Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-133/12-4/MC
z 10 lipca 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2012 r. (data wpływu 16 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu podatkowym za 2011 r. wydatków na nabycie nowych technologii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 27 czerwca 2012 r. (data wpływu 02 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu podatkowym za 2011 r. wydatków na nabycie nowych technologii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest notowana na Giełdzie Papierów Wartościowych S.A. w (...) i jest jednym z największych dystrybutorów artykułów elektrotechnicznych w Polsce. W związku z podjęciem decyzji o wdrożeniu nowej strategii marketingowej, wizerunkowej i rynkowej, kierownictwo Spółki podjęło decyzję o wdrożeniu narzędzi informatycznych pozwalających na implementację przyjętej strategii w oparciu o platformę E-C. Celem projektu jest standaryzacja procesów handlowych oraz zmiana sposobu zarządzania na projektowo - procesowe spojrzenie na organizację. W 2010 r. został w Spółce powołany Komitet Sterujący, odpowiedzialny za wdrożenie i zarządzanie strategicznymi projektami, w tym wdrożenie platformy do zarządzania danymi referencyjnymi ((...) - dalej: Y). Konsekwencją przyjętych założeń i działań, było nabycie od firmy X licencji „(...)” w wersji (...) Nabyta licencja jest udostępniona na rynku od 2010 r.

Licencja stanowi niezależny produkt informatyczny, który może funkcjonować samodzielnie lub we współpracy z innymi posiadanymi przez Spółkę aplikacjami informatycznymi. Dla uzyskania oczekiwanych korzyści biznesowych, funkcjonalności nabytej aplikacji są sprzęgane z funkcjonalnością innych aplikacji Spółki. Zamierzeniem Spółki nie jest jednak zbudowanie na bazie nabywanych licencji jednego uniwersalnego systemu informatycznego, ale zintegrowanie funkcjonalności nabytych narzędzi informatycznych dla osiągnięcia założonych celów handlowych i organizacyjnych.

Celem strategicznym Spółki jest pozyskanie nowych klientów oraz rynków, stworzenie nowej jakości w handlu artykułami elektrotechnicznymi oraz obniżenie kosztów dotarcia do klienta i jego obsługi. Realizację tych celów ma wspomóc nabyte narzędzie informatyczne, które w swoim założeniu dedykowane jest do standaryzacji procesów biznesowych oraz zarządzania danymi referencyjnymi.

Dotychczas Spółka prowadziła sprzedaż z wykorzystaniem systemu klasy E. (M. / P. firmy Z) z interfejsem tekstowym. Korzystanie z takiego systemu, chociaż niewątpliwie ułatwiało zarządzanie procesami, uniemożliwiało jednak zarządzanie nimi na wyższym poziomie szczegółowości. Wykorzystanie ww. systemu uniemożliwiało zbieranie danych innych niż księgowo - liczbowe. Opis produktu jest ograniczony (linia o długości znaków maksymalnie 60), niemożliwe jest wykorzystanie zdjęć produktów, opis prowadzonych projektów, ofertowanie jest znacznie ograniczone, podobnie jak zarządzanie certyfikatami i atestami. Wykorzystywany system nie przewiduje tzw. multikanałowości zarządzania procesami, w tym ich rozbudowę. Zarządzanie pracą przedstawicieli handlowych ograniczone jest wyłącznie do sprawozdawczości sprzedaży, tj. po fakcie sprzedaży. Jest to sprawozdawczość historyczna, która uniemożliwia efektywny nadzór nad działalnością handlową i nie pozwala szybko i sprawnie reagować na zmiany trendów i oczekiwania klienta. Wykorzystywany obecnie system ogranicza również nadzór nad efektywnością handlowców i ich reakcjami na potrzeby rynku. W konsekwencji, pomimo wykorzystania systemu informatycznego klasy E, procesy biznesowe i zarządzanie nimi nie rozwija się w trendzie rynkowym. Stosowanie obecnych rozwiązań powoduje, że biznes technologicznie i procesowo jest w stanie stagnacji, a w niektórych obszarach wręcz uwstecznia proces zarządzania. W konsekwencji, Spółka zdecydowała się na wdrażanie systemów informatycznych, które pozwolą mapować procesy na poszczególnych etapach ich prowadzenia, unowocześniać proces zarządzania, które pozwolą na bieżące raportowanie i śledzenie działań handlowych, jak też umożliwią wdrażanie multikanałowości procesów, w tym zarządzanie relacjami z klientem.

