INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 07 kwietnia 2008 r. (data wpływu 09 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług transportu osób i ładunków, spedycyjnych i przeładunkowych określonych w art. 19 ust. 13 p. 2 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 kwietnia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług transportu osób i ładunków, spedycyjnych i przeładunkowych określonych w art. 19 ust. 13 p. 2 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony stan faktyczny.

Firma Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest świadczenie kompleksowych usług przeprowadzkowych (w tym pakowanie, przenoszenie, transport, rozpakowanie, malowanie, sprzątanie). Transport dokonywany jest przez Wnioskodawcę za pomocą własnego taboru, jak również wynajmowanymi środkami transportu. Transportowane przedmioty to używane mienie klientów, które jest przeprowadzane z jednej lokalizacji do drugiej, zarówno w kraju, jak i zagranicą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy przy świadczeniu usług określonych w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy powstaje w momencie wystawienia faktury, w takim przypadku podatek VAT odprowadzany jest w miesiącu, w którym usługę wykonano i wystawiono fakturę. Tak więc trzy czynności: wykonanie usługi, wystawienie faktury i zapłata podatku mają miejsce w ciągu jednego miesiąca. Tym samym nie ma miejsca uszczuplenie należności podatkowych na rzecz Skarbu Państwa, ani też uchylenie się od zapłaty podatku, gdyż podatek we wskazanym w ustawie terminie został zapłacony fiskusowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust.1. W stosunku do importu usług zastosowanie ma art. 19 ust. 19, zgodnie z którym przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz 14-16 stosuje się odpowiednio.

Ustawodawca w różny sposób określa termin powstania obowiązku podatkowego w zależności od rodzaju świadczonych usług transportu osób i ładunków, spedycyjnych i przeładunkowych.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług a) transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami b) spedycyjnych i przeładunkowych.

Tak więc, w sytuacji gdy Strona wykonuje usługi transportu towarów taborem samochodowym, obowiązek w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usługi transportu.

W związku z powyższym obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usług transportowych powstaje:

• 30. dnia od dnia wykonania usługi, w przypadku nie otrzymania zapłaty w ciągu 30 dni od dnia wykonania usługi. Usługę taką należy wówczas obowiązkowo rozliczyć w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym przypada 30. dzień jej wykonania.

• w dniu otrzymania zapłaty, w przypadku otrzymania całości zapłaty przed upływem 30 dnia od dnia wykonania usługi. Usługa taka rozliczana jest w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym przypada dzień tej zapłaty.

• w dniu otrzymania części zapłaty jeśli dokonano jej przed upływem 30. dnia od dnia wykonania usługi i 30 dnia od dnia wykonania usługi, z tytułu pozostałej niezapłaconej części należności. W tym przypadku otrzymanie części należności za wykonaną usługę obliguje podatnika do jej rozliczenia w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym zapłata tej części nastąpiła; pozostałą część należności niezapłaconą przed 30. dniem od dnia wykonania usługi należy obowiązkowo rozliczyć w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym przypada 30. dzień od jej wykonania.
  
  

Reasumując, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług a) transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami b) spedycyjnych i przeładunkowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w sposób szczególny normuje obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia przedmiotowych usług przeprowadzkowych (w tym pakowanie, przenoszenie, transport, rozpakowanie, malowanie, sprzątanie). Fakt wykazania obowiązku podatkowego w sposób nie powodujący, w opinii Wnioskującego uszczuplenia należności podatkowych Skarbu Państwa, pozostaje bez związku na sposób interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.