INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2008 r. (data wpływu 20 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• obowiązku zaliczenia do przychodów z działalności gospodarczej, przychodów z podnajmu części lokalu wykorzystywanego na potrzeby działalności gospodarczej - jest prawidłowe;
• możliwości opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym, przychodów z najmu lokali mieszkalnych w przypadku rozszerzenia zakresu działalności gospodarczej o wynajem i zarządzanie nieruchomościami – jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zaliczenia do przychodów z działalności gospodarczej, przychodów z podnajmu części lokalu wykorzystywanego na potrzeby działalności gospodarczej oraz możliwości opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym, przychodów z najmu lokali mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego opodatkowaną podatkiem liniowym. Do celów prowadzonej działalności gospodarczej wynajmuje budynek.

W marcu 2008 r. zawarł umowę podnajmu lokalu w ww. budynku (za zgodą właściciela obiektu) ze swoją małżonką, która również prowadzi odrębną działalność gospodarczą.

Ponadto Wnioskodawca jest właścicielem kamienicy (ustawowa współwłasność małżeńska), w której wynajmuje lokale mieszkalne. Od osiąganych przychodów z najmu prywatnego opłaca zryczałtowany podatek dochodowy od 50% ogólnych przychodów (Wnioskodawca złożył stosowne oświadczenie o wyborze formy opodatkowania naczelnikowi urzędu skarbowego).

Z dniem zawarcia umowy podnajmu Wnioskodawca poszerzył wpis do ewidencji działalności gospodarczej w przedmiocie „wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi” (PKD 68.20.Z).

Wnioskodawca nadmienia, iż część kamienicy, w której wynajmuje lokale mieszkalne, przeznaczył na swoją działalność gospodarczą, gdzie prowadzi sklep, dokonuje także odpisów amortyzacyjnych od tej części budynku przeznaczonej na działalność gospodarczą. Natomiast część nieruchomości, w której znajdują się mieszkania wyłączone są z działalności i nie podlega wpisowi do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy przychody z podnajmu zobowiązany jest wpisywać do ksiąg rachunkowych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, czy można traktować je jako odrębne źródło przychodu i łączyć z najmem prywatnym... Czy słusznie postąpił poszerzając wpis do ewidencji działalności gospodarczej o PKD 68.20.Z, czy też nie był do tego zobowiązany...
2. Czy może w dalszym ciągu od przychodów z najmu lokali mieszkalnych opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, czy też w związku z poszerzeniem o stosowny wpis, całość przychodów otrzymywanych z tytułu najmu zaliczać do działalności gospodarczej i wpisywać do ksiąg rachunkowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, słusznie postąpił rozszerzając wpis do ewidencji działalności gospodarczej o PKD 68.20.Z. Chociaż budynek nie jest jego własnością, jednak posiada do niego tytuł prawny w postaci umowy najmu i jako taki jest majątkiem związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z tym przychody z podnajmu zobowiązany jest ujmować w księgach rachunkowych swojej firmy, jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej i opłacać od nich podatek dochodowy wg stawki liniowej.

Natomiast w stosunku do przychodów z najmu lokali mieszkalnych w dalszym ciągu ma prawo opłacać ryczałt, gdyż wynajmowane lokale mieszkalne stanowią majątek odrębny, nie związany z firmą, a ponadto złożył stosowne oświadczenie o wyborze formy opodatkowania przed uzyskaniem pierwszego przychodu i do dnia 20 stycznia br. nie zmienił swojego wyboru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, natomiast w zakresie pytania drugiego za nieprawidłowe.

1. W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. nr 14, poz. 176 z zm.) przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przepis ten koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy dotyczącym jednego ze źródeł przychodu jakim jest najem (dzierżawa, etc.), wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę należy stwierdzić, że przychód uzyskany z tytułu podnajmu lokalu w budynku wykorzystywanym przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej – jako związany z działalnością gospodarczą – nie stanowi przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dlatego też prawidłowo przychód z podnajmu lokalu wykorzystywanego przez Wnioskodawcę na potrzeby działalności gospodarczej zaliczony został do przychodów z dotychczas prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkowany podatkiem liniowym.

Nadmienić także należy, że w przypadku podnajmu składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, dokonanie zmian we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej o „wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi” (PKD 68.20.Z) nie miało wpływu na zaliczenie przychodu z tego tytułu do źródła przychodu jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W tym przypadku niezależnie od dokonanych zmian we wpisie, przychód z podnajmu tych składników traktowany jest jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

2. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. nr 14, poz. 176 z zm.) określa w rozdziale drugim źródła przychodów będące podstawą do ustalenia dochodu do opodatkowania.

Do źródeł przychodów zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy zalicza się m. in.:

• pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3):

• najem, podnajem, dzierżawę, poddzierżawę oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawę, poddzierżawę działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Natomiast art. 5a pkt 6 ustawy, definiuje pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej jako działalność zarobkową prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4 -9.

Powyższe przepisy wskazują, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu, choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej.

Tak więc dla celów podatkowych najem, może być kwalifikowany jako przychód z działalności gospodarczej lub najem jako dodatkowe źródło przychodu, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem.

Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem lub dzierżawa jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cyt. wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to wówczas wynajmowanie lub wydzierżawianie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

W przedmiotowym stanie faktycznym wskazano, że Wnioskodawca dokonał zmian we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, rozszerzając zakres wykonywanej działalności gospodarczej o „wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi” (PKD 68.20.Z). Należy zatem uznać, iż zdecydował o zakwalifikowaniu przychodów z tytułu najmu lokali mieszkalnych stanowiących jego prywatny majątek do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ustawodawca w art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. nr 144, poz. 930 z zm.) stwierdził, że osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz przedstawionego powyżej stanu prawnego, należy stwierdzić, że konsekwencją zmiany wpisu do ewidencji działalności gospodarczej o „wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi” (PKD 68.20.Z), była zmiana kwalifikacji przychodu z wynajmu lokali mieszkalnych ze źródła przychodu jakim dotychczas były tj. najmu i zakwalifikowanie tych przychodów do pozarolniczej działalności gospodarczej, a w związku z zapisem ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, brak możliwości opłacania z tego tytułu ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.