(...).

Dla przedsiębiorstwa handlowego o rozbudowanej strukturze organizacyjnej, opieranie swojej działalności wyłącznie na systemie C bez sprzedaży jest nieuzasadnione ekonomicznie. System C co prawda pozwala na gromadzenie danych o klientach i relacjach, jednakże dla organicznego rozwoju Spółki, takie dane muszą być dynamicznie wykorzystywane w procesie sprzedaży. Systemem pozwalającym na osiągnięcie założonych oczekiwań relacyjnych są systemy klasy Y. Zapewniają one spójność danych dla wszystkich systemów i aplikacji i stanowią miejsce przechowywania informacji o produktach i klientach. Takie funkcjonalności spełnia wdrożony w 2011 r. system (...) w wersji (...) System ten stanowi najnowocześniejsze narzędzie do zarządzania danymi podstawowymi. Jest on głównym elementem infrastruktury Spółki niezbędnym do zarządzania informacjami o kluczowych produktach i klientach. Dzięki temu narzędziu, Spółka może dostarczać spójną wersję informacji o produkcie w ramach całej firmy oraz dla wszystkich punktów kontaktu z klientem. Pozwala ono lepiej obsługiwać klientów i zapewnia równocześnie szerszy zakres produktów i usług. Zróżnicowane i rozwijające się portfolio produktowe wymaga rozwiązania do zarządzania danymi podstawowymi, zarówno dla bieżących potrzeb biznesowych Spółki, jak również realizacji długoterminowej strategii wzrostu. Dzięki Y, Spółka uzyskuje większy wgląd w informacje o produkcie, spójne procesy w ramach wielu jednostek biznesowych, lepsze zrozumienie, a w konsekwencji, może szybciej reagować na potrzeby klientów. Aplikacja może istnieć zarówno jako samodzielne narzędzie, ale także jako aplikacja wspomagająca inne procesy. Dla potrzeb wdrażanego modelu biznesowego, narzędzie to zostało sprzęgnięte z innymi bazami, co pozwala efektywniej wykorzystać jej funkcjonalności.

Zarządzanie danymi klienta ma na celu zgromadzenie użytecznych informacji o kliencie, ważnych dla realizacji procesów przez dedykowane zespoły Spółki, w tym w szczególności przypisywanie do segmentu, oferty, danych teleadresowych, branży czy też historii kontaktów. Wdrożenie aplikacji umożliwia zgłaszanie wszelkich zmian przez self - service, e-mail, fax czy Call Center. Rejestracja zmian odbywa się obecnie w sposób jednolity i niezależny od kanału. Zmiana może być inicjowana zarówno przez Spółkę, jak też samodzielnie poprzez klienta. Przy czym, zmiany wymagające udokumentowania muszą przechodzić etap akceptacji przez uprawnionego pracownika Spółki (B. - office). Oczekiwanym założeniem innowacyjności procesu jest jednak funkcjonowanie kanałów samoobsługowych.

Dla zwiększenia efektywności infrastruktury IT, Spółka łączy posiadane i nabywane systemy, w tym aplikację do zarządzania danymi referencyjnymi, w scentralizowaną architekturę aplikacji systemowych (S.). Dzięki nowemu rozwiązaniu, Spółka jest w stanie rozszerzyć swoje możliwości prezentacji oferty, przyspieszyć wprowadzenie nowych produktów, dokładniej przygotowywać plany, jak również przewidywać sytuację na rynku, zarządzać promocjami i cenami oraz polepszyć monitoring i współpracę w zakresie całego łańcucha dostaw.

