INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej „A…”, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2008r. (data wpływu 26 marca 2008r.), uzupełnionym pismami dnia 5 czerwca 2008r. i 20 czerwca 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozliczenia importu produktów włókienniczych na granicy Unii Europejskiej - w Hamburgu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozliczenia importu produktów włókienniczych na granicy Unii Europejskiej - w Hamburgu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 czerwca 2008r. (data wpływu 5 czerwca 2008r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 26 maja 2008r. znak: IBPP2/443-295/08/WN oraz pismem z dnia 20 czerwca 2008r. (data wpływu 20 czerwca 2008r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonał importu produktów włókienniczych z Chin, które do odprawy celnej zgłoszone zostały w Hamburgu (Niemcy) w związku z tym, że z Chin sprowadzono je przez port w Hamburgu. Zgłoszenia dokonała działająca w imieniu Wnioskodawcy niemiecka agencja celna. Z dostarczonych Wnioskodawcy dokumentów (w języku niemieckim) wynika, że przy odprawie celnej pobrane zostało cło, natomiast nie pobrano podatku od towarów i usług, ani żadnego podatku o charakterze podatku od wartości dodanej. Po dokonanej w Hamburgu odprawie celnej towary będące przedmiotem tej odprawy zostały dostarczone Wnioskodawcy do jego magazynu.

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnił, iż przeprowadzona w jego imieniu przez niemiecką agencję celną odprawa w Hamburgu towarów zaimportowanych z Chin dotyczyła procedury dopuszczenia do obrotu.

Wnioskodawca jest podatnikiem zarejestrowanym w Urzędzie Skarbowym jako podatnik VAT UE i w zgłoszeniu rejestracyjnym zgłosił, iż zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Ponadto wskazał na dokument celny, z którego wynika, iż towar został dopuszczony do obrotu wg procedury KOD 42.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji gdy przy odprawie celnej na zewnętrznej granicy unijnej (port w Hamburgu) pobrano cło, natomiast nie został pobrany żaden podatek od wartości dodanej (w tym polski podatek od towarów i usług), importer towarów pochodzących z Chin zgłaszanych do tej odprawy ma obowiązek wpłaty takiego podatku, a jeśli tak do którego urzędu, czy też może potraktować takie nabycie jak WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów)...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany stan faktyczny jest nietypowy. Rozwiązania zawarte w art. 33 i następnych ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług nie rozstrzygają wątpliwości dotyczących skutków prawnych opisanego stanu faktycznego. Nie stanowią rozstrzygnięcia problemu art. 33 ust. 5 ustawy, bo cło zostało rozliczone z niemieckim urzędem celnym, a więc brak jest stosownego odnośnika, jak i art. 34 ust. 1 ustawy, bo import nie był zgłaszany naczelnikowi urzędu celnego. Wątpliwe jest również rejestrowanie się Wnioskodawcy jako niemieckiego podatnika podatku od wartości dodanej, skoro przy odprawie celnej w Hamburgu organy niemieckie „z Urzędu” nie pobrały takiego podatku, jak i nie poinformowały o takim obowiązku.

Jednak mimo wątpliwości jakie wzbudziły powołane przepisy, zdaniem Wnioskodawcy towary sprowadzone z Chin i objęte zgłoszeniem celnym w Hamburgu dokonanym w imieniu Wnioskodawcy przez niemiecką agencję celną, można dla celów podatku VAT potraktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT). Bowiem skoro odpowiedniej procedury towarów importowanych z Chin dokonano w Niemczech, to ma prawo traktować te towary jako sprowadzone – w sensie prawnym – z innego (niż Polska) kraju unijnego, co umożliwia kwalifikację tych towarów jako nabytych w ramach WNT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże z importem towarów będziemy mieli do czynienia tylko wówczas. gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski (art. 36 ust. 1 ww. ustawy).

Jak wynika z wniosku, towary zostały odprawione i dopuszczone do wolnego obrotu w Niemczech, oznacza to, że importu dokonano na terytorium Niemiec. Zgłoszenia towarów do odprawy celnej dokonała działająca w imieniu Wnioskodawcy agencja celna. Fakt, iż na terytorium Niemiec dokonano odprawy celnej towarów i dopuszczono je do obrotu nie pobierając podatku VAT jest zgodny z obowiązującym prawem niemieckim.

Zastosowano tu bowiem procedurę dopuszczenia do obrotu, która stanowi dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu z podatku VAT w przypadku dostawy do innego państwa członkowskiego (import z kraju trzeciego z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnątrzwspólnotową).

Zwolnienie z importu, o którym mowa wyżej, wynika z art. 143 Dyrektywy 2006/112 WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z tym przepisem w przypadku importu towarów do państwa członkowskiego innego niż kraj przeznaczenia, państwa członkowskie mają zastosować do importu zwolnienie, jeśli dostawa tych towarów dokonywana przez importera jest objęta zwolnieniem, które przysługuje dostawom wewnątrzwspólnotowym.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Powyższy warunek oznacza, iż przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyły mu do wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z cyt. wyżej przepisu wynika również, iż dotyczy on przemieszczenia towarów dokonywanego przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonał importu produktów włókienniczych z Chin, które do odprawy celnej zgłoszone zostały w Hamburgu. Zgłoszenia dokonała działająca w imieniu Wnioskodawcy niemiecka agencja celna. Z dostarczonych Wnioskodawcy dokumentów (w języku niemieckim) wynika, że przy odprawie celnej pobrane zostało cło, natomiast nie pobrano podatku od towarów i usług, ani żadnego podatku o charakterze podatku od wartości dodanej. Po dokonanej w Hamburgu odprawie celnej towary będące przedmiotem tej odprawy zostały dostarczone Wnioskodawcy do jego magazynu.

Zatem przywóz do kraju towaru zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Wspólnoty, stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które rodzi skutki w zakresie obowiązku rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca winien wystawić fakturę wewnętrzną dokumentującą transakcję WNT oraz ująć wyliczone wartości w deklaracji podatkowej za właściwy miesiąc rozliczeniowy.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przestawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.