INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 08 kwietnia 2008r. (data wpływu 11 kwietnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadzę działalność gospodarcza jako osoba fizyczna pod nazwą X, pod adresem Z. Działalność ta prowadzona jest w oparciu o księgi handlowe, podatek dochodowy liniowy, miesięczny 19%, podatek VAT miesięczny. Moja działalność polega miedzy innymi na importowaniu towarów z Indii i Wietnamu. W swojej działalności napotkałem następującą sytuację. Nabyłem towar w Indii. Towar znajdował się w procedurze tranzytu i nie wszedł jeszcze na polski obszar celny. W tym czasie udało mi się już sprzedać ten towar. Do tej sprzedaży zastosowałem stawkę VAT 22%. Towar wprowadzi na Polski obszar celny odbiorca, któremu ten towar sprzedałem, który jest firmą Unijną - polską.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściwie opodatkowałem tą transakcję stosując stawkę 22 % ...

Wnioskodawca uważa że zastosował stawkę VAT 22% nieprawidłowo gdyż transakcja ta w ogóle nie podlega polskiej ustawie o VAT i powinna być poparta fakturą handlowa bez jakiegokolwiek podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Wnioskodawca dokonał zakupu towarów które zostały objęte procedurą tranzytu i w trakcie tranzytu zostały sprzedane innej Spółce UE -Polska. Przedmiotowe towary należy więc traktować jako towary sprzedawane poza terytorium kraju i w związku z tym, nie podlegają VAT na terenie kraju.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług / Dz. U. Nr 54, poz. 535 z poźn. zm. / zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju jest importem towarów. Dokonując przywozu towarów zakupionych w państwie spoza Wspólnoty, a więc ich importu, podatnik musi dokonać rozliczenia podatku VAT z tego tytułu.

Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje zasadniczo z chwilą powstania długu celnego – art. 19 ust. 7 ustawy. Jest on również ściśle związany z miejscem importu towarów.

W art. 19 ust. 9 ustawy postanowiono, iż w przypadku importu towarów objętych procedurą celną: składu celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, tranzytu, a od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i nie powstaje jednocześnie dług celny – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat.

Obowiązek ten powstaje więc z chwilą zrealizowania importu. Zatem w sytuacji, gdy towary objęte są procedurą tranzytu, obowiązek podatkowy powstanie w momencie, gdy zostaną wyjęte z tej procedury.

Przez import towarów w myśl art. 2 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Podatnikami natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, są m.in. osoby na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło zostało zawieszone w całości lub w części, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

We wniosku podano iż w opinii Strony nie doszło do wprowadzenia przez wnioskodawcę towaru do polskiego obszaru celnego, że nie powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów. A zatem, przemieszczenie towarów pomiędzy Indiami a Polską nie stanowi importu towarów, gdyż towary nie zostały dopuszczone do obrotu na terytorium kraju a jedynie objęte zostały procedurą tranzytu. Towar znajdował się w procedurze tranzytu i nie wszedł jeszcze na polski obszar celny, w tym czasie wnioskodawca sprzedał towar innej Spółce z kraju UE -Polska.

Wnioskodawca uważa że zastosował stawkę VAT 22% nieprawidłowo gdyż transakcja ta w ogóle nie podlega polskiej ustawie o VAT i powinna być poparta fakturą handlowa bez jakiegokolwiek podatku VAT.

W opinii tutejszego organu wnioskodawca winien rozliczyć przedmiotową transakcję towarów zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium kraju, w którym doszło do przedmiotowej sprzedaży towarów dla kontrahenta UE – Polska. Wnioskodawca winien rozliczyć przedmiotową transakcję sprzedaży towarów (tak w zakresie warunków dokumentacyjnych –faktury, jak i w zakresie obowiązków w podatku od wartości dodanej bądź innego podatku pośredniego) według unormowań przewidzianych na terytorium kraju sprzedaży. Jednocześnie tutejszy organ podkreśla, że w przypadku objęcia towaru procedurą tranzytu, osobę dokonującą zakupu towarów w tej procedurze obarczają obowiązki z niej wynikające, w tym dotyczące sytuacji, w której towar objęty tą procedurą stał się przedmiotem sprzedaży na rzecz osoby trzeciej. Rzeczone zagadnienie nie stanowi przedmiotu interpretacji.

Jednocześnie należy nadmienić iż wnioskodawca w opisie stanu faktycznego nie podał informacji na jakim terenie dochodzi do sprzedaży towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.