INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008 r. (data wpływu 18 luty 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu importu towaru – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu importu towaru.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest firmą produkcyjną, prowadzącą działalność gospodarczą w sektorze elektronicznym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi przetwarzania materiałów powierzonych przez zleceniodawców, w tym również przez X Co. Ltd (dalej: X). Powyższe usługi, świadczone na rzecz X, wykonywane są w Polsce, m.in. na materiałach sprowadzonych z Korei. W związku ze świadczeniem powyższych usług na rzecz X, Spółka ma zamiar wykonywać również usługi pomocnicze, tj. usługi w zakresie odprawy celnej materiałów sprowadzanych z Korei. Planuje, aby powyższe materiały były dopuszczane przez nią do obrotu, działając we własnym imieniu i na własną rzecz. Innymi słowy, podmiotem wskazanym w zgłoszeniu celnym SAD jako odbiorca będzie Spółka. Niemniej jednak, przedmiotowe materiały w dalszym ciągu będą stanowić, w sensie cywilno-prawnym, własność X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonując odprawy celnej w Polsce, materiałów stanowiących własność X, Spółka będzie uprawniona do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z dokumentu SAD, potwierdzającego import przedmiotowych materiałów z Korei...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując odprawy celnej w Polsce materiałów stanowiących własność X, będzie on uprawniony do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z dokumentu SAD, potwierdzającego import przedmiotowych materiałów.

Zgodnie z art. 64 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L z dnia 19 października 1992 r. z późn. zm., dalej: WKC) „zgłoszenia celnego może dokonać każda osoba, która przedstawi lub doprowadzi do przedstawienia właściwym organom celnym towaru, którego dotyczy zgłoszenie, razem ze wszystkimi dokumentami, których przedłożenie jest niezbędne do zastosowania przepisów regulujących procedurę celną do której towar jest zgłaszany”. Z przepisu tego wynika jednoznacznie, iż możliwość zgłoszenia towarów do odprawy celnej w celu dopuszczenia do obrotu nie jest uzależnione od posiadania prawa własności tych towarów, czy też prawa do rozporządzania nimi. Oznacza to, iż Spółka może zgłosić do odprawy celnej w Polsce, w swoim imieniu i na swoją rzecz towary należące do X. W takiej sytuacji, zgodnie z art. 201 ust. 3 WKC, na Spółce ciążyć będzie obowiązek zapłaty cła.

W powyższej sytuacji, na Spółce będzie ciążyć również obowiązek zapłaty VAT z tytułu importu towarów. Zgodnie bowiem z art. 33 ust. 1 i 4 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, osobą zobowiązaną do zapłaty VAT z tytułu importu jest osoba, na której ciąży obowiązek uiszczenia cła, a taką osobą zgodnie z powyższymi przepisami WKC, w przedmiotowym stanie faktycznym jest Spółka.

Jednocześnie, zdaniem Zainteresowanego jest on uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę powyższego VAT naliczonego, zapłaconego z tytułu importu towarów.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, która stanowi, zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, m.in. kwota VAT wynikająca z dokumentu celnego (SAD).

Jak wyżej wspomniano, Spółka świadczy na rzecz X usługi przetwarzania towarów stanowiących własność X. Takie usługi podlegają, co do zasady opodatkowaniu VAT. Jednocześnie, zdaniem Spółki, nie ma wątpliwości, iż świadczenie tych usług będzie możliwe dopiero po uprzednim zaimportowaniu towarów X w Polsce. W konsekwencji, import towarów dokonywany w powyższym stanie faktycznym przez Spółkę jest bezpośrednio związany z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi.

Wnioskodawca zauważa, iż w odróżnieniu od przepisów zawartych w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (dalej: stara ustawa), w szczególności art. 19 ust. 3a w związku z art. 19 ust. 3 pkt 1 starej ustawy o VAT, ustawodawca nie uzależnił w ustawie o VAT prawa do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do importowanych towarów, od nabycia przez importera prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Powyższy wniosek jasno wynika z konstrukcji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, który uzależnia prawo do odliczenia podatku VAT jedynie w związku z czynnościami opodatkowanymi, wykonywanymi przez podatnika.

