INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2008 r. (data wpływu 10 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności z tytułu świadczeń socjalnych, co do której odstąpiono od żądania zwrotu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności z tytułu świadczeń socjalnych, co do której odstąpiono od żądania zwrotu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Ostateczną decyzją Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej postanowiono odstąpić od żądania zwrotu 50% należności za specjalistyczne usługi opiekuńcze, tj. 2022,00 zł.

Na podstawie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego Wnioskodawca ustalił, że beneficjent pomocy prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem oraz dwojgiem dzieci. Dochód rodziny wynosi 4.631,08 zł. Syn jest osobą niepełnosprawną wymagającą stałej rehabilitacji. Miesięczny koszt rehabilitacji wynosi 600 zł. W sierpniu beneficjent pomocy zakupił specjalistyczny wózek inwalidzki, za który zapłacił 2700 zł.

Wnioskodawca podał, że zgodnie z ustawą o pomocy społecznej w przypadkach szczególnych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie lub niweczyłoby skutki udzielonej pomocy, organ może odstąpić od żądania takiego zwrotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych wartość odstąpionej od żądania zwrotu należności z tytułu świadczeń z pomocy społecznej...

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość należności, od której zgodnie z przepisami ustawy o pomocy społecznej odstąpiono od żądania zwrotu, stanowi źródło przychodu podatnika podlegające opodatkowaniu jako "inne źródła" na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, że w przedmiotowej sprawie nie można zastosować zwolnienia od podatku z tytułu świadczeń z pomocy społecznej.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej w przypadkach szczególnych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie, lub też niweczyłoby skutki udzielonej pomocy właściwy organ na wniosek pracownika socjalnego lub osoby zainteresowanej może odstąpić od żądania takiego zwrotu. W związku z tym na podstawie prawomocnej decyzji postanowiono odstąpić od żądania zwrotu 50 % należności za specjalistyczne usługi opiekuńcze.

Wnioskodawca uznał, iż w związku z powyższym koniecznym jest odprowadzenie podatku, a kwota odstąpienia nie jest objęta przedmiotowym zwolnieniem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 79 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

W myśl art. 104 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593 ze zm.) w przypadkach szczególnych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielanej pomocy, właściwy organ na wniosek pracownika socjalnego lub osoby zainteresowanej może odstąpić od żądania takiego zwrotu.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, ostateczną decyzją Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, korzystając z zapisu art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, odstąpiono od żądania zwrotu 50% należności za specjalistyczne usługi opiekuńcze.

Uregulowanie w przepisach o pomocy społecznej kwestii dotyczących odstąpienia od żądania zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części świadczy o tym, iż odstąpienie takie jest również rodzajem świadczenia z pomocy społecznej i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku, w myśl cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku ze zwolnieniem osoby zobowiązanej z obowiązku zwrotu należności z tytułu świadczeń z pomocy społecznej, osoba te uzyskuje zatem przychód zwolniony z opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej w związku z ich umorzeniem, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 10 czerwca 2008 r. nr ILPB1/415-170/08-2/AMN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.