Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-236/08-2/BP
z 20 maja 2008 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP1/443-236/08-2/BP
Data
2008.05.20



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku


Słowa kluczowe
budownictwo mieszkaniowe
budownictwo społeczne
roboty budowlano-montażowe
stawki podatku


Istota interpretacji
Stawka podatku na remont urządzeń energetycznych zamontowanych w węzłach cieplnych zlokalizowanych w budynkach mieszkalnych.



Wniosek ORD-IN 241 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2008 r. (data wpływu: 25 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na budowę węzłów cieplnych oraz na remont urządzeń energetycznych zamontowanych w węzłach cieplnych zlokalizowanych w budynkach mieszkalnych – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 25 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na budowy węzłów cieplnych oraz na remont urządzeń energetycznych zamontowanych w węzłach cieplnych zlokalizowanych w budynkach mieszkalnych.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca zajmuje się nie tylko eksploatacją węzłów cieplnych, instalacji wewnętrznych centralnego ogrzewania, ciepłej i zimnej wody, ale także remontami oraz budową ww. węzłów i instalacji w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych (PKOB 112).

Jeden z kontrahentów Wnioskodawcy jest właścicielem sieci cieplnych, przyłączy, a także węzłów cieplnych znajdujących się w budynkach mieszkalnych. Kontrahent zleca Wnioskodawcy remonty (naprawy, regenerację, wymianę) urządzeń energetycznych zamontowanych w węzłach cieplnych oraz budowę nowych węzłów w budynkach mieszkalnych.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy remont (naprawa, regeneracja, wymiana) urządzeń energetycznych, zamontowanych w węzłach cieplnych, należących do przedsiębiorstwa ciepłowniczego, znajdujących się w budynkach mieszkalnych należy zakwalifikować jako remont (lub budowę) urządzenia ze stawką podatku VAT 22%, czy jako remont (lub budowę) obiektu budowlanego zaliczanego do budownictwa mieszkaniowego ze stawką podatku VAT 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy, remonty urządzeń energetycznych węzłów cieplnych oraz budowa nowych węzłów podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7% jako remonty obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa mieszkaniowego. Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11. Stosownie do PKOB budynkami mieszkalnym są obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkaniowych.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia obiektu budowlanego, dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, należy odwołać się do art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t. j. Dz. U. 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), który określa obiekt budowlany jako:

  • budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
  • budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami;
  • obiekty małej architektury.


Natomiast art. 3 pkt 9 cyt. ustawy określa, że urządzeniami budowlanymi są urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające użytkowanie obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza, urządzenia instalacyjne itp.


Ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje, że stawka podatku 7% dotyczy obiektów budownictwa mieszkaniowego – z wyłączeniem lokali użytkowych w zakresie dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy i nie uzależnia jej stosowania od tytułu własności, czy sposobu ewidencji księgowej.


W ocenie Wnioskodawcy w skład instalacji centralnego ogrzewania wchodzi węzeł cieplny, sieć przewodów instalacji wewnętrznej budynku i grzejniki. Urządzenia te zapewniają prawidłowe użytkowanie budynków mieszkalnych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 , poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


Przez dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług – stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy.


W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Ustawodawca, oprócz stawki podstawowej, przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%.


Według art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a i lit. b cyt. ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosowało się stawkę preferencyjną podatku VAT w wysokości 7% w odniesieniu do:

  • robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą;
  • obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Z uwagi na to, że przytoczony przepis art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a i lit. b ww. ustawy utracił moc z dniem 31 grudnia 2007 r., przepisami art. 1 pkt 1 lit. b oraz pkt 9 lit. a, b, c ustawy z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382) wprowadzono w ustawie o podatku od towarów i usług następujące zmiany od dnia 1 stycznia 2008 r.


Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy stawkę preferencyjną podatku VAT 7% stosuje się do dostawy budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – stosownie do art. 41 ust. 12a ww. ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.


W myśl art. 41 ust. 12b cyt. ustawy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

  1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
  2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.


Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

  1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
  2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

  3.    - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 – 12c ustawy.


Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.


Z objaśnień dotyczących pojęć podstawowych zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) – Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm. wynika, że:

  • obiekty budowlane to konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych;
  • budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów;
  • budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych; w przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Stosownie do art. 49 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania wody, pary, gazu, prądu elektrycznego oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych gruntu lub budynku, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa lub zakładu. Objęte wskazanym przepisem unormowanie zawiera wyjątek od zasady przewidzianej w art. 47 § 2 k.c., że „częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego”. Końcowe zastrzeżenie art. 49 k.c., uzależniające zastosowanie przepisu od przesłanki, aby objęte nim urządzenia wchodziły w skład przedsiębiorstwa lub zakładu, jest spełnione z chwilą podłączenia wymienionych w art. 49 k.c. urządzeń do sieci należącej do przedsiębiorstwa lub zakładu.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi polegające na budowie węzłów cieplnych oraz na remontach (naprawie, regeneracji, wymianie) urządzeń energetycznych zamontowanych w węzłach cieplnych, należących do przedsiębiorstwa ciepłowniczego, zlokalizowanych w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w grupie 112 („Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe”). Wymienione usługi stanowią roboty budowlano-montażowe oraz remonty, o których mowa w § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki preferencyjnej 7%.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi budowy węzłów cieplnych oraz remontów urządzeń energetycznych zamontowanych w węzłach cieplnych, należących do przedsiębiorstwa ciepłowniczego, zlokalizowanych w budynkach mieszkalnych podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki preferencyjnej 7%.

Ponieważ w powołanych zmianach przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujących od dnia 1 stycznia 2008 r., ustawodawca nie zawarł przepisów dotyczących infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, przeto stawkę podatku VAT dla usług związanych z inwestycjami dotyczącymi infrastruktury towarzyszącej obiektom budownictwa mieszkaniowego ustala się na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym po dniu 1 stycznia 2008 r. Preferencyjna stawka podatku VAT 7% ma zastosowanie wówczas, gdy roboty są związane z instalacjami wewnętrznymi, natomiast roboty związane z instalacjami zewnętrznymi (infrastruktura towarzysząca budownictwu) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej 22%.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj