INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2008 r. (data wpływu 12 luty 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2008 r. (data wpływu 22 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji spółki niemieckiej jako podatnika VAT w Polsce – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji spółki niemieckiej jako podatnika VAT w Polsce. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 kwietnia 2008 r. (data wpływu 22 kwietnia 2008 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje nabyć maszynę elektrowni wiatrowej, będącą własnością spółki z siedzibą w Niemczech, która nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ani siedziby. Zainteresowany jest zarejestrowany w Polsce dla celów VAT, w tym dla celów dokonywania transakcji wewnątrzunijnych. Spółka niemiecka nie dokonała rejestracji dla celów polskiego podatku VAT.

Nabycie maszyny przez Wnioskodawcę ma nastąpić na podstawie umowy o dzieło, zawartej ze spółką niemiecką. Umowa ta przewiduje również dokonywanie przez spółkę niemiecką na terytorium Polski czynności montażu, instalacji, próbnego uruchomienia maszyny elektrowni wiatrowej, a także innych czynności związanych z powyższą transakcją, nie polegających jednak stricte na montażu, instalacji, próbnym uruchomieniu.

Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć dokładnie na etapie składania wniosku, jakiego rodzaju czynności związane z opisaną transakcją wykona na jego rzecz spółka niemiecka. W zależności od sytuacji, mogą to być przykładowo: budowa fundamentów dla sprzedawanej elektrowni wiatrowej, układanie kabli, jak również dostawa urządzenia stacji transformatorowej współpracującej ze sprzedawaną elektrownią wiatrową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spółka niemiecka w związku z planowanym dokonaniem czynności wynikających z umowy o dzieło, powinna zarejestrować się w Polsce dla celów VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5, ust. 2-5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 Nr 54, poz. 535), dalej ustawa o VAT, osoby prawne posiadające na terytorium kraju siedzibę i zarejestrowane jako podatnicy VAT dokonujący transakcji wewnątrzunijnych, nabywające w Polsce towary od podmiotów nieposiadających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub nabywające określone usługi – są zobowiązane do rozliczenia podatku należnego z tytułu powyższych transakcji, chyba że podmioty nieposiadające w kraju stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ani siedziby, podatek ten rozliczyły.

Stosownie do art. 15 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza oznacza wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo, lecz w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 (tu: sprzedaż towarów lub usług) złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Natomiast stosownie do § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 6 kwietnia 2004 r. w sprawie określenia podatników niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego (Dz. U. z 2004 Nr 58, poz. 558), obowiązku rejestracji nie mają podmioty nieposiadające na terytorium kraju siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie:

j) usługi na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, posiadających siedzibę na terytorium kraju;
k) czynności dostawy towarów, dla których podatnikiem (stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5) jest nabywca.

Jak wynika z zestawienia i porównania treści powyższych przepisów (art. 17 i art. 15 ustawy o VAT oraz § 1 ust. 1 lit. j i k rozporządzenia Ministra Finansów), osoby prawne nieposiadające na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nawet jeśli dokonują w Polsce czynności wymienione w art. 5 ustawy o VAT (tj. świadczą usługi oraz sprzedają towary) w sposób częstotliwy – nie są zobowiązane do rejestracji VAT przed dokonaniem tych czynności, pod warunkiem, że podatek należny będzie za nich rozliczał nabywca posiadający siedzibę i zarejestrowany w Polsce dla potrzeb tzw. VAT unijnego.

W związku z powyższymi regulacjami, stanowisko Wnioskodawcy jest takie, iż spółka niemiecka nie ma obowiązku zarejestrowania się w Polsce dla celów VAT (a w konsekwencji rozliczania podatku należnego), jeżeli podatek należny z tytułu czynności wynikających z umowy o dzieło zostanie rozliczony przez Zainteresowanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały wykonane w danym państwie, a ściślej te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz – miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nabędzie od kontrahenta z Niemiec maszynę elektrowni wiatrowej. Spółka niemiecka dokona montażu, instalacji, próbnego uruchomienia maszyny, a także innych czynności, które Wnioskodawca określił jako związane z przedmiotową transakcją na terytorium Polski. Zgodnie z powyższymi uregulowaniami, miejscem dostawy towaru będzie terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne (…).

Jednakże, w myśl § 1 pkt 1 lit. k rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie określenia podatników niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego (Dz. U. z 2004 r. Nr 58, poz. 558 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego nie mają podatnicy nieposiadający na terytorium kraju siedziby lub stałego miejsca zamieszkania albo stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie czynności dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, spółka niemiecka dokonując na rzecz Wnioskodawcy dostawy maszyny elektrowni wiatrowej na terytorium Polski, wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Jednakże, zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia nie ma obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb rozliczenia tego podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie odpowiedzi na pytanie, dotyczące czynności podlegających opodatkowaniu, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 14 maja 2008 r. nr ILPP2/443-151/08-5/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.