INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2008r. (data wpływu 11 kwietnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania (stawki) sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania (stawki) sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 29.02.2008r. doszło do przeniesienia prawa do rozporządzania lokalem mieszkalnym o powierzchni 173 m² przez Państwo …..na rzecz Państwa ……. Lokal ten stanowił jedno z dwóch mieszkań znajdujących się w domu bliźniaczym (budynku mieszkalnym) i został sprzedany za kwotę brutto w wys. 1.193.143 zł. Umowa została zawarta w ramach prowadzonej przez Panią … działalnością gospodarczą. Wobec faktu, iż Wnioskodawczyni jest podatnikiem VAT, sprzedaż tego lokalu została opodatkowana podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki 7% - zgodnie z fakturą VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy budynek mieszkalny w skład którego wchodzi sprzedany lokal mieszkalny na podstawie umowy sprzedaży zaprezentowanej w poz. 50 niniejszego wniosku, mieści się w definicji „obiektu budownictwa mieszkaniowego” zawartej w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT...
2. Czy mimo, iż powierzchnia użytkowa sprzedanego lokalu mieszkalnego przekracza ustawowy limit 150 m² przyjęty dla „budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym”, to można na podstawie obowiązujących przepisów ustawowych i pozaustawowych dotyczących opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosować do całej wartości sprzedaży stawkę 7%...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dla oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego w poz. 50 znajdują zastosowanie zarówno przepisy pozaustawowe i ustawowe z zakresu podatku od towarów i usług. Pierwszym z nich jest przepis § 5 ust. 1a pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług . Zgodnie z jego treścią każdy podatnik podatku od towarów i usług może stosować stawkę w wysokości 7% również w odniesieniu do sprzedaży obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy z 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług, lub ich części, w zakresie, w jakim obiekty te lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT.

Bez wątpienia budynek mieszkalny w skład którego wchodzi sprzedany lokal mieszkalny - objęty umową sprzedaży zaprezentowaną w poz. 50 - mieści się w definicji „obiektu budownictwa mieszkaniowego” zawartej w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT. Na podstawie bowiem tego przepisu, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Dział ten obejmuje swoim zakresem przedmiotowym budynki o dwóch mieszkaniach, w tym również domy bliźniacze o dwóch mieszkaniach — tak jak to miało miejsce w przedstawionym w poz. 50 stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy dla oceny dopuszczalności stosowania do całej wartości sprzedaży stawki 7% należy brać pod uwagę zarówno przedstawione powyżej przepisy § 5 ust. 1a pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisy art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT. I tak na podstawie przepisu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę 7% można stosować do sprzedaży (dostawy) części obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Ponadto zgodnie z przepisem ust. 12a art. 41 ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się zdefiniowane powyżej obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części. Co prawda w ust.12 b i ust.12 c art.41 ustawy o VAT ograniczono pojęcie „budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym” w odniesieniu do lokali mieszkalnych, tylko do tych których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m², ale wskazany powyżej przepis 5 ust. 1a pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. — zdaniem Wnioskodawcy — daje prawo do stosowania stawki 7% także po przekroczeniu tego limitu.

Podsumowując przedstawioną ocenę prawną zaistniałego stanu faktycznego należy stwierdzić, że analiza wskazanych powyżej przepisów pozaustawowych i ustawowych z zakresu VAT, prowadzi do wniosku, iż zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami, w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego, którego powierzchnia użytkowa przekracza 150 m Wnioskodawca jest uprawniony jako podatnik podatku od towarów i usług do zastosowania stawki 7% w odniesieniu do czynności dostawy sprzedanego lokalu mieszkalnego o powierzchni 173 m².

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ww. ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ww. ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl art. 41 ust. 12b. ww. ustawy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

Natomiast, stosownie do art. 41 ust. 12c w/w ustawy w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującej od dnia 1 stycznia 2008 r., ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o obiektach budownictwa mieszkaniowego - rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych zdefiniowano m. in. pojęcia takie jak:

• obiekty budowlane - to konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych;

• budynki - to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.
  
  

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne z podziałem na grupy:

111 - budynki mieszkalne jednorodzinne,

112 - budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe,

113 - budynki zbiorowego mieszkania.

Z powyższego wynika, że stawkę 7% stosuje się do:

1. obiektów budownictwa mieszkaniowego (budynki jednorodzinne do 300m2, alokale mieszkalne do 150m2 ) lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych,
2. lokali mieszkalnych (do 150m2) w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12,
3. obiektów sklasyfikowanych w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.
   
   

Ponadto, zgodnie z treścią § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, ze zm.) obowiązującego od dnia 1 stycznia 2008 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy,lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12,

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.
  
  

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego.

Definicję lokalu mieszkalnego zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z nim samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ponadto ustawa o własności lokali w ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Jednocześnie Minister Infrastruktury w rozporządzeniu z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690) określił, że lokalem użytkowym jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, niebędących mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym, natomiast pomieszczeniem gospodarczym w budynku jest pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku oraz przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, a także opału lub odpadów stałych.

Ponadto zgodnie z objaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych część mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Przedstawiona analiza przepisów prawnych prowadzi do wniosku, iż 7% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu (sprzedaży) samodzielnych lokali mieszkalnych w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali służących zaspokajaniu właśnie „mieszkaniowych" potrzeb społeczeństwa. Preferencyjna stawka podatku od towarów i usług nie ma zastosowania do sprzedaży lokali użytkowych, czyli lokali, które nie pełnią funkcji mieszkalnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powyższe przepisy należy stwierdzić, że stawkę 7% podatku od towarów i usług zgodnie z art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług oraz z ww. § 5 ust. 1a pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów stosuje się do całej wartości sprzedaży lokalu, o ile mieści się on w budynku stałego zamieszkania sklasyfikowanym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, bez względu na powierzchnię lokalu mieszkalnego (w przedmiotowej sprawie znajdującego się w domu bliźniaczym - budynku mieszkalnym). Ustawowy limit przyjęty jest dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, że nie dokonuje klasyfikacji obiektów, natomiast sposób zakwalifikowania danego budynku znajduje się w przepisach ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja10, 09-402 Płock.