Nabyte oprogramowanie jest zdatne do gospodarczego wykorzystania i osiągnęło pełną funkcjonalność, po uprzednim jego dostosowaniu do specyfiki i wymogów biznesowych Spółki. Nabyta licencja (...) w wersji (…), została oddana do użytkowania i przyjęta do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w miesiącu grudniu 2011 r. (dalej: WNIP). Od stycznia 2012 r. Spółka rozpoczęła dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od nabytej licencji, przyjmując zasady amortyzacji przewidziane w art. 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wartość licencji jest wyższa niż 3.500 zł, a przewidywany okres jej używania przekroczy rok.

Wdrożenie nabytej licencji odbyło się z udziałem wyspecjalizowanej firmy wdrożeniowej oraz dostawcę licencji. W ramach wdrożenia aplikacji, zostały poniesione nakłady na prace informatyczne niezbędne do kompleksowego wdrożenia licencji. Koszty wdrożenia zwiększyły odpowiednio wartość początkową nabytej licencji. Wydatkiem na nabycie ww. nowej technologii, w przypadku Spółki, jest zatem cena zakupu powiększona o koszty wdrożenia Y. Koszty poniesione przez Spółkę można podzielić na trzy grupy:

1. koszty nabycia licencji (...) w wersji (…),
2. koszty wdrożenia, w tym:
• koszty usług świadczonych przez niezależną firmę doradczo - wdrożeniową (w tym zwrot wydatków, których poniesienie jest niezbędne dla przeprowadzenia wdrożenia),
• koszty dedykowanego zespołu Spółki (w tym wynagrodzenia pracowników Spółki zaangażowanych bezpośrednio w pracę nad wdrożeniem poszczególnych systemów),
• koszty świadczenia usług przez konsultanta zewnętrznego w zakresie zarządzania projektem,
• koszty migracji danych (dostosowania systemów źródłowych do poszczególnych aplikacji),
3. koszty infrastruktury informatycznej stanowiącej integralną część poszczególnych aplikacji (w tym koszty serwerów, switchów i macierzy dyskowych).
   
   

Spółka uzyskała również opinię w zakresie innowacyjności wdrożonej aplikacji, sporządzoną przez niezależną jednostkę badawczą Uniwersytetu (...), Wydział Matematyki i Informatyki, będący jednostka naukową w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. g ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 z późn. zm.) oraz w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. f ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615), tj. jednostką naukową - prowadzącą w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe.

Pismem z dnia 27 czerwca 2012 r. Spółka doprecyzowała przedstawiony stan faktyczny o następujące informacje:

1. Spółka poniosła wydatki na nabycie i wdrożenie licencji (...) (wersja …) w roku 2011 (na podstawie faktur VAT wystawionych w 2011 r.), przy czym nowa technologia została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w grudniu 2011 r.,
2. wydatki, o których mowa w pkt 1, nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie,
3. Spółka w roku podatkowym 2011 oraz w roku poprzedzającym rok podatkowy nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w deklaracji podatkowej za 2011 r. wydatków poniesionych na nabycie licencji zarządzania danymi referencyjnymi (...) w wersji (...) wraz z kosztami jej wdrożenia (wydatki przedstawione w pkt 1) i 2) powyżej) w wysokości 50% wartości tych wydatków - jako wydatków na nabycie nowych technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z uzyskaniem pozytywnej opinii wydanej przez jednostkę naukową, o której mowa w art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych na nabycie licencji (...) w wersji (…) wraz z kosztami ich wdrożenia, w wysokości 50% wartości tych wydatków, w deklaracji podatkowej za 2011 r.

Regulacje dotyczące ulgi na nabycie nowych technologii zostały zawarte w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, „od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii”. Z kolei, w art. 18b ust. 2 ustawodawca wskazał, co należy rozumieć przez nową technologię: „Za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki”. Definicję tę uzupełnia art. 18b ust. 2a: „Przez nabycie nowych technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie oraz o korzystanie z tych praw”.

