INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25.03.2008 r. (data wpływu 15.04.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.04.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia sposobu uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W okresie 2003-2006 B-M S Polska Sp. z o. o. („Spółka”) dokonywała sprzedaży produktów leczniczych i wyrobów medycznych do 8-9 dystrybutorów hurtowych l, działających na rynku republiki litewskiej jak i na rynkach sąsiednich krajów bałtyckich. Sprzedaż odbywała się na podstawie otrzymywanych zamówień klientów, według uzgodnionych cen oraz warunków dostawy i płatności - 60 dniowy kredyt kupiecki, sprzedaż odbywała się regularnie w cyklach miesięcznych, z tendencja wzrostową dla farmaceutyków stosowanych w sezonie zachorowań na grypę. Jednym z klientów - odbiorców była spółka L F U, z siedzibą: K Str. ... B, ..... V I o numerze rejestracyjnym Vat L................

Współpraca handlowa nie budziła zastrzeżeń, nie było istotnych opóźnień w regulowaniu należności. W przypadku opóźnień zgodnie z polityką handlową B-M S Polska Sp. z o. o. następowało wstrzymanie realizacji otrzymywanych zamówień, do czasu uregulowania zaległych należności. Ostatnim miesiącem sprzedaży do l F U był styczeń 2005r. W tym momencie saldo należności klienta nie wykazywało przeterminowanego zadłużenia wobec B-M S Polska Sp. z o. o. i obejmowało należności z tytułu faktur sprzedaży z listopada 2004 - z terminami płatności przypadającymi odpowiednio pod koniec stycznia 2005 oraz z tytułu faktur sprzedaży z grudnia 2004 - z terminami płatności przypadającymi odpowiednio pod koniec lutego 2005. Wartość zafakturowanej sprzedaży w styczniu 2005 była niższa niż w poprzednich 2 miesiącach, chociaż styczeń zalicza się do szczytu sezonowego w grupie produktów przeciwgrypowych.

Wraz ze stwierdzeniem opóźnień w spływie należności, w marcu 2005 zostały wszczęte standardowe działania windykacyjne, które jednak nie przyniosły rezultatu. W kwietniu 2005 spółka otrzymała wiarygodne informacje o zaprzestaniu regulowania zobowiązań przez l F również wobec innych podmiotów. W ślad za tymi informacjami udokumentowane wierzytelności w kwocie euro 263.960,43 zostały zgłoszone do postępowania upadłościowego wraz z równoczesnym zastosowaniem odpisu aktualizacyjnego należności w pełnej wysokości zadłużenia klienta.

Zgodnie z postanowieniem sądu okręgowego w W z dnia 15.04.2005r. nastąpiło wszczęcie postępowania upadłościowego wobec spółki I F.

W dniu 23.12.2005r. sąd okręgowy w W potwierdził roszczenia wierzycieli Spółki l F w stanie upadłości.

Wierzyciele spółki l F zostali podzieleni na trzy kategorie:

• wierzyciele pierwszej kolejności,
• wierzyciele drugiej kolejności;
• wierzyciele trzeciej kolejności.
  
  

Zgodnie z postanowieniem sądu B-M S Polska Sp. z o. o. znajduje się w kategorii wierzycieli trzeciej kolejności.

Jakkolwiek w postanowieniu sądu z dnia 23.12.2005 r. nazwa spółki podana była nieprawidłowo - B-M S Sp. z o. o. to w dniu 1.02.2006 r. sąd okręgowy w W wydał postanowienie (załącznik) korygujące nazwę na B-M S Polska Sp. z o. o. Grupa wierzycieli obejmuje blisko 90 podmiotów, głównie z branży farmaceutyczno-medycznej. w tej grupie udział wierzytelności spółki jest określony na poziomie 3,776% całego zadłużenia l F.

