Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-424/12-2/WM
z 23 lipca 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanego przez pełnomocnika – radcę prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego za wywłaszczoną i przejętą przez Skarb Państwa nieruchomość – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego za wywłaszczoną i przejętą przez Skarb Państwa nieruchomość.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wicewojewoda decyzją z dnia 28 lutego1987 r. ustalił lokalizację inwestycji polegającej na budowie zespołu mieszkalnego szpitala wojewódzkiego.

Pismem datowanym na dzień 17 listopada 1987 r. Urzędu Miejski, Wydział Geodezji i Gospodarki Gruntami zwrócił się spadkodawców Wnioskodawcy wyznaczając im termin do dobrowolnej sprzedaży nieruchomości do nich należących, pod rygorem wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego.

Dnia 14 grudnia 1987 r. został zawarty akt notarialny sprzedaży na rzecz Skarbu Państwa działki położonej (…), gdzie właścicielem niniejszej działki, a zarazem stroną umowy byli spadkodawcy Wnioskodawcy. Spadkodawcy Zainteresowanego posiadali przedmiotową nieruchomość na zasadzie własności od 1979 r.

Nabycie wyżej wymienionej nieruchomości nastąpiło na cele określone w art. 50 ustawy z dnia 29 kwietnia o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości, a cena sprzedaży nie przekraczała cen maksymalnych określonych w uchwale Wojewódzkiej Rady Narodowej wydanej na podstawie art. 8 wyżej cytowanej ustawy.

Na mocy postanowienia z dnia 24 kwietnia 1998 r. sądu rejonowego Wnioskodawca nabył, na podstawie ustawy, prawa do spadku po zmarłych właścicielach opisanej powyżej nieruchomości.

Z uwagi na fakt, iż ww. nieruchomość nie została wykorzystana na cele wywłaszczeniowe, Zainteresowany pismem z dnia 8 grudnia 2008 r. zwrócił się do gminy o zwrot przedmiotowej nieruchomości.

Po 3 latach prowadzonego postępowania w ww. przedmiocie, gmina skierowała do Wnioskodawcy propozycję zawarcia ugody polegającej na wypłacie, obliczonego na podstawie operatu szacunkowego, odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość. Ustalona w ten sposób kwota ma zostać w najbliższym czasie przekazana na rachunek bankowy Zainteresowanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w wyniku uzyskanego odszkodowania Wnioskodawca zobowiązany jest do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytuły odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Wobec powyższego, w opinii Zainteresowanego, odszkodowanie wypłacone z tytułu wywłaszczenia nieruchomości w oparciu o przepisy określone w ustawie o gospodarce nieruchomościami korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie, jak wynika z treści przepisu art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 – 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 9 wymieniono inne źródła.

Zgodnie z postanowieniami z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja źródeł przychodów ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. Z przychodem z innych źródeł mamy zatem do czynienia w każdym przypadku, kiedy podatnik osiąga korzyść majątkową.

Jednakże, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z analizy wniosku wynika, że prezydent Miasta przyznał Wnioskodawcy, jako następcy prawnemu, prawo do odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, która na mocy art. 50 ustawy z dnia 29 kwietnia o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości stała się własnością Skarbu Państwa. Wypłata przedmiotowego odszkodowania nastąpi na podstawie ugody zawartej pomiędzy miastem a Zainteresowanym, będącym spadkobiercom roszczeń o zwrot wywłaszczonej nieruchomości.

Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 128 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

Z kolei, w myśl art. 131 ust. 1 ww. ustawy, w ramach odszkodowania właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu wywłaszczonej nieruchomości może być przyznana, za jego zgodą, odpowiednia nieruchomość zamienna.

Natomiast art. 136 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż nieruchomość wywłaszczona nie może być użyta na cel inny niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, z uwzględnieniem art. 137, chyba że poprzedni właściciel lub jego spadkobierca nie złożą wniosku o zwrot tej nieruchomości.

Ponadto, zgodnie z ustępem 3 artykułu 136 ww. ustawy, poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż odszkodowanie, o którym mowa we wniosku nie zostało wypłacone na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wskazać bowiem należy, iż przepisy ww. ustawy nie przewidują możliwości dokonania wypłaty odszkodowania z tytułu wywłaszczonej nieruchomości na rzecz spadkobierców. Wskazane wyżej uregulowania, jako podmioty uprawnione do uzyskania odszkodowania, wskazują osoby, które zostały wywłaszczone. W katalogu adresatów ww. odszkodowania brak jest natomiast spadkobierców osób, których nieruchomości zostały wywłaszczone. Na gruncie ustawy o gospodarce nieruchomościami, spadkobiercom przysługuje bowiem wyłącznie roszczenie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, a odszkodowanie.

Reasumując, należy stwierdzić, iż wypłacone odszkodowanie nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na mocy powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić bowiem należy, iż wypłata przedmiotowego odszkodowania nie została przewidziana przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami. Tym samym, ww. odszkodowanie stanowić będzie podlegające opodatkowaniu źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.