W odniesieniu do przytoczonych wyżej regulacji uznać należy, iż istnieje pięć zasadniczych przesłanek warunkujących możliwość objęcia poniesionych przez Spółkę wydatków na nabycie nowych technologii:

1. podatnik nabywa wiedzę technologiczną w drodze umowy o przeniesienie lub o korzystanie z tych praw,
2. wiedza technologiczna ma postać wartości niematerialnych i prawnych,
3. nabyta wiedza technologiczna umożliwia wytwarzanie nowych bądź udoskonalonych wyrobów lub usług,
4. wiedza ta nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat,
5. podatnik posiada potwierdzającą powyższe opinię niezależnej od podatnika jednostki naukowej.
   
   

Ponadto, Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Ad. 1.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka nabyła wskazaną licencję od firmy X. Zatem, zawarta została umowa dotycząca korzystania z praw do tej licencji. Dodatkowo, Spółka poniosła nakłady na jej skonfigurowanie i wdrożenie, zgodnie z założeniami nowej strategii rozwoju. W efekcie, należy uznać, że pierwsza z ww. przesłanek jest spełniona.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne uważa się między innymi nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z przytoczonym przepisem, przy zakupie jakichkolwiek praw, decydujące znaczenie ma właściwa kwalifikacja poniesionego wydatku, tj. ustalenie czy zakupione prawa mogą być uznane za wartość niematerialną i prawną.

Zgodnie z powyższą ustawową definicją, podmiot (tu: Spółka) może zarejestrować w ewidencji WNIP składniki majątku, jeżeli spełniają one następujące warunki:

1. zostały nabyte przez dany podmiot,
2. należą do jednej z kategorii WNIP wskazanych w punktach 1 - 7 w art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
3. nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania,
4. przewidywany okres ich używania przekracza rok,
5. są wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością, albo przeznaczone do oddania do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub innej o podobnym charakterze.
   
   

Ad. a)

Zgodnie z przedstawionymi w opisie stanu faktycznego postanowieniami umowy pomiędzy dostawcą licencji Y a Spółką, uprawnienia do korzystania z nabytej licencji do programu komputerowego przysługują Spółce na warunkach określonych w umowie licencyjnej. W efekcie, należy stwierdzić, że Spółka nabyła od firmy X licencję na aplikację X I. (...) w wersji (...) Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 2 i art. 66 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm., dalej: PrAut), „licencją” jest umowa o korzystaniu z utworu (którym zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 PrAut są także programy komputerowe). W związku z tym, każda sytuacja, w której na mocy umowy jakikolwiek podmiot otrzymuje prawo do wykorzystywania programu komputerowego stanowi dla tego podmiotu uzyskanie (nabycie) licencji.

Ad. b)

Do kategorii praw zaliczanych do WNIP, zgodnie z treścią art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należą:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know - how).
   
   

Jak wskazano, w świetle przepisów ustawy PrAut oraz postanowień umowy z dostawcą licencji, tj. firmą X, Spółka nabyła licencję na wskazaną aplikację.

Ad. c)

Aplikacja jest kompletna i nadaje się do gospodarczego wykorzystania. Proces jej wdrażania został zakończony, a licencja została ujęta w ewidencji księgowej jako odrębna wartość niematerialna i prawna.

Ad. d)

Przewidywany okres wykorzystania technologii będzie dłuższy niż 1 rok.

Ad. e)

Aplikacja Y jest i będzie wykorzystywana na potrzeby związane z działalnością Spółki. Została nabyta w celu usprawnienia oraz podniesienia efektywności działalności handlowej Spółki, w tym zarządzania relacjami z klientem.

Spółka korzysta z wdrożonej aplikacji w stopniu dostosowanym do Jej indywidualnych potrzeb biznesowych.

W świetle zaprezentowanego stanu faktycznego oraz na podstawie przytoczonych powyżej przepisów, zdaniem Spółki, należy uznać, iż Spółka jest nabywcą innowacyjnej licencji (...) w wersji (...), która pozwala usprawniać procesy biznesowe.

