INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2008 r. (data wpływu 8 lutego 2008 r.) uzupełnionym w dniach 4 kwietnia 2008 r. oraz 21 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konieczności zapłaty podatku związanego z zakupem szybowca - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konieczności zapłaty podatku związanego z zakupem szybowca.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku VAT (nie jest podatnikiem VAT-UE) zakupił na Litwie szybowiec. Szybowiec, będący jednoosobowym statkiem powietrznym, służy do uprawiania sportu wyczynowego i został zakupiony wyłącznie na potrzeby własne. Zakup szybowca nie będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych. Posiada nalot 40 minut, a od momentu dopuszczenia go do użytkowania upłynął jeden miesiąc. Maksymalna masa startowa wynosi 500 kg i wymieniona została w instrukcji użytkowania oraz w protokole ważenia szybowca. Należność za statek powietrzny łącznie z podatkiem VAT została zapłacona na Litwie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje konieczność ponownego zapłacenia podatku VAT w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy podatek został już raz zapłacony. Nie ma obowiązku zapłaty podatku VAT w Polsce, bo chociaż szybowce zostały wymienione w przepisach podatkowych jako nowy środek transportu, to opisany szybowiec nie przekracza masy startowej 1550 kg wymienionej w przepisach prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy). Zgodnie z ust. 2 tego artykułu przepis powyższy stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest
:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika
,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a)
- z zastrzeżeniem art. 10
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a)
.

Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1
,
2. dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

- jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu (art. 9 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 10 lit. c) ustawy przez nowy środek transportu rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów statki powietrzne wymienione w poz. 11-14 załącznika nr 1 do ustawy, o maksymalnej masie startowej większej niż 1550 kilogramów, jeżeli były używane nie dłużej niż 40 godzin roboczych lub od momentu ich dopuszczenia do użytku upłynęło nie więcej niż 3 miesiące, z wyjątkiem statków powietrznych, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6; za moment dopuszczenia do użytku statku powietrznego uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta. W punkcie 11 wymienionego załącznika wymieniono szybowce i lotnie – z wyłączeniem lotni (PKWiU 35.30.21-00.20).

W przedstawionej sytuacji Wnioskodawca nie spełnia kryterium wewnątrzwspólnotowego nabycia opisanego w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a). Będąc podatnikiem podatku od towarów i usług dokonał bowiem zakupu szybowca wyłącznie na potrzeby własne, tzn. nie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jednakowoż zastrzeżenie zawarte w przytoczonym przepisie nie dotyczy nowych środków transportu (art. 9 ust. 3 ustawy). Opisany szybowiec nie wypełnia jednak definicji legalnej nowego środka transportu, bowiem jego masa startowa nie przekracza 1550 kilogramów. Stąd też Wnioskodawca nie ma obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług w kraju w związku z zakupem szybowca.

Reasumując, stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie ma obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług w związku z zakupem przedmiotowego szybowca na Litwie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.