INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2008 r. (data wpływu 12 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie istnienia obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie istnienia obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Placówka Wnioskodawcy jest Zespołem w skład którego wchodzi Szkoła Podstawowa oraz Przedszkole. Prowadzi również działalność gospodarczą, polegającą na wynajmowaniu odpłatnie firmom i osobom prywatnym sali gimnastycznej na zajęcia sportowe. Z działalności tej Wnioskodawca uzyskał w roku 2007 łączny dochód w wysokości 17.669,00 zł. Środki te gromadzone są na koncie „Dochód własny placówki” i pozostają do dyspozycji Dyrektora, a wykorzystywane są na zakup materiałów i wyposażenia dla szkoły. W placówce wydawane są obiady dla uczniów i podopiecznych. Zajmuje się tym firma kateringowa, która sprzedaje obiady uczniom szkoły w cenie 4,50 zł, za które odpłatność zbiera pracownik firmy. W Zespole zatrudniony jest referent, który zajmuje się zbieraniem od rodziców, których dzieci uczęszczają do tutejszego przedszkola stałej opłaty za miejsce w przedszkolu oraz opłat za żywienie. Zebranie należności za miejsce w przedszkolu referent przekazuje na konto Gminy, natomiast zebrane pieniądze za posiłki w przedszkolu przeznaczone są na opłacenie faktur wystawionych przez firmę kateringową, które łącznie w roku 2007 wynosiły 52.018,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy placówka zobowiązana jest do odprowadzania podatku VAT uzyskując roczny dochód ze sprzedaży-wynajmu w wysokości 17.669,00 zł oraz rejestrując na koncie obroty związane z żywieniem w wysokości 52.018,00 zł za rok 2007...

Zdaniem Wnioskodawcy, placówka nie jest zobowiązana do odprowadzania podatku VAT, ponieważ w roku 2007 uzyskała dochód, który powiększył majątek placówki w wysokości 17.669,00 zł, co nie przekracza kwoty 10.000 euro, zwolnionej od podatku VAT. Obroty zarejestrowane na koncie, dotyczące żywienia, w całości przekazane zostały firmie kateringowej, która odprowadza podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ponadto w myśl ust. 2 cyt. artykułu czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 cyt. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 29. ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl przepisu art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy przepisu art. 43 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do tej ustawy. Załącznik ten zawiera między innymi pozycję 7 dotyczącą usług w zakresie edukacji o symbolu PKWiU ex 80. Oznaczenie ex dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług (tj. pobiera opłatę za posiłki od uczniów i przekazuje uzyskane środki pieniężne firmie kateringowej na podstawie wystawianych przez nią faktur).

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2007 r. zwalniało się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Natomiast od dnia 1 stycznia 2008 r. brzmienie powołanego przepisu uległo zmianie. Od tego dnia wartość sprzedaży uprawniającej podatników do zwolnienia wynosi 50.000 zł. Do wartości sprzedaży zarówno do 31 grudnia 2007 r., jak i od 1 stycznia 2008 r. nie wlicza się kwoty podatku.

Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Przez sprzedaż ustawodawca rozumie odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - o czym stanowi art. 2 pkt 22 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 113 ust. 5 cyt. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Dla rozstrzygnięcia zagadnienia zawartego w pytaniu decydujące znaczenie ma zatem ustalenie czy opłaty za posiłki zwolnione są od podatku czy też są opodatkowane.

Dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek i zwolnień od podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Podkreślenia wymaga fakt, że organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. Zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji statystycznych – na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, w tym także dla usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych. Tylko w przypadku prawidłowego zaklasyfikowania do właściwego grupowania PKWiU możliwie jest rozstrzygnięcie o zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług danego towaru lub usługi.

Zatem należy stwierdzić, iż sprzedaż posiłków w stołówce, na rzecz uczniów i podopiecznych, jeżeli jest sklasyfikowana w dziale PKWiU 80 „Usługi w zakresie edukacji”, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy). W takim przypadku obrót uzyskany ze sprzedaży posiłków nie jest wliczany do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku rejestrowania się jako podatnik podatku VAT.

Jeżeli jednak świadczone przez Wnioskodawcę usługi zostaną sklasyfikowane w grupowaniu, dla którego przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie przewidują zwolnienia, Zainteresowany – ze względu na przekroczenie limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 cyt. ustawy – zobowiązany jest zarejestrować się jako podatnik podatku od towarów i usług oraz odprowadzić podatek od nadwyżki sprzedaży ponad limit określony w ww. przepisie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.