INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

a podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu: 15 lutego 2008 r.; data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 19 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług marketingowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług marketingowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność handlową w ramach której sprzedaje swoje towary. Wnioskodawca zawarł ze swoimi kontrahentami umowy handlowe, w których przewidziane jest wynagrodzenie (rodzaj premii) z tytułu świadczenia na rzecz Spółki następujących usług:

1. Spółka wypłaca kontrahentowi wynagrodzenie za świadczenie usług marketingowych, okolicznościowych (polegających na wyeksponowaniu logo, usługach merchendisingowych, reklama na banerach, bramkach, umieszczenie prezenterów z produktami Spółki) w celu intensyfikacji sprzedaży produktów Spółki i realizacji wyznaczonego poziomu obrotów w okresie nie krótszym niż 3 lata. W przypadku nie osiągnięcia wyznaczonej sumy obrotu docelowego przez kontrahenta Spółki, ww. okres ulega automatycznemu przedłużeniu do momentu osiągnięcia planowanego obrotu. Płatność za ww. usługę jest realizowana na podstawie wystawionej faktury VAT.
2. Spółka w związku z zawartymi umowami z kontrahentami wypłaca premię pieniężną za osiągnięcie przez poszczególnych kontrahentów wyznaczonego poziomu obrotów (rocznie). Na koniec każdego roku w zależności od osiągnięcia lub przekroczenia poziomu obrotów Wnioskodawca wypłaca 1% lub 2% lub 3% od osiągniętego obrotu na rzecz świadczącego usługę. Wynagrodzenie jest wypłacane na podstawie wystawionej przez kontrahentów Spółki faktury VAT.
3. Spółka wypłaca także swoim kontrahentom wynagrodzenie kwartalnie na podstawie wystawianych przez nich na Spółkę faktur VAT za usługi marketingowe polegające na promocji towarów Spółki w sklepach, rozprowadzanie gazetek z produktami Spółki itp. akcje mające na celu zintensyfikowanie sprzedaży produktów Spółki.

Żaden z podmiotów, z którymi Spółka ma podpisane stosowne umowy i którym wypłaca wynagrodzenie za świadczone usługi nie są powiązane ze Spółką.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w świetle dyspozycji art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy VAT, w związku z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w fakturach wystawionych przez kontrahentów z tytułu świadczonych przez nich usług opisanych w stanie faktycznym, za które to usługi Spółka wypłaca im wynagrodzenie...

Zdaniem Wnioskodawcy, zrealizowanie określonego poziomu obrotów w uzgodnionym okresie czasu powinno być uznane za świadczenie usługi przez klientów, a zatem wynagrodzenie stanowi zapłatę za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym wypłata wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, podatek naliczony wynikający z takich faktur będzie podlegał odliczeniu. Przedstawione wyżej stanowisko uzasadnione jest następującymi argumentami.

W świetle dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy o VAT przedmiotem opodatkowania jest:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Czynności wypłacenia wynagrodzenia nie można zatem zakwalifikować jako dostawę towarów, eksport lub import towarów, czy wewnątrzwspólnotowa dostawę towarów. Jednak w ocenie Spółki jest to świadczenie usługi.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Można zatem stwierdzić, iż świadczeniem usługi będzie każda transakcja podatnika wykonana w ramach samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów. W ocenie Spółki wypłacane na podstawie zawartych umów wynagrodzenie stanowi zapłatę za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, którą kontrahenci wyświadczyli na rzecz Spółki. Tym samym faktury VAT otrzymane przez Spółkę od kontrahentów, dają Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur.

Potwierdzeniem takiej kwalifikacji jest pismo Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r., nr PP3-812-1222/2004/AP/4026, w którym stwierdził, iż "(...)W praktyce występują również sytuacje, w których podatnicy kształtują wzajemne relacje pomiędzy sobą w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę np. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą. W takich przypadkach należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach (...)".

Naczelnik Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu także przyznał, iż "Podatek należny wynikający z faktury VAT wystawionej przez odbierającego premię pieniężną stanowi podatek naliczony podlegający odliczeniu u udzielającego tej premii" (pismo z dnia 13 grudnia 2005 r. sygn. DPP-005-79/05).

Podobnie Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w piśmie z dnia 16 grudnia 2005 r. sygn. PUS.Il/443/166/2005/2K stwierdził, iż "(...) jako kwota należna z tytułu sprzedaży (świadczenia usług) kwota tak rozumianej premii stanowi u nabywcy obrót opodatkowany, natomiast u dostawcy towarów wystąpi w związku z tym podatek naliczony podlegający, przy zachowaniu przewidzianych w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług warunków, odliczeniu (...)". Dla uzasadnienia stanowiska Spółki, iż wypłacane przez nią wynagrodzenie za dokonywanie przez kontrahentów zakupów towarów od Spółki i inne wskazane wyżej czynności, stanowi wynagrodzenie za świadczone usługi na rzecz Spółki, warto także powołać orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo, zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, "Definicja usługi jest bardzo pojemna bowiem obejmuje w zasadzie każdą sytuację faktyczną w której dochodzi do zawarcia transakcji pomiędzy dwoma podmiotami, w wyniku której jeden z podmiotów świadczy na rzecz drugiego to, do czego się zobowiązał, pod warunkiem, że świadczenie to nie jest dostawą towarów" (wyrok z dnia 27.02.2007 r., sygn. I SA/Łd 1239/06).

Podsumowując, zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, iż umowy łącząca Spółkę z jej kontrahentami są umowami dwustronnie zobowiązującymi, w których jedna ze stron zobowiązuje się do działania zgodnego z wolą drugiej strony, a druga strona zobowiązuje się do wypłaty wynagrodzenia za tak oznaczone działanie.