Ad. 3

Odnosząc się do kolejnej przesłanki, Spółka podkreśla, iż zgodnie z opisanym stanem faktycznym, zastosowanie nabytych i wdrożonych aplikacji, pozwoliło Spółce na udoskonalenie i unowocześnienie procesów handlowych. Podstawowym składnikiem systemu Y jest rozwiązanie firmy X - I. Y Server, które umożliwia organizacjom łatwe i elastyczne scentralizowanie wielu dziedzin danych i zarządzanie nimi pod kątem spełnienia różnorodnych wymogów biznesowych, których wspólną cechą jest konieczność dysponowania wiarygodnymi danymi. X I. Y Server to fizyczne repozytorium do danych głównych, będące źródłem „pojedynczej wersji prawdy” o obiektach danych mających newralgiczne znaczenie dla przedsiębiorstwa - między innymi o klientach, produktach i dostawcach. System, dzięki przejrzystemu ujęciu informacji, stanowi podstawę przeprowadzenia innowacji procesowych. Przykładowo:

• pojedyncze ujęcie informacji o kliencie obrazuje wszystkie aspekty relacji klienta z organizacją, a przez to umożliwia zapewnienie wyższej jakości usług, wyższego poziomu zadowolenia klientów, a w rezultacie wyższych przychodów,
• pojedyncze ujęcie informacji o produktach, kontach i zasobach organizacji umożliwia przedsiębiorstwom ograniczenie ryzyka, zapewnienie zgodności z wymaganiami formalnymi, szybkie wprowadzanie produktów i usług na rynek oraz poprawę jakości relacji z partnerami i dostawcami.
  
  

System Y w firmie handlowej i dystrybucyjnej stanowi technologiczną podstawę efektywnego usprawnienia procesów biznesowych, uskutecznienia działań w sprzedaży i marketingu, podniesienia jakości obsługi serwisowej. Wdrożenie systemu Y umożliwiło większą automatyzację i standaryzację większości procesów świadczenia usług, sprzedaży, dystrybucji i serwisu. Doprowadziło również do redukcji kosztów. Większa automatyzacja procesów biznesowych pozwala na eliminację błędów w całym procesie obsługi partnera i klienta, związanej z nim dokumentacji oraz zminimalizowała ryzyko otrzymania od organów nadzorczych kary. System w znaczący sposób podniósł zatem bezpieczeństwo działalności Spółki, Jej partnerów i klientów, gdyż zminimalizował ryzyko kar finansowych oraz innych sankcji wynikających z niedopełnienia obowiązków ustawowo nałożonych na Spółkę. Umożliwił również większą przejrzystość działania i szybsze przeprowadzanie kontroli. System Y bezpośrednio wspiera również realizację strategii firmy.

W wyniku wdrożenia systemu Y, nastąpiła zasadnicza zmiana świadczonych usług sprzedaży, dystrybucji i serwisu. Usługi świadczone są obecnie w sposób bardziej automatyczny. Wdrożenie systemu Y umożliwiło zwłaszcza:

• zrozumienie potrzeb klientów i zapewnienie im wyższego poziomu usług dzięki odkrywaniu nowych, innowacyjnych strategii działania na rynku,
• zwiększenie jakości obsługi dzięki wyższej jakości podejmowanych decyzji,
• usprawnienie działań zapewniających zgodność z przepisami poprzez bardziej efektywne zarządzanie informacją w całym cyklu jej życia,
• szybkie reagowanie na zmieniające się warunki rynkowe w oparciu o dokładne, wiarygodne informacje o klientach i produktach.
  
  

Wdrożenie systemu Y umożliwiło udoskonalenie świadczonych usług sprzedaży, dystrybucji oraz serwisu. Zmiany te umożliwiają stwierdzenie, że klient Spółki otrzyma usługi znacznie wyższej jakości. W znacznej mierze wyznacza również nowy sposób funkcjonowania administracyjnego i operacyjnego Spółki, niemożliwy do osiągnięcia bez systemu. Dlatego należy uznać, że wdrożenie systemu Y umożliwiło Spółce przeprowadzenie innowacji procesowych i organizacyjnych.

