INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2008 r. (data wpływu 18 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wynagrodzenia za świadczone usługi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wynagrodzenia za świadczone usługi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) zawarł umowy z dostawcami, których treścią jest świadczenie przez Spółkę usług o charakterze usług pośrednictwa w zakresie organizowania sprzedaży i promocji towarów w sklepach sieci „X” i „Y" (dalej "sklepy"). W zamian za działania Spółki mające na celu zapewnienie dostawcom zbytu na ich produkty, Spółka otrzymuje wynagrodzenie uzależnione od wielkości obrotów poszczególnych dostawców ze sklepami. Wynagrodzenie to jest wynagrodzeniem o charakterze prowizyjnym, wypłacanym kwartalnie na podstawie wystawianych przez Spółkę faktur VAT i jest uzależnione od obrotu pomiędzy dostawcami a sklepami. Współpraca ma na celu zapewnienie ciągłości zaopatrzenia ww. sklepów i dążenie do zwiększenia sprzedaży towarów w ramach sieci „X” i „Y”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej wyżej sytuacji, świadczone przez Spółkę usługi są usługami w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, i czy w związku z tym nie zachodzi okoliczność, o której mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zrealizowanie określonego poziomu obrotów przez sklepy daje podstawę do wyliczenia wartości wynagrodzenia jakie otrzymuje Zainteresowany za świadczone usługi pośrednictwa na rzecz dostawców. Spółka wystawia więc faktury VAT opodatkowując świadczone usługi stawką podatku 22%, a podatek z nich wynikający podlega odliczeniu na zasadach ogólnych. Umowa o pośrednictwo należy do umów nienazwanych, gdyż Kodeks cywilny nie zawiera odrębnych uregulowań dla tego typu umów. Jednakże przyjmuje się, że jest ona zbliżona do umowy zlecenia (art. 734 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Najczęściej spotykaną formą wynagrodzenia jest wartość określona jako procent od wartości sprzedawanego towaru, względnie zryczałtowana kwota wypłacana usługodawcy. Przedstawione wyżej stanowisko uzasadnione jest następującymi argumentami.

W świetle dyspozycji art. 5 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co wynika z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast przez świadczenie usług – na podstawie art. 8 ust. 1 cyt. ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przypadku pośrednika, dla którego wynagrodzeniem jest prowizja, zastosowanie ma przepis art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, stanowiący, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

Czynność, za którą Spółka wystawia faktury nie stanowi więc dostawy towarów, lecz jest usługą w myśl cyt. wyżej przepisów. Nie zachodzi bowiem sytuacja, w której Spółka nabywałaby towary stając się ich właścicielem.

Wysokość wynagrodzenia Spółki została uzależniona od efektywności jej działań i jest mierzona wielkością obrotów pomiędzy dostawcami a sklepami. Wykorzystanie, do wyliczenia wartości wynagrodzenia, wysokości obrotu pomiędzy dostawcą towarów a ich odbiorcą nie może przesądzać o kwalifikacji czynności jako premii za osiągane obroty. Spółka bowiem nie dokonuje zakupów u dostawcy, więc nie ma bezpośredniego wpływu na wysokość obrotów. Zatem nie zachodzi sytuacja, w której Spółka otrzymuje wynagrodzenie za zrealizowanie zakupów o określonej wielkości, czy też za terminowe realizowane płatności.

Za świadczenie usług należy uznać taki stan, w którym usługodawca wykonuje odpłatnie określone czynności albo zobowiązuje się odpłatnie do zaniechania wykonywania określonych czynności i działań. W niniejszym stanie faktycznym Spółka świadczy usługi o charakterze zbliżonym do usług pośrednictwa na rzecz dostawcy, wobec powyższego obowiązana jest do udokumentowania tej czynności fakturą VAT, a podatek z niej wynikający podlega odliczeniu i nie zachodzi okoliczność wynikająca z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów (na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy) należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Tak więc, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Powyższa definicja jest znacznie szersza niż definicja usług wymienionych w klasyfikacjach statystycznych, czy też zwyczajowych (słownikowych) tego pojęcia i obejmuje nie tylko transakcje polegające na wykonaniu czynności przez usługodawcę, ale także transakcje niewymagające aktywnego działania usługodawcy np. powstrzymanie się od czynności, tolerowanie pewnych stanów. Powyższe jest zgodne również z cywilistycznym rozumieniem świadczenia składającego się na istotę usługi. Jak wskazano w art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Należy zwrócić również uwagę, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega każde świadczenie usług na rzecz innego podmiotu w zamian za wykonanie których jest wypłacane wynagrodzenie. Konieczne jest istnienie stosunku prawnego pomiędzy usługobiorcą oraz usługodawcą w wykonaniu którego następuje świadczenie wzajemne. Zatem z zaistniałego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi płynąć bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca na podstawie zawartych umów z dostawcami, których treścią jest świadczenie usług o charakterze pośrednictwa w zakresie organizowania sprzedaży i promocji towarów w sklepach, będących nabywcami towarów od dostawców, wystawia faktury VAT. Faktury te nie stanowią dostawy towarów, lecz są usługami w myśl cyt. wyżej przepisów.

Zainteresowany zapewnia dostawcom zbyt na ich produkty i otrzymuje za to wynagrodzenie uzależnione od wielkości obrotów poszczególnych dostawców ze sklepami. Powyższe wynagrodzenie jest wynagrodzeniem prowizyjnym, wypłacanym kwartalnie i w świetle powołanych wyżej przepisów – należy potraktować je jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto, z danych przedstawionych we wniosku wynika, że między stronami istnieje umowa, na podstawie której Wnioskodawca zobowiązał się do wykonywania na rzecz dostawcy świadczenia, polegającego na organizowaniu promocji produktów w sklepach, a dostawca zobowiązał się do przyznania Wnioskodawcy wynagrodzenia z tytułu świadczenia ww. usług.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%. Także na podstawie art. 41 ust. 13 cyt. ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zatem, należy stwierdzić, że otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie stanowi zapłata za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej – 22%.

Na podstawie zapisu art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Jeżeli zatem w przedmiotowej sprawie płatności są udzielane w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to przesłanki zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy są spełnione.

W myśl regulacji art. 86 ust. 2 cyt. wyżej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a) z tytułu nabycia towarów i usług,
b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
     - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

Na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Natomiast, zgodnie z brzmieniem art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującego od dnia 01 stycznia 2008 r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Jednakże, należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie przytoczony przepis nie znajduje zastosowania, z uwagi na fakt zakwalifikowania opisanych we wniosku czynności do usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, należy stwierdzić, iż wynagrodzenie jakie otrzymuje Wnioskodawca stanowi zapłatę za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, które podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku. W związku z tym nie zachodzi okoliczność wynikająca z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.