INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2008 r. (data wpływu 3 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia dochodu o straty poniesione w poprzednich latach podatkowych na działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz straty z działalności prowadzonej poza tą strefą, w sytuacji, gdy podatnik nie korzystał ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia dochodu o straty poniesione w poprzednich latach podatkowych na działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz straty z działalności prowadzonej poza tą strefą, w sytuacji, gdy podatnik nie korzystał ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34, uzupełniony pismem Spółki z dnia 4 czerwca 2008 r. (data wpływu 12 czerwca 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

„A.” Sp. z o. o. w dniu 20 grudnia 2005 r. uzyskała zezwolenie na prowadzenie na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy i usług wykonywanych na jej terenie, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

• sekcja D, podsekcja DM, dział 35, grupa 35.4 klasa 35.41 - motocykle,

• sekcja D, podsekcja DM, dział 35, grupa 35.4 klasa 35.42 - rowery.

Zezwolenia udzielono do dnia 15 listopada 2017 r. Ustalono w nim m. in. następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy:

• zatrudnienie na terenie strefy co najmniej 50 pracowników w terminie do 31 grudnia 2006 r. i utrzymanie tego stanu do dnia 1 stycznia 2011 r.,

• poniesienie wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 218, poz. 2210 ze zm.) w terminie do dnia 31 grudnia 2006 r. w wysokości przewyższającej kwotę 1,5 mln złotych.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę na terenie strefy na podstawie ww. zezwolenia do połowy listopada 2006 r. polegała na usługach montażu rowerów, a od listopada 2006 r. jest to produkcja rowerów. Poza tym, prowadzi On również działalność handlową, której przedmiotem są skutery.

W lipcu 2005 r. Spółka rozpoczęła budowę fabryki rowerów w K., na gruncie znajdującym się w obrębie specjalnej strefy ekonomicznej. Zezwolenie na działanie w tej strefie otrzymała jednak dopiero 20 grudnia 2005 r., ponieważ w wyniku nieporozumienia zezwolenie 27 sierpnia 2004 r. zostało omyłkowo wydane innej spółce powiązanej kapitałowo z „A.” Sp. z o. o. Przed dniem 20 grudnia 2005 r. Jednostka zainwestowała w budowę fabryki i inne środki trwałe oraz wartości niematerialne kwotę około 9,5 mln złotych. Po otrzymaniu zezwolenia, powinna ponieść wydatki na inwestycje o wartości 1,5 mln złotych do dnia 31 grudnia 2006 r. Spełniła ten warunek, wydatkując na środki trwałe w budowie i wartości niematerialne i prawne kwotę około 1,8 mln zł.

W dwóch pierwszych latach obrotowych, Wnioskodawca odnotował stratę. Strata:

• za rok podatkowy obejmujący okres 16 listopada 2004 - 31 grudnia 2004 wyniosła 229 369,43 zł,

• za rok podatkowy obejmujący okres 1 stycznia 2005 - 31 marca 2006 wyniosła 1 394 004,28 zł.

W trzecim roku podatkowym obejmującym okres 1 kwietnia 2006 - 31 marca 2007 Spółka osiągnęła zysk. W związku z tym odliczyła 50% strat z lat poprzednich i zapłaciła podatek dochodowy od pozostałego dochodu. Spółka nie korzystała nigdy ze zwolnienia z podatku dochodowego.

W roku, w którym osiągnięto zysk bilansowy i jednocześnie dochód podatkowy, Spółka sprzedała budynek - fabrykę w K. Decyzję tę podjęto ze względów ekonomicznych - poniesione koszty operacyjne i strata na działalności przewyższały wniesiony przez udziałowców kapitał o wysokości 3,2 mln zł i przy braku jakiejkolwiek pomocy związanej z prowadzeniem działalności w specjalnej strefie ekonomicznej Spółka nie mogłaby kontynuować działalności gospodarczej. Sprzedany budynek był użytkowany krócej niż pięć lat.

W efekcie sprzedaży fabryki w dniu 26 marca 2007 r. z kosztów poniesionych przed uzyskaniem zezwolenia oraz ze środków trwałych Spółka „zdjęła” 8,5 mln zł, a z kosztów kwalifikowanych pomocą, z której nigdy nie skorzystała około 1,5 mln zł. W wyniku tych operacji, na koniec roku podatkowego, w którym Spółka osiągnęła dochód i odliczyła stratę miała około 400 tys. kosztów kwalifikowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postąpiła poprawnie odliczając od dochodu osiągniętego w roku podatkowym obejmującym okres 1 kwietnia 2006 r. – 31 marca 2007 r. 50% strat z lat poprzednich (strat z działalności strefowej jak i pozastrefowej)...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka postąpiła poprawnie odliczając od dochodu 50% strat z lat poprzednich (z działalności strefowej, jak i pozastrefowej), w roku podatkowym obejmującym okres 1 kwietnia 2006 r. - 31 marca 2007 r. Spółka nie korzystała nigdy ze zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym, powinna rozliczać się na zasadach ogólnych i rozliczyć stratę zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przedmiotem opodatkowania tym podatkiem jest - z zastrzeżeniem wypadków, o których mowa w art. 21 i 22 - dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich został on osiągnięty. Podstawę opodatkowania stanowi natomiast dochód ustalony zgodnie z zasadami określonymi w art. 7 albo w art. 7a ust. 1 tej ustawy po odliczeniu wartości wskazanych w art. 18 ust. 1.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Podatnik ma wówczas prawo obniżyć dochód o wysokość poniesionej w roku podatkowym straty w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty (art. 7 ust. 5 omawianej ustawy).

Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, na mocy przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uwzględnia się między innymi:

• przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

• kosztów uzyskania wskazanych powyżej przychodów.

Wymienionych przychodów i kosztów uzyskania przychodów, nie uwzględnia się również przy ustalaniu straty (art. 7 ust. 4 wskazanej ustawy).

Katalog dochodów podlegających zwolnieniu od opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Punkt 34 tego przepisu stanowi, że wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych). Zgodnie z ustępem 4 tego przepisu, organem, który udziela, cofa i zmienia zezwolenie jest minister właściwy do spraw gospodarki.

Z treści wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 20 grudnia 2005 r. Szczegółowe zasady funkcjonowania tej strefy określa obecnie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2007 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 26, poz. 169 ze zm.). Zgodnie jednak z treścią § 10 powołanego aktu prawnego, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Wobec powyższego, ocena prawna stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wymaga uwzględnienia postanowień rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 218, poz. 2210 ze zm.). Na mocy § 3 ust. 1 tego aktu wykonawczego, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6 - 8, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Zgodnie z przepisem § 6 ust. 1 powołanego rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

• zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym. Koszty te mogą być ponadto podwyższone o wydatki na wytworzenie lub zakup wartości niematerialnych i prawnych związanych z uzyskaniem patentów, licencji operacyjnych bądź opatentowanych licencji typu know-how oraz nieopatentowanego know-how, z uwzględnieniem ust. 3 i 4 (§ 6 ust. 2 tego rozporządzenia).

Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy - w myśl § 5 ust. 1 omawianego rozporządzenia - począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem że:

1. nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,
2. będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat.

Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługuje natomiast, zgodnie z ust. 2 tego paragrafu, począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem utrzymania nowo utworzonych miejsc pracy przez okres nie krótszy niż 5 lat.

Z treści powyższych unormowań wynika, że podatnik ma prawo skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli spełnia następujące warunki:

• prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie uzyskanego zezwolenia,

• osiąga dochód z tej działalności,

• poniósł określonej wartości wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną,

• będzie prowadził działalność gospodarczą na terenie strefy przez minimum 5 lat i nie przeniesie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz utrzyma nowo utworzone miejsca pracy przez okres 5 lat.

W przedmiotowej sprawie, Spółka prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o zezwolenie wydane w dniu 20 grudnia 2005 r. Po uzyskaniu tego zezwolenia poniosła Ona wydatki inwestycyjne w wysokości określonej w jego treści, w szczególności na budowę fabryki rowerów na terenie strefy i inne środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

W pierwszych dwóch latach podatkowych prowadzenia działalności na terenie strefy, wartość poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów przewyższyła wartość przychodów osiągniętych z tej działalności. Wobec braku dochodów nie mógł On zatem skorzystać ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W trzecim roku podatkowym, Jednostka podjęła decyzję o sprzedaży fabryki wybudowanej przez Nią na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Dokonując przeniesienia własności składnika majątku, z którym związane były wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą, Spółka złamała tym samym warunek skorzystania z omawianego zwolnienia, określony w § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej.

Naruszenie tego warunku skutkuje utratą prawa do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z mocą wsteczną (ex tunc). Oznacza to, że z chwilą sprzedaży składnika majątku, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, Wnioskodawca stracił prawo traktowania przychodów osiągniętych z działalności prowadzonej na terenie strefy i kosztów z nimi związanych jako przychodów ze źródeł, z których dochody są wolne od podatku i kosztów związanych z takimi przychodami, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powinien On zatem odpowiednio uwzględnić te przychody i koszty jako elementy podstawy opodatkowania za lata podatkowe: 16 listopada 2004 r. - 31 grudnia 2004 r., 1 stycznia 2005 r. - 31 marca 2006 r. oraz 1 kwietnia 2006 r. - 31 marca 2007 r. Innymi słowy, Spółka powinna rozliczyć przychody i koszty związane z działalnością prowadzoną na terenie strefy na zasadach ogólnych. Konsekwencją zmiany kwalifikacji prawnej przedmiotowych przychodów i kosztów jest również konieczność dokonania korekty zeznań podatkowych za te okresy, zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

W wyniku ponownego obliczenia wartości przychodów i kosztów za lata podatkowe: 16 listopada 2004 r. - 31 grudnia 2004 r. oraz 1 stycznia 2005 r. - 31 marca 2006 r., Jednostka będzie mogła stwierdzić, czy osiągnęła dochody w tych okresach. W przypadku, gdy w wyniku dokonanych korekt okaże się, że poniosła Ona straty, może odliczyć je - zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - od dochodu osiągniętego w kolejnych pięciu latach podatkowych.

Podsumowując, w sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym, Spółka ma prawo odliczyć 50% strat poniesionych w latach podatkowych: 16 listopada 2004 r. - 31 grudnia 2004 r. oraz 1 stycznia 2005 r. - 31 marca 2006 r. w roku podatkowym: 1 kwietnia 2006 r. - 31 marca 2007 r. Wartość tych strat powinna zostać obliczona na zasadach wskazanych w niniejszej interpretacji indywidualnej.

Należy przy tym zaznaczyć, że zgodnie z regulacją art. 16 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.