W ocenie Spółki, wskazane powyżej czynniki stanowią, iż w wyniku wdrożenia aplikacji Y, Spółka uzyskała możliwość świadczenia udoskonalonych usług sprzedażowych, co potwierdza również otrzymana przez Spółkę opinia niezależnej jednostki badawczej.

Ad. 4 i 5.

Uzyskana przez Spółkę opinia niezależnej jednostki badawczej potwierdza, że technologia licencji (...) w wersji (...) nie była stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat.

Podsumowując powyższą argumentację, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na nabycie licencji Y oraz jej wdrożenie, spełnione zostały wszystkie przesłanki warunkujące objęcie tych wydatków ulgą na nabycie nowych technologii. Tym samym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia tych wydatków do wysokości 50% od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w deklaracji podatkowej za rok 2011, jako wydatków na nabycie nowej technologii, w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2010 r., za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484).

Natomiast, artykuł ten w nowym brzmieniu – obowiązującym od dnia 1 października 2010 r. – stanowi, iż za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jednocześnie, w myśl art. 5 ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478), do odliczeń z tytułu ulgi na nowe technologie, o których mowa w art. 26c ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 oraz w art. 18b ust. 2 ustawy wymienionej w art. 2, dokonywanych przed dniem 1 października 2010 r. i po dniu 30 września 2010 r. mają zastosowanie zarówno opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049), jak i opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 powyższej ustawy).

Zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ustawy).

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50 % kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ustawy).

Stosownie natomiast do art. 18b ust. 8 ww. ustawy, podatnik traci prawo do odliczeń, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

1. udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo
2. zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
3. otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
   
   

Wobec powyższego, nowe technologie to wiedza technologiczna w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat. Okres ten, czyli swoisty wyznacznik nowości, a także przydatność „produkcyjną” technologii potwierdzać ma opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej. Takimi jednostkami – w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615) – są prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

1. podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
2. jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619),
3. instytuty badawcze,
4. międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
5. Polską Akademię Umiejętności,
6. inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a - e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo - rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473).
   
   

Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw. Z regulacji art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika również, iż podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej. Przy czym, dopuszczalne jest odliczenie tylko tej części wydatków, która została zapłacona w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następnym po tym roku. Ponadto, zgodnie z art. 18b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za „poniesione” przedpłaty (zadatki) na poczet wydatków na zakup nowej technologii, uznać należy wydatkowane w roku wprowadzenia jej do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz w roku poprzedzającym ten rok podatkowy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka poniosła wydatki na nabycie i wdrożenie licencji (...) w wersji (...) w roku 2011 (na podstawie faktur VAT wystawionych w 2011 r.), przy czym nowa technologia została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w grudniu 2011 r. Przedmiotowe wydatki nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie. Nabyta licencja jest udostępniona na rynku od 2010 r. Spółka w roku podatkowym 2011 oraz w roku poprzedzającym rok podatkowy nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Spółka uzyskała również opinię w zakresie innowacyjności wdrożonej aplikacji, sporządzoną przez niezależną jednostkę badawczą Uniwersytetu (...), Wydział Matematyki i Informatyki, będący jednostka naukową w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. g ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238. poz. 2390 z późn. zm.) oraz w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. f ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615), tj. jednostką naukową - prowadzącą w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe. Ponadto, z wniosku wynika, że Spółka spełnia także pozostałe warunki uprawniające Ją do dokonania przedmiotowego odliczenia.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w deklaracji podatkowej za 2011 r. wydatków poniesionych na nabycie licencji zarządzania danymi referencyjnymi (...) w wersji (...) wraz z kosztami jej wdrożenia w wysokości 50% wartości tych wydatków - jako wydatków na nabycie nowych technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przedmiotowej kwestii zachowane bowiem zostały warunki niezbędne do zastosowania ulgi wynikającej z ww. przepisu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.