Świadczenie pieniężne wypłacone przez Spółkę stanowi w takim przypadku rodzaj wynagrodzenia za świadczoną na jej rzecz usługę polegającą na działaniu zgodnym z jej wolą. Należy zaznaczyć, iż zadaniem kontrahentów w przypadku pierwszego rodzaju umowy jest nie tylko osiągnięcie wyznaczonego poziomu obrotu, ale także świadczenie szeroko pojętych usług marketingowych. Za zakwalifikowaniem działania kontrahentów zgodnego z wolą Spółki jako usługi przemawia posłużenie się przez ustawodawcę w ustawie o VAT negatywną definicją świadczenia usług. Nie ulega wątpliwości, że zarówno w przypadku dostawy towarów jak i w przypadku świadczenia usług niezbędne jest istnienie pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą określonej więzi prawnej, na podstawie której strony współdziałają zmierzając wspólnie do osiągnięcia zamierzonego celu. W przypadku Spółki oraz jej kontrahentów taką więź prawną tworzą umowy zawarte między stronami, których treść przesądza o prawnopodatkowej kwalifikacji ich przedmiotu jako świadczenia usług. Skoro zatem Spółka otrzymuje faktury VAT potwierdzające dokonanie czynności opodatkowanej, tym samym Spółce przysługuje w opisanych okolicznościach prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w tych fakturach.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest opinia wyrażona przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku w sprawie R. J. ToIsma (C-16/93), w którym wskazano, że w celu uznania, iż otrzymane środki pieniężne stanowią wynagrodzenie za usługę, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wykonywaną usługą (świadczeniem) i otrzymywanym wynagrodzeniem.

Przekładając rozstrzygnięcie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości na grunt tej sprawy, należy uznać, iż taki związek między Spółką a jej kontrahentami jest ustanowiony na mocy umów, które jednoznacznie uzależniają wypłacane przez Spółkę wynagrodzenie od wysokości osiąganych obrotów.

Wnioskodawca podkreśla, że nie tylko przepisy ustawy o VAT, ale także dostępne stanowiska organów podatkowych uznają, iż wypłata wynagrodzenia za osiągnięcie określonego poziomu obrotów jest zapłatą za wyświadczenie usługi przez nabywcę towarów i tym samym wystawione faktury VAT dają prawo nabywcy takiej usługi do odliczenia podatku naliczonego, to tym bardziej należy uznać za uzasadnione stanowisko, iż wykonywane przez sklepy w opisanym stanie faktycznym czynności spełniają zakres definicji świadczenia usług, gdyż w przypadku pierwszego rodzaju umów kontrahenci otrzymują wynagrodzenie nie tylko z tytułu obrotów, ale także za inne wskazane działania. Tym samym, zdaniem Spółki, ma ona pełne prawo do odliczenia podatku VAT z faktur otrzymywanych od kontrahentów dla każdej z trzech rodzajów sytuacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust.1 cyt. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie natomiast do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe wypłaconych premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. między innymi od ustalenia za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premia ta nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem także zachowanie, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca udziela kontrahentom premii pieniężnych z tytułu i pod warunkiem dokonania przez nich, w danym okresie rozliczeniowym (kwartał, rok kalendarzowy), określonej wartości zakupów towarów handlowych od Wnioskodawcy. W przedmiotowym przypadku premia ta nie ma charakteru dobrowolnego, jest bowiem uzależniona od konkretnego zachowania nabywcy. Z treści wniosku nie wynika, aby możliwe było powiązanie premii z konkretną dostawą (lub dostawami), a zatem aby mogła ona być potraktowana jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

Premia pieniężna, która nie może być uznana za rabat stanowi rodzaj wynagrodzenia dla nabywcy za świadczone na rzecz dostawcy usługi. Jest to relacja zobowiązaniowa, zależna od określonego zachowania nabywcy, którą na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług należy uznać za odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 cyt. wyżej ustawy.

Inną formą intensyfikacji sprzedazy towarów są różnorodne akcje marketingowe.

Przepisy podatkowe, w szczególności ustawa o podatku od towarów i usług, nie zawierają ustawowej definicji marketingu ani reklamy.

Zgodnie ze Słownikiem Współczesnego Języka Polskiego marketing to "wszelkie działania przedsiębiorstwa podejmowane w celu poznania i zaspokojenia potrzeb rynku, a także celowe kształtowanie potrzeb rynku za pomocą reklamy, akwizycji itp.", a reklama to "oddziaływanie polegające na perswazji oraz na kształtowaniu opinii, gustów klienta, stosowanie przez producenta i sprzedawcę w celu takiego poinformowania klienta o towarze czy usłudze, aby wzbudzić jego zainteresowanie i nakłonić go do kupna" (str. 497 i str. 939, Wydawnictwo Wilga, rok 1996).

Celem ww. działań jest między innymi upowszechnianie znajomości firmy i jej produktów wśród klientów i potencjalnych nabywców produktów i usług, a przede wszystkim intensyfikacja sprzedaży.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że również czynności świadczenia usług marketingowych stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i tym samym podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W związku z powyższym w przedmiotowej sytuacji premia pieniężna i usługi marketingowe podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych oraz winny być udokumentowane fakturą VAT.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX (art. 86-95) ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 1 cyt ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Generalnie zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Ponadto, w myśl przepisu art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Natomiast, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r.), nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Reasumując, należy stwierdzić, iż zarówno premie pieniężne nie związane z konkretną dostawą jak i usługi marketingowe stanowią usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących te czynności jeżeli jest spełniony warunek zawarty w art. 86 ustawy o VAT, tzn. zakup tych usług związany jest z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z przepisów art. 88 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.