INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2008 r. (data wpływu 19 marca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 maja 2008 r. (data wpływu 15 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 maja 2008 r. (data wpływu 15 maja 2008 r.) o brakujący podpis Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca dzierżawi grunt od Urzędu Miasta W.. Na gruncie tym znajduje się pawilon handlowy, który wybudował własnym staraniem i z własnych środków w latach 1994-1996. Ww. budowa nie była uwzględniana w działalności gospodarczej. Dopiero po zakończeniu budowy, w październiku 1996 roku, Zainteresowany rozszerzył działalność gospodarczą o wynajem. Od 1 lipca 2004 r. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a pawilon wynajmuje jako osoba fizyczna. Z pobieranego czynszu rozlicza się na zasadach ogólnych, a naliczany dzierżawcom podatek VAT odprowadza do urzędu skarbowego. W przyszłości Zainteresowany zamierza zakupić grunt od Urzędu Miasta Wrocławia, który obecnie dzierżawi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zakupu przedmiotowego gruntu Wnioskodawca ma prawo odliczyć VAT naliczony przy wykupie gruntu na własność...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy wykupie gruntu na własność.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w myśl art. 2 pkt 6 – są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z brzmienia art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem wypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Jednak w myśl art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (…) – art. 88 ust. 4 ww. ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki: odliczenia dokonuje podatnik od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Podstawową zasadą dla realizacji prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest istnienie związku podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza zakupić grunt, który dotychczas był przez niego dzierżawiony. Na gruncie tym Zainteresowany wybudował pawilon handlowy, który wynajmuje dzierżawcom jako osoba fizyczna. Od wynajmu naliczany jest podatek VAT, który jest odprowadzany do urzędu skarbowego.

Biorąc po uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług stwierdza się, iż Wnioskodawcy jako podatnikowi tego podatku będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem gruntu, który będzie służył czynnościom podlegającym opodatkowaniu VAT.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego w podatku od towarów i usług. Kwestie dotyczące prawa do odliczenia od dochodu odsetek od kredytu w podatku dochodowym od osób fizycznych zostaną rozstrzygnięte w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.