Zgodnie z informacjami zawartymi w postanowieniach sądu okręgowego w W wartość majątku spółki l F na dzień 1.04.2005 wynosiła 438.146,47 LTL i była niższa od wartości roszczeń wierzycieli spółki l F w stanie upadłości będących wierzycielami pierwszej i drugiej kolejności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy możliwe jest uznanie za koszt uzyskania przychodów w roku 2005 odpisu aktualizującego wartość należności od l F ze względu na uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26a oraz art. 16 ust. 2a pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie art. 16 ust. 2a pkt 1, uznaje się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 2a pkt 1 nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26a, w szczególności jeżeli:

1. dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, albo
2. zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo
3. wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
4. wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego. Według spółki w odniesieniu do postanowień art. 16 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ze względu na użyty przez ustawodawcę zwrot „w szczególności” należy zaznaczyć, że katalog uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności nie jest zamknięty. Wierzyciel musi zatem zgromadzić takie dowody, które będą pozwalały na wyciągnięcie wniosku, że istnieje duże prawdopodobieństwo nieściągnięcia wierzytelności.
   
   

Według spółki w 2005 roku istniały wystarczające przesłanki do uznania uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności od l F, w szczególności:

• wszczęcie postępowania upadłościowego wobec Spółki l f zgodnie z postanowieniem sądu okręgowego w W z dnia 15.04.2005 r.;
• potwierdzenie przez sąd okręgowy w Wilnie w dniu 23.12.2005r. roszczeń wierzycieli spółki l F w stanie upadłości, w tym roszczenia B-M S Polska Sp. z o. o.;
• wartość majątku l F niewystarczająca na zaspokojenie jakiejkolwiek kwoty roszczeń wierzycieli trzeciej kolejności, w tym B-M S Polska Sp. z o. o. - zgodnie z informacjami zawartymi w postanowieniach sądu okręgowego w W wartość majątku l F na dzień 1.04.2005 wynosiła 438.146,47 L i była niższa od wartości roszczeń wierzycieli spółki l F w stanie upadłości będących wierzycielami pierwszej i drugiej kolejności;
• brak spłaty należności przez l F do dnia sporządzenia niniejszego wniosku.
  
  

Według spółki nastąpiło uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności w roku 2005 i możliwe jest uznanie za koszt uzyskania przychodów odpisu aktualizującego wartość należności od l F w roku 2005. Stanowisko spółki znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji podatkowych. Przykładem jest pismo Ministerstwa Finansów - Departamentu Podatków Bezpośrednich i Opłat z dnia 30 stycznia 1998 r. PO 3-MD-722-7638-808/97. Pismo dotyczy uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności przez spółdzielnię od klienta mającego siedzibę na terenie federacji rosyjskiej. W tym przypadku jako dowody uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności uznano dowody inne niż wymienione w art. 16 ust. 2a „przy rozstrzyganiu w tej konkretnej sprawie za istotne przesłanki wskazujące na uprawdopodobnioną nieściągalność przedmiotowej wierzytelności należy uznać (...) dowody i dokumenty, tj. w szczególności pozew do sądu polubownego o zasądzenie kwoty należności, informacje państwowej inspekcji podatkowej dzielnicy centralnej Kaliningrad o fakcie złożenia przez dłużnika sprawozdania finansowego na 1 lipca 1995 r., uzasadnienie postanowienia o umorzeniu śledztwa prokuratury rejonowej w ......, z którego wynika, że na podstawie materiału dowodowego należy jednoznacznie stwierdzić, iż spółdzielnia poniosła szkodę.”

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego powyżej stanowiska, że możliwe jest uznanie za koszt uzyskania przychodów w roku 2005 odpisu aktualizującego wartość należności od l F ze względu na uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26a oraz art 16 ust. 2a pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka oświadcza, że w dotychczas złożonej deklaracji CIT-8 za rok 2005 wspomniany odpis aktualizujący wartość należności nie został uznany za koszt uzyskania przychodów ze względu na konieczność uzyskania kopii postanowień sądu okręgowego w W oraz tłumaczenia przysięgłego tych postanowień.

W świetle stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Ponadto nadmienia się, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, w którym zastosowanie znajdą np. przepisy art. 180 i 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz.60 ze zm.). Organ wydając interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.