premia pieniężna stanowi rodzaj wynagrodzenia dla kontrahentów za świadczone usługi na rzecz Wnioskodawcy i odwrotnie.

Przedmiotowe czynności powinny zatem być dokumentowane przez strony fakturami VAT, podlegają bowiem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 ww. artykułu kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1) suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
  a) z tytułu nabycia towarów i usług,
  b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
  c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
     - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
2) w przypadku importu – suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;
3) zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4) kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na mocy art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Niewłaściwe jest więc stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w związku ze zmianą wprowadzoną do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie będzie przysługiwało mu prawo do obniżania podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturach VAT, które zostaną wystawione po 1 stycznia 2008 r. przez jego kontrahentów z tytułu otrzymywania premii. Faktury VAT dokumentujące otrzymanie przedmiotowych premii pieniężnych stanowią, zgodnie z obowiązującym prawem podatkowym podstawę do odliczania podatku naliczonego.

W zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez odbiorców premii pieniężnych, stanowisko Zainteresowanego jest więc nieprawidłowe.

Ponadto należy podkreślić, iż przywołane przez Zainteresowanego wyroki sądów są rozstrzygnięciami danego konkretnego przypadku i wiążą sąd tylko w tym zakresie, nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Bowiem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczpospolitej Polskiej są zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Każdą sprawę organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie, a orzeczenie podejmowane jest w oparciu o zebrany materiał dowodowy. Nie znając wyczerpującego stanu faktycznego, organ podatkowy nie może opierać się na ustaleniach sądów bądź innych organów.

Zgodnie z art. 14a (poprzednio art. 14 § 1 pkt 2) ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne). Z powołaniem na ten przepis wydano interpretację dotyczącą sytuacji związanych z ustanowieniem premii pieniężnych (pismo Ministerstwa Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. Nr PP3-812-1222/2004/AP/4026). W zakresie znaczenia prawnego dla uznania prawidłowości dokonanych rozliczeń, wydanej interpretacji ogólnej, obowiązującym od dnia wydania interpretacji do 1 lipca 2007 r. jest przepis art. 14c ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi, iż zastosowanie się podatnika, płatnika lub inkasenta do interpretacji, o której mowa w art. 14a § 1, nie może mu szkodzić. W zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi nie określa się albo nie ustala zobowiązania podatkowego za okres do wywarcia skutku, o którym mowa w art. 14b § 5 zdanie drugie, a także:

1. nie ustala dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług;
2. nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się;
3. nie stosuje się innych sankcji wynikających z przepisów prawa podatkowego i przepisów karnych skarbowych.

Również, po dokonaniu z dniem 1 lipca 2007 r. nowelizacji ustawy Ordynacja podatkowa (ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw Dz. U. z 2006 r. nr 217, poz. 1590) zgodnie z art. 14k § 2 zastosowanie się do interpretacji ogólnej przed jej zmianą nie może szkodzić temu, kto się do niej zastosował, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Reasumując, zastosowanie się przez Wnioskodawcę do ww. interpretacji ogólnej przepisów prawa podatkowego nie może szkodzić, co w powyższej sytuacji faktycznej oznacza, że jeśli prawo do odliczenia podatku naliczonego Zainteresowany upatrywał w uregulowaniach wynikających z interpretacji ogólnej Ministra Finansów, to w przypadku jej uchylenia – do dnia wydania zmienionej interpretacji – nie ma podstaw prawnych do zmiany rozliczeń podatkowych, czy dokonania korekty deklaracji. Tym samym Zainteresowany, stosując się do interpretacji Ministra Finansów z dnia 30 kwietnia 2004 r. uzyskał ochronę prawna przewidzianą ww. przepisami.

Zatem w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy podkreślić, że zastosowanie ww. pisma Ministerstwa Finansów zależy od tego, czy określony stan faktyczny dotyczy sytuacji, w której dochodzi do świadczenia usług, za które nabywca towarów otrzymuje wynagrodzenie. Wykonywane przez podatników czynności mają różnorodny charakter, w wyniku których są wypłacane premie pieniężne, a więc w głównej mierze należy mieć na uwadze określony stan faktyczny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.