Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-832/12/BJ
z 16 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2012 r. (data wpływu 9 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 8 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej nabycie nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej nabycie nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka nabyła na podstawie aktu notarialnego nieruchomość gruntową opisaną w księdze wieczystej przedmiotowego aktu notarialnego, jako przedmiot transakcji, ujęta została działka gruntu o obszarze 2.787 m² , niezabudowana budynkami. Na części działki urządzony jest plac parkingowy o nawierzchni bitumicznej,o powierzchni 2.300 m², ogrodzony siatką na słupkach metalowych; pozostała część działki o obszarze 487 m² zajmowana jest pod zieleń urządzoną - nie jest ogrodzona. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, uchwalonym uchwałą nr Rady Miasta z dnia 6 września 2006 r. (Dziennik Urzędowy Województwa z dnia 18 października 2006 r.), działka położona jest na terenie oznaczonym symbolami: „3 KP – parkingi” i przeznaczona jest do zapewnienia miejsc postojowych dla nieruchomości wskazanych w powyższym planie oraz „9 ZU - tereny zieleni urządzonej” - w części, na której widoczne są nasadzenia drzew i krzewów.

Cenę brutto ustalono w kwocie (…) zł, w tym netto (…) zł, VAT (…) zł, na którą składa się cena gruntu w kwocie netto (…) zł, VAT (…) zł i cena budowli (ogrodzenia) w kwocie netto (…) zł, VAT (…) zł.

Transakcja udokumentowana została fakturą VAT z dnia 24 stycznia 2012 r., w której wyspecyfikowano „sprzedaż nieruchomości - działki nr(…) ” i „sprzedaż nieruchomości - budowli – ogrodzenia” za ceny jak wyżej. Z informacji uzyskanej od sprzedającego wynika, że opodatkowanie transakcji podatkiem VAT w wysokości 23% wynika z prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w 2011 r. na budowę ogrodzenia, traktując je jak budowlę nadającą stawkę podatkową całej nieruchomości, pomimo że jest to ogrodzenie z siatki przytwierdzone do podłoża bitumicznego kołkami rozporowymi.

Spółka natomiast uważa, że dostawa nieruchomości zajętej pod tereny zieleni urządzonej i zabudowanej parkingiem bitumicznym, niespełniająca kryteriów pierwszego zasiedlenia, powinna być zwolniona od podatku VAT, a jedynie ogrodzenie powinno być sprzedane ze stawką 23%. Zastrzeżenie to zostało zapisane w protokole komisji przetargowej z dnia 14 grudnia 2011 r. dotyczącym III przetargu ustnego nieograniczonego na sprzedaż przedmiotowej nieruchomości oraz w akcie notarialnym. Nie znajdując potwierdzenia swojego stanowiska w sprawie opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem VAT, Spółka dokonała odliczenia podatku naliczonego w deklaracji VAT-7 za styczeń 2012r. w kwocie łącznej (…) zł.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku I FSK 918/11 z dnia 17 kwietnia 2012r. zajął stanowisko, że ogrodzenie siatkowe, nawet o charakterze stałym, nie jest budowlą, ponieważ nie posiada cech zbliżonych do budowli wymienionych w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, że nieruchomość gruntowa stanowiąca działkę gruntu nr (…)jest zabudowana następującymi naniesieniami:

1. placem parkingowym o nawierzchni bitumicznej o pow. 2.300 m², stanowiącym budowlę w rozumieniu art. 3 ust.3 ustawy Prawo budowlane.
2. ogrodzeniem siatkowym rozciągniętym pomiędzy słupkami metalowymi, bez fundamentu, niestanowiącym budowli w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka nabywając nieruchomość opisaną powyżej miała prawo do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej zakup nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy sposób ustalenia ceny transakcji wskazuje, że dokonano dostawy składającej się z dwóch towarów: nieruchomości i ogrodzenia. W takim przypadku każdy ze składników powinien być opodatkowany wg właściwych kryteriów - ogrodzenie na zasadach ogólnych wg stawki 23%, grunt jako zwolniony. Zwolnienie nieruchomości gruntowej wynika z faktu, że w części zajęta jest pod zieleń urządzoną i nie jest przeznaczona pod zabudowę, a w części zabudowana jest placem parkingowym, który nie jest zbywany w ramach pierwszego zasiedlenia (sprzedający nabył go wraz z nieruchomością gruntową w latach 90 XX wieku). Dostawa terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, zwolniona jest od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Dostawa parkingu podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10 wraz z gruntem, z którym budowla jest trwale związana (art. 29 ust. 9 pkt 5).

Biorąc powyższe pod uwagę Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT wyłącznie od ceny ogrodzenia w kwocie (…) zł. Kwota (…) zł dotycząca zakupu nieruchomości opisanej powyżej nie podlega odliczeniu na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego podlega ograniczeniom na zasadach wskazanych w art. 88 ww. ustawy. I tak, zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

• usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób (pkt 4 lit. b);
  
• towarów i usług, których nabycie:
  


1. zostało udokumentowane fakturami otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 albo przed dniem rezygnacji z tego zwolnienia, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 113 ust. 5 i 7,
2. nastąpiło w wyniku darowizny lub nieodpłatnego świadczenia usługi (pkt 5).

Natomiast, na mocy art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:


1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   
2. w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;


2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
   
3. wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż;
   
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:


1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
   
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;


5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
   
6. zaświadczenie, o którym mowa w art. 86 ust. 5, zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym;
   
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.”
   

Mając na uwadze powyższe dla rozstrzygnięcia kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy ustalić, czy dana czynność korzystała ze zwolnienia od podatku.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (…).

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Spółka nabyła na podstawie aktu notarialnego nieruchomość z naniesieniami w postaci placu parkingowego oraz ogrodzenia. Spółka wskazała, że parking bitumiczny stanowi budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego, natomiast ogrodzenie z siatki i przytwierdzone do podłoża bitumicznego kołkami rozporowymi nie jest budowlą w rozumieniu Prawa budowlanego. Przedmiotowy plac parkingowy nie był zbywany w ramach pierwszego zasiedlenia. Cała transakcja została opodatkowana stawką podstawową w wysokości 23% i udokumentowana fakturą VAT. Na podstawie otrzymanej faktury Spółka dokonała odliczenia podatku naliczonego w deklaracji VAT-7 – za styczeń 2012 r. w pełnej kwocie.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz regulacje prawne, stwierdzić należy, że o ile faktycznie ogrodzenie nie stanowi budowli w rozumieniu Prawa budowlanego, to zbycie jego nie może przesądzać o opodatkowaniu stawką podstawową sprzedaży całej nieruchomości.

Jak wskazano we wniosku dostawa placu parkingowego nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, a zatem korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zwolnieniem, na podstawie wskazanego wyżej przepisu, objęta jest również dostawa gruntu, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, że nie przysługuje jej prawo do obniżenia całej kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie przedmiotowej nieruchomości, bowiem zaistniały negatywne przesłanki zawarte w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy. Zatem Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT jedynie z tytułu nabycia ogrodzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.