Tezę powyższą potwierdza także konstrukcja art. 86 ust. 12 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego może mieć miejsce dopiero w chwili nabycia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Warunek ten jednak został wyraźnie zawężony do faktur potwierdzających krajową dostawę towarów (także w ramach umowy komisu). Warunek ten nie ma zatem zastosowania do podatku naliczonego, wynikającego z dokumentów SAD. Oznacza to, iż w przypadku importu towarów, w celu uzyskania możliwości odliczenia podatku VAT, nie jest konieczne nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Powyższa analiza jednoznacznie wskazuje, iż na gruncie obecnej ustawy o VAT, import towarów traktowany jest jako czynność autonomiczna, podlegająca opodatkowaniu ze swej natury, ale także dająca jednocześnie prawo do odliczenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie jest przy tym istotne, czy import towarów wiąże się z ich nabyciem przez podmiot dokonujący odprawy celnej. W konsekwencji, zdaniem Spółki, jest ona uprawniona do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego, wykazaną na dokumencie SAD otrzymanym w związku z dopuszczeniem do obrotu towarów X.

Powyższa konkluzja jest zgodna z przepisami Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT). Zgodnie bowiem z art. 168 lit. d) Dyrektywy VAT, podatnik jest uprawniony do odliczenia „VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego”. Jednocześnie, zgodnie z art. 201 Dyrektywy VAT, „VAT z tytułu importu jest płacony przez osobę lub osoby wyznaczone lub uznane za zobowiązane do zapłaty VAT przez państwo członkowskie importu”. Tymczasem, z powołanych wyżej przepisów ustawy o VAT i WKC niezbicie wynika, iż osobą zobowiązaną do zapłaty VAT w przedmiotowym stanie faktycznym jest Spółka.

Dodatkowo, Zainteresowany wskazuje, iż zaprezentowana interpretacja przepisów ustawy o VAT znajduje również oparcie w podstawowych zasadach wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, obowiązujących we Wspólnocie Europejskiej. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 2 Dyrektywy VAT, podatek VAT powinien obciążać jedynie konsumpcję, w proporcji do ceny towarów i usług, niezależnie od liczby transakcji, które mają miejsce w procesie produkcji i dystrybucji, poprzedzającym etap obciążenia tym podatkiem. Dodatkowo, zgodnie z drugim akapitem tego ustępu, „VAT (…) jest wymagany od każdej transakcji, po odjęciu kwoty podatku poniesionego (…)”. Powyższe zasady zostały potwierdzone przez szereg orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym m.in. w sprawach:

1. Jurgen Mohr v. Finanzamt Bad Segeberg (sygn. C-215/94): “(…) na podstawie artykułu 2 (1) Dyrektywy, VAT jest powszechnym podatkiem od konsumpcji towarów i usług”,
2. D.A. Rompelman i E.A. Rompelman-Van Deelen v. Minister van Financien (sygn. 268/83):
   “(…) System odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób, iż wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi”,
3. Komisja Wspólnot Europejskich v. Republika Włoska (sygn. C-78/00):
   „(…) Z przedstawionej wyżej charakterystyki wspólnego systemu VAT wynika, iż celem systemu odliczeń jest całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT należnego lub zapłaconego w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób, iż wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi przetwarzania materiałów powierzonych przez zleceniodawców, w tym m.in. na materiałach sprowadzonych z Korei. Zainteresowany ma zamiar wykonywać usługi pomocnicze, tj. usługi w zakresie odprawy celnej tych materiałów. Planuje, aby powyższe materiały były dopuszczane do obrotu przez niego, na terytorium kraju. Wnioskodawca będzie podmiotem wykazanym w zgłoszeniu celnym SAD jako odbiorca towarów. W związku z tym ma zamiar dokonywać zgłoszeń celnych oraz płacić cło i podatek z tytułu wyżej opisanych transakcji.

Zatem biorąc pod uwagę definicję importu towarów oraz sytuację opisaną we wniosku stwierdza się, iż Wnioskodawca planuje importować do Polski towary z Korei, celem ich dalszego przetworzenia.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust.3-7:

1) suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   a) z tytułu nabycia towarów i usług,
   b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
     - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
2) w przypadku importu – suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;
3) zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4) kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny (…).

Art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Wyjątkiem od powyższej reguły są wydatki związane z nabyciem towarów i usług, wymienione w ust. 3 powołanego artykułu.

Reasumując, spełnienie warunków określonych w powołanych powyżej przepisach uprawni Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z dokumentu celnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.