INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 07 lutego 2008 r. (data wpływu 11 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży samochodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży samochodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca na podstawie umowy leasingu z dnia 29 listopada 2001 r. wydzierżawił od S.A. samochód marki X. Pojazd ten na podstawie faktury VAT z dnia 24 listopada 2003 r. odkupiło od leasingodawcy Biuro X za kwotę 13.419,43 zł. Samochód ten od momentu zakupu wprowadzony został do ewidencji środków trwałych i nadal jest amortyzowany. Przy nabyciu tego samochodu Wnioskodawca skorzystał z możliwości do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – skorzystał zatem z odliczenia podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji w przypadku sprzedaży pojazdu, fakturę będzie wystawiało Biuro X jako podmiot gospodarczy i czy w ww. przypadku sprzedaż będzie zwolniona od podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, fakturę wystawi Biuro X, a pojazd będzie zwolniony z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podstawowa stawka podatku wynosi 22%. Oprócz stawki podstawowej na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne (7%, 3% i 0%) oraz zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W myśl natomiast art. 43 ust. 2 cyt. ustawy, przez towary używane, o których mowa w przepisie powołanym wyżej, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Uwzględniając treść powołanych przepisów stwierdzić należy, iż w sytuacji zbycia pojazdu wypełniającego przesłanki określone w art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ze zwolnienia od podatku będzie można skorzystać jedynie w przypadku gdy nie dokonano obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie ze stanem faktycznym opisanym we wniosku, Zainteresowany rozpoczął w dniu 29 listopada 2001 roku na podstawie umowy leasingu użytkowanie samochodu marki X. W dniu 24 listopada 2003 r. Wnioskodawca odkupił przedmiotowy samochód od leasingodawcy. Wnioskodawca skorzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w oparciu o art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).

Stosownie do treści art. 19 ust. 1 ww. ustawy, (obowiązujący do dnia 30 kwietnia 2004 r.) podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, związanych ze sprzedażą opodatkowaną.

Stosownie zatem do treści przepisów aktualnie obowiązującej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, iż w sytuacji zbycia pojazdu będącego towarem używanym, w związku z którego nabyciem obniżono kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – bez względu na datę dokonania tego odliczenia –Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o VAT.

Dokonując kompleksowej oceny prawnej opisanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy przytoczyć mające znaczenie w sprawie przepisy wykonawcze do ustawy.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Stosownie zatem do treści cytowanego przepisu zwalnia się od podatku dostawę pojazdów samochodowych także w sytuacji gdy zbywającemu podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy. Przepis ten nie uzależnia prawa do zwolnienia od podatku od tego czy podatnik skorzystał z prawa do odliczenia ale od tego czy takie prawo przysługiwało. Niemniej kluczowe w analizie przepisu jest stwierdzenie, iż prawo do odliczenia winno wynikać z treści art. 86 ust. 3 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 86 ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł. Z kolei w art. 86 ust. 5 postanowiono, iż spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż odliczenia podatku naliczonego dokonano w okresie obowiązywania ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, a więc nie na podstawie obowiązującej ustawy zawierającej wymagany art. 86 ust. 3 i 5. W konsekwencji takiej regulacji, Wnioskodawca nie może zastosować zwolnienia od podatku dla zbywanego samochodu także na podstawie przepisów wykonawczych do obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wynika z powyższej regulacji, podatnicy podatku mają obowiązek wystawić fakturę VAT dokumentując w ten sposób czynności opodatkowane. Przepis wskazuje także na podmiot zobowiązany do wystawienia faktury – jest nim podatnik, czyli Biuro X.

Reasumując, Wnioskodawca przy sprzedaży pojazdu samochodowego nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, ze względu na brak podstaw prawnych do jego zastosowania. Ponadto Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia faktury VAT dokumentującej czynność dostawy pojazdu samochodowego oznaczając, iż podatnikiem (zbywcą) jest Biuro X.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.