INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana H. przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 27 marca 2008r.) uzupełnionym w dniu 17 czerwca 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu wynagrodzenia za wdrożenie wynalazku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu wynagrodzenia za wdrożenie wynalazku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 11 czerwca 2008r. znak: IBPB2/415-611/08/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 17 czerwca 2008r. wpłynęło ww. uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 7 lipca 1998r. zgłoszono pracodawcy projekt wynalazczy mający cechy wynalazku. Zastosowanie ww. projektu wynalazczego stwierdzono od dnia 1 stycznia 1999r.Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej po rozpatrzeniu zgłoszenia dokonanego w dniu 11 grudnia 2000r. udzielił na rzecz pracodawcy patentu na powyższy wynalazek. Zgłoszenie ogłoszono w czerwcu 2002r.Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 27 czerwca 2006r. wydał decyzję o udzieleniu patentu. W dniu 31 stycznia 2007r. ogłoszono o udzieleniu patentu na ww. wynalazek.

Dopiero 7 lutego 2007r. wydano zlecenie wypłaty wynagrodzenia twórcom za dokonanie projektu wynalazczego, zastosowania w produkcji i uzyskania patentu na zgłoszony w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej wynalazek.

Wynagrodzenie za 3, 4 i 5 rok stosowania wynalazku tj. 2001r., 2002r. i 2003r. wypłacono w miesiącu lutym 2007r. z potrąceniem 19% podatku od całości kwoty.

W informacji PIT-11 za 2007r. w źródłach przychodów z praw autorskich płatnik nie uwzględnił w poz. 71 przysługujących twórcom 50% kosztów uzyskania przychodów.

Jest to wynagrodzenie wypłacone zgodnie z Zarządzeniem wewnętrznym Prezesa Zarządu w sprawie Regulaminu postępowania z projektami wynalazczymi, które stanowi:

• Projektem racjonalizatorskim jest rozwiązanie zgłoszone przez twórcę, nadające się do stosowania i przynoszące korzyści. Po przyjęciu do stosowania projekt jest własnością zakładu pracy.
• Prawo do patentu na wynalazek dokonany przez twórcę (twórców) w wyniku wykonywania obowiązków wynikających ze stosunku pracy albo realizacji innej umowy przysługuje zakładowi pracy, chyba że strony postanowiły inaczej.
• Twórca projektu wynalazczego ma prawo do wynagrodzenia za korzystanie z tego projektu przez zakład pracy zarówno gdy płatnik jest właścicielem projektu lub korzysta z projektu na podstawie art. 20 ust. 3 Ustawy o wynalazczości, niniejszego Regulaminu albo upoważnienia udzielonego zakładowi pracy przez twórcę w formie umowy.

W przedmiotowej sprawie nie zawierano odrębnych umów. Wynagrodzenie wnioskodawcy nie wynika z treści umowy o pracę lecz z Regulaminu o wynalazczości. Wnioskodawca w związku z ww. wynalazkiem nie zawierał żadnych innych umów z zakładem pracy, tylko umowę o pracę. Nie zawierano także umowy o przeniesieniu własności wynalazku na rzecz zakładu pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w formularzu PIT-37 tj. zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2007 w części C.1, wiersz 4, w kol. c poz. 49 wnioskodawca może wykazać koszty uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich...

Płatnik w informacji PIT-11 tj. informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za rok 2007 w części E – źródła przychodów, w wierszu 10 – prawa autorskie, w kol. c poz. 71 powinien, zdaniem wnioskodawcy, uwzględnić 50% koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i w kol. d poz. 72 wykazać kwotę dochodu jako różnicę przychodów (kol. b poz. 70) i kosztów uzyskania przychodów (kol. c poz. 71).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuję:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 11 ustawy przychodami ze stosunku pracy są otrzymane lub postawione do dyspozycji pracownika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne, a także wartość otrzymanych świadczeń w naturze (bądź ich ekwiwalenty) oraz innych nieodpłatnych świadczeń bez względu na źródło ich finansowania.

Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są natomiast - stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu zapłaty za przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego, topografii układu scalonego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Uregulowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące kosztów uzyskania przychodów przysługującym twórcom projektów wynalazczych należy rozpatrywać w kontekście przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.) określających między innymi zasady, na jakich przedsiębiorcy mogą przyjmować projekty racjonalizatorskie i wynagradzać ich twórców. Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 6 tej ustawy - ilekroć w ustawie jest mowa o projektach wynalazczych - rozumie się przez to wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie. W myśl art. 11 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również praw z rejestracji wzoru przemysłowego, przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy. Ust. 2 cyt. powyżej art. 11 ustawy Prawo własności przemysłowej stanowi, iż współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawnienie do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa rejestracji przysługuje wspólnie. W myśl ust. 3 ww. art. 11 ustawy Prawo własności przemysłowej w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w wyniku wykonywania przez twórcę obowiązków ze stosunku pracy albo z realizacji innej umowy, prawo o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracodawcy lub zamawiającemu, chyba że strony ustaliły inaczej.

Natomiast w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez twórcę przy pomocy przedsiębiorcy, przedsiębiorca ten może korzystać z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego we własnym zakresie. W umowie o udzielenie pomocy strony mogą ustalić, że przedsiębiorcy przysługuje w całości lub części prawo, o którym mowa w ust. 1 (art. 11 ust. 5 ww. ustawy Prawo własności przemysłowej). Stosownie do treści art. 20 ww. ustawy Prawo własności przemysłowej twórca wynalazku wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatę na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo przemysłowy do korzystania.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy należy stwierdzić, że tylko w sytuacji, gdy zaistnieją okoliczności, o których mowa w cytowanych powyżej przepisach ustawy – Prawo własności przemysłowej, wypłacone wynagrodzenie za przeniesienie prawa własności wynalazku może być kwalifikowane jako wynagrodzenie, którego dotyczą przepisy art. 18 i art. 22 ust. 1 oraz ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, projekt wynalazczy wykonany został w ramach umowy o pracę, gdyż wnioskodawca nie zawarł z pracodawcą żadnej innej umowy związanej ze współtworzeniem projektu wynalazczego. Zatem wnioskodawca był współtwórcą wynalazku w ramach istniejącego stosunku pracy. W związku z tym otrzymanie wynagrodzenia za dokonanie projektu wynalazczego, zastosowanie w produkcji i uzyskanie patentu na zgłoszony w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej wynalazek zakwalifikować należy jako składnik wynagrodzenia ze stosunku pracy.

W związku z powyższym do ww. wynagrodzeń nie mają zastosowania 50% koszty uzyskania przychodu; 50% koszty uzyskania zastosowanie mają wyłącznie do wynagrodzeń za przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego, o czym stanowi cytowany powyżej przepis art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku nie miało miejsca przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego (wynalazku).

W przedmiotowej sprawie zastosowanie mają koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 ww. ustawy. Zgodnie bowiem z jego treścią koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1. wynoszą 108 zł 50 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.302 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
   
2. nie mogą przekroczyć łącznie 1.953 zł 23 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
   
3. wynoszą 135 zł 63 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.627 zł 56 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,
   
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2.441 zł 54 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
   
   

Koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu wynagrodzenia za wdrożenie wynalazku należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.