INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 02.04.2008r. (data wpływu 11.04.2008r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie uznania wydatków za koszty uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania kosztów postępowania, powołania biegłego sadowego i koszty wpisu sądowego od powództwa wzajemnego za koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 04 lutego 2003 roku, Sąd Rejonowy na wniosek Powoda wydał w postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty (za faktury VAT oraz odsetki za zwłokę) przez Pozwanego (Wnioskodawcę).

W dniu 16 kwietnia 2004 roku, Wnioskodawca wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty domagając się:

• uchylenia w całości nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego przez Sąd;
• oddalenia powództwa w całości;
• zasądzenia od Powoda na rzecz Pozwanego kosztów procesu.
  
  

W uzasadnieniu, Spółka przedstawiła dowody świadczące o nieprawidłowościach w zakresie rozliczeń podatku VAT i podatku dochodowego od osób prawnych, spowodowanych nierzetelnym świadczeniem usług księgowych przez Powoda. Nieprawidłowości te spowodowały wydanie przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie niekorzystnej dla Pozwanego decyzji. W piśmie procesowym z powództwem wzajemnym, Wnioskodawca domagał się zasądzenia od Powódki zwrotu poniesionych kosztów, w związku z wykrytymi błędami oraz biegłego sądowego z zakresu księgowości.

W dniu 29 stycznia 2007 roku, strony zawarły ugodę. Wnioskodawca zobowiązany został zapłacić powodowi kwotę 7.000,00 zł. Strony zniosły wzajemnie wszystkie koszty postępowania w niniejszej sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty postępowania poniesione przez Spółkę w niniejszej sprawie, w tym poniesione koszty powołania biegłego sadowego i koszty wpisu sądowego od powództwa wzajemnego są kosztami uzyskania przychodu...

W ocenie Spółki poniesione wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot „w celu” oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Reasumując, aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w katalogu kosztów zawartych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
  
  

Należy zaznaczyć, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża podatnika bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Zgodnie bowiem z obowiązującą w prawie cywilnym zasadą ciężaru dowodu, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne (art. 6 ustawy Kodeks cywilny).

W przedstawionym stanie faktycznym, koszty postępowania, w tym koszty powołania biegłego oraz wpisu sądowego od powództwa wzajemnego mają na celu ochronę interesów gospodarczych poprzez zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Wydatki poniesione przez Spółkę związane są z funkcjonowaniem podmiotu gospodarczego, wiążą się pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, a zatem można je zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.