INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2008 r. (data wpływu 5 marca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2008 r. (data wpływu 24 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 kwietnia 2008 r. (data wpływu 24 kwietnia 2008 r.) o doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 20 czerwca 2006 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zakupił w drodze przetargu od Agencji Nieruchomości Rolnych niezabudowaną działkę o powierzchni 2,93 ha do majątku wspólnego.

Zgodnie z zaświadczeniem Wójta Gminy, zakupiona działka w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego gminy przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Stosownie do zapisu w akcie notarialnym, cena sprzedaży tej działki wraz z podatkiem VAT wyniosła 148.500,00 zł. Zainteresowany nigdy nie występował z wnioskiem o zwrot tego podatku.

W myśl postanowienia Wójta Gminy z dnia 11 stycznia 2007 r. nastąpił podział nieruchomości zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego. Po tym terminie Zainteresowany sprzedał 5 działek osobom trzecim.

Grunty od momentu zakupu do dnia dzisiejszego są wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. Aktualnie są one obsiane żytem. Całe gospodarstwo rolne prowadzone przez rodzinę Wnioskodawcy liczy 40 ha, w tym 2,9 ha przedmiotowych gruntów.

Wyżej wymienione grunty zostały nabyte w celu prowadzenia działalności rolniczej oraz wybudowania siedliska w miejscu prowadzenia działalności rolniczej.

W celu wyodrębnienia siedliska dokonany został podział całego przedmiotowego areału na mniejsze działki.

Sytuacja rodzinna Wnioskodawcy spowodowała konieczność sprzedaży kilku działek. Zainteresowany jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu uboju i masarni.

Wnioskodawca zaznacza, że przedmiotowa nieruchomość nie została nabyta w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Koszty związane z zakupem działki nie były nigdy uwzględnione w ewidencji zakupu VAT w prowadzonej działalności. Sprzedaż wyodrębnionych działek też nie była powiązana z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego Zainteresowanego i jego małżonki i w taki sposób również została sprzedana cześć nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży działek budowlanych Wnioskodawca zobