INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2008 r. (data wpływu 30 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w okresie od kwietnia 2006r. do marca 2008r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w okresie od kwietnia 2006r. do marca 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba zagraniczna stale zamieszkała w Niemczech z tytułu wynajmu od kwietnia 2006r. osiąga przychód około 10-15 tysięcy roczne. Lokal wynajmowany jest dla osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT. W tym czasie Wnioskodawca ponosił wydatki związane z adaptacją lokali użytkowych jak również z tytułu korzystania z mediów (gaz, woda, energia elektryczna) oraz ochrony budynku (monitorowanie). Czysz najemca przesyła bezpośrednio na konto a zapłata (media) regulowana jest poprzez usługę bankową. VAT naliczany (rozliczany) był przez najemcę w cyklu miesięcznym. Obowiązek podatkowy przejęła firma zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik VAT na zasadach importu usług. Firma ta wystawiała faktury wewnętrzne VAT i wykazywała w deklaracji podatek należny. Z tytułu usługi najmu nie zatrudniona jest żadna osoba administracyjna. Do marca 2008r. Wnioskodawca nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT. W lutym, marcu został wezwany przez urząd skarbowy do rejestracji VAT. Wniosek rejestracyjny został przyjęty 17 marca b.r., w którym, zgodnie z wezwaniem US utrata zwolnienia podmiotowego nastąpiła w kwietniu 2006r. W kwietniu 2008r. nadany został NIP i Wnioskodawca uzyskał status czynnego podatnika VAT. Jak wynika z opisanego stanu nabycie środków jak i inne poniesione koszty miały miejsce przed dokonaniem zgłoszenia rejestracyjnego. Złożenie deklaracji VAT i rozliczenie podatku wymagane jest począwszy od kwietnia 2006r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec opisanego stanu faktycznego przysługuje prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w okresie od kwietnia 2006r. do marca 2008r.

Zdaniem Wnioskodawcy wezwanie do rejestracji VAT w opisanej sytuacji (niskie przychody, brak stałego miejsca prowadzenia działalności) w związku z brakiem zaplecza technicznego i ludzkiego, odprowadzanie VAT przez najemcę wydaje się bezpodstawne. Respektując jednak postanowienie organu podatkowego co do rejestracji Wnioskodawca uznaje równocześnie, że status zarejestrowanego podatnika uprawnia do realizacji prawa jakim jest odliczenia VAT za okres tożsamy z naliczeniem VAT od najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Generalnie – w oparciu o art. 86 ust. 10 pkt 1 powołanej ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz 11, 12, 16 i 18. Jeśli podatnik nie dokona obniżenia podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy (art. 86 ust. 11 ustawy).

Podstawową zasadą, na której opiera się konstrukcja podatku od towarów i usług, jest zasada neutralności tego podatku. Wyraża się ona w umożliwieniu podatnikowi pomniejszenia podatku należnego o kwoty podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług związanych z jego działalnością gospodarczą. Należy jednak podkreślić, iż powyższe prawo nie jest bezwarunkowe. Dyspozycja przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wiąże prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tzn. takimi które generują podatek należny.

Jednocześnie prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje jedynie podatnikowi w rozumieniu przepisu art. 15 tej ustawy, w myśl którego podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przepis ten definiuje pojęcie podatnika w ujęciu materialno-prawnym, obiektywnym, nawiązując do samego faktu wykonywania działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiącym dopełnienie art. 86, wyłączenie posiadanie statusu podatnika, umożliwia realizowanie prawa do obniżenia podatku należnego o naliczony. W przepisie tym postanowiono bowiem, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków określonych w art. 86 ust. 20. Przepis ten odnosi się jednakże do rozumienia pojęcia „podatnik” w ujęciu formalnoprawnym, tj. związanym z uzyskaniem formalnych znamion statusu podatnika, umożliwiających jego identyfikację zarówno w obrocie gospodarczym, jak i prawnym.

W ocenie tutejszego organu zasadnym jest przyjęcie, iż status podatnika zarejestrowanego z punktu widzenia istnienia prawa do odliczenia konieczny jest w momencie powstania potencjalnej możliwości zrealizowania tego prawa, tj. do dnia zakończenia okresu rozliczeniowego, w którym to prawo powstało. Dyspozycja art. 88 ust. 4 ustawy uzależnia od posiadania statusu podatnika zarejestrowanego nie tylko prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ale również zwrot różnicy podatku, powstałej w sytuacji, gdy kwota podatku naliczonego przewyższa w danym okresie rozliczeniowym kwotę podatku należnego. O istnieniu takiej różnicy można mówić dopiero po stwierdzeniu, że w danym okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego jest wyższa od kwoty podatku należnego, co jest możliwe dopiero po zakończeniu tego okresu rozliczeniowego. Z powyższego wywodzić można, iż warunek dotyczący rejestracji podatnika jako podatnika VAT czynnego musi zostać spełniony najpóźniej z chwilą zakończenia okresu rozliczeniowego, w którym nastąpiły zdarzenia uprawniające do obniżenia podatku należnego, aby podatnik ten mógł skorzystać z tego prawa.

Należy dodać, że prawo do odliczenia przysługuje o ile poniesione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i nie zachodzą inne wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Terminy, w których możliwa jest realizacja prawa do obniżenia podatku należnego o naliczony normuje przepis art. 86 ust. 10 do 13. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje:

1. w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18;
2. w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy odpowiednio od importu usług lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca;
3. w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu dotyczy - w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności;
4. w przypadku dokonania spisu z natury określonego w art. 113 ust. 5 i 7 - nie później niż w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tego spisu;
5. w przypadku stosowania w imporcie towarów procedury uproszczonej, polegającej na wpisie do rejestru zgodnie z przepisami celnymi - za okres rozliczeniowy, w którym podatnik dokonał wpisu do rejestru; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wykazanego w tym rejestrze.

11. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.12. W przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, z wyłączeniem przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11 - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi.13. Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Wobec powyższego Wnioskodawca dopiero po zarejestrowaniu się w podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny może dokonać obniżenia podatku należnego o naliczony z otrzymanych faktur zakupu.

Ponadto należy podkreślić, że tutejszy organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do wydania opinii dot. słuszności dokonania rejestracji w podatku od towarów i usług. W związku z powyższym na podstawie art. 165 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) tutejszy organ podatkowy w sprawie odnoszącej się do obowiązków rejestracyjnych w podatku VAT odmawia wszczęcia postępowania, ponieważ sprawa została już rozstrzygnięta co do istoty w postanowieniu organu podatkowego („wniosek rejestracyjny został przyjęty 17 marca b.r., w którym, zgodnie z wezwaniem US utrata zwolnienia podmiotowego nastąpiła w kwietniu 2006r.”). Przepis art. 14 b § 5 ww. ustawy stanowi bowiem, że nie wydaje się interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - jak określono we wniosku Urząd Skarbowy wydał w tej sprawie postanowienie, wezwał do dokonania obowiązków rejestracyjnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.