INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2008 r. (data wpływu: 4 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z transakcją zbycia oddziału samodzielnie sporządzającego bilans – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z transakcją zbycia oddziału samodzielnie sporządzającego bilans.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym – spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Jego udziałowcem jest belgijska spółka akcyjna. W grudniu 2007 r. została przeprowadzona następująca transakcja: udziałowiec Wnioskodawcy (belgijska spółka akcyjna) prowadzący działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej sprzedał Wnioskodawcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa – polski oddział samodzielnie sporządzający sprawozdanie finansowe podlegające badaniu przez biegłego rewidenta. Przedmiotem sprzedaży był cały majątek oddziału – środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, zapasy towarów handlowych oraz wierzytelności.

Wnioskodawca przejął umowy zawarte w ramach działalności oddziału będącego przedmiotem sprzedaży. Przejęcie kontraktów nastąpiło na podstawie porozumień trójstronnych między Wnioskodawcą, udziałowcem Wnioskodawcy oraz kontrahentem. Wnioskodawca wstąpił w prawa i obowiązki wynikające z umów: odpowiada z tytułu zobowiązań gwarancyjnych, rękojmi za wady fizyczne i prawne towarów oraz będzie wypłacać klientom świadczenia wynikające z kontraktów (rabaty). Sposób zapłaty ceny będzie uwzględniał to, że nabywca (Wnioskodawca) ureguluje zobowiązania oddziału (udziałowcy Wnioskodawcy) wobec jego wierzycieli.

Towary, które Wnioskodawca zamierza przejąć, zostały zakupione w celu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a podatek naliczony został odliczony.

Z umów wynika, że kontrahentom przysługują rabaty od ceny dostaw towarów i świadczenia usług w danym roku (dokonywanych przez Wnioskodawcę) po osiągnięciu określonego poziomu wzajemnych obrotów w roku poprzednim (obrotów z udziałowcem Wnioskodawcy – sprzedającym oddział). Rabaty będą udzielane w następujący sposób: Wnioskodawca będzie wystawiał faktury korygujące na podstawie trójstronnych porozumień między Wnioskodawcą, udziałowcem Wnioskodawcy oraz kontrahentem, a świadczenie, do którego kontrahenci nabyli prawo w związku z osiągnięciem określonego poziomu obrotów z udziałowcem Wnioskodawcy (zbywcą oddziału) wykona Wnioskodawca (nabywca oddziału).

Kontrahentów oddziału (podmiotu sprzedającego oddział) objęto specjalnym programem „punkty na nagrody". Za osiągnięcie określonego poziomu wzajemnych obrotów oddział przyznawał kontrahentom specjalne punkty podlegające wymianie na określone nagrody. Wnioskodawca przejmie zobowiązania oddziału wynikające ze wspomnianego programu – będzie wymieniał na nagrody punkty uzyskane przez kontrahentów zarówno w transakcjach wykonanych jeszcze przed sprzedażą, jak i już po sprzedaży oddziału.

Należy zaznaczyć, że świadczenia wynikające z kontraktów (rabaty, premie) wykonywane przez Wnioskodawcę w roku 2008 będą uzależnione od poziomu obrotów między kontrahentem i udziałowcem Wnioskodawcy w roku.

Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przejął środki trwałe należące do przejmowanego oddziału (udziałowca Wnioskodawcy). Środki trwałe wpisane były do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych – dokonywana była ich amortyzacja.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku od towarów i usług.

Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia korekty podatku naliczonego stosownie do art. 90 i art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług...

Wnioskodawca uważa, że w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym obowiązki związane z korektą będą ciążyć na nabywcy oddziału, czyli Wnioskodawcy.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Towary, które Wnioskodawca zamierza przejąć, zostały zakupione przez udziałowca Wnioskodawcy (w ramach działalności oddziału) w celu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a podatek naliczony został odliczony.

Przepis art. 90 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli jednak nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2).

Zgodnie z art. 91. ust. 1 ww. ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. Natomiast na podstawie art. 91 ust. 9 cyt. ustawy w przypadku zbycia oddziału korekta określona w art. 91 ust. 1-8 ww. ustawy dokonywana jest przez nabywcę oddziału.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Według art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.) oddziałem (zakładem) jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza głównym miejscem wykonywania działalności.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem transakcji będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa – polski oddział samodzielnie sporządzający sprawozdanie finansowe podlegające badaniu przez biegłego rewidenta. W myśl art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1995 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) sprawozdanie finansowe składa się z bilansu, rachunku zysków i strat oraz informacji dodatkowej, obejmującej wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia. W świetle powyższego należy stwierdzić, że wspomniana transakcja będzie pozostawała poza zakresem obowiązywania ustawy o podatku od towarów i usług, albowiem przedmiotem transakcji będzie oddział samodzielnie sporządzający bilans.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 cyt. ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Według art. 90 ust. 2 ww. ustawy jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty reguluje art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 91 ust. 1 cyt. ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. Stosownie do art. 91 ust. 2 ww. ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości – w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Zasady dokonania korekty zostały określone w art. 91 ust. 5 i ust. 6 cyt. ustawy: korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, natomiast w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi, natomiast jeżeli zostały zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu - do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu. Według art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału).

Reasumując, jeżeli w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z transakcją zbycia zakładu samodzielnie sporządzającego bilans, podlegającą wyłączeniu od podatku VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, to korekta podatku naliczonego – stosownie do art. 91 ust. 9 cyt. ustawy – powinna być dokonana przez nabywcę zakładu (oddziału), czyli Wnioskodawcę.

Jednocześnie zaznacza się, że w zakresie pytania dotyczącego udzielania premii pieniężnych uzależnionych od wielkości obrotów w dniu 2 maja 2008 r. została wydana odrębna interpretacja nr ILPP1/443-162/08-2/BP.

Dodatkowo informuje się, że w zakresie pytań dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych w dniu 2 maja 2008 r. zostały wydane odrębne interpretacje o numerach: ILPB3/423-116/08-2/HS, ILPB3/423-116/08-3/HS, ILPB3/423-116/08-4/HS, ILPB3/423-116/08-5/HS oraz ILPB3/423-116/08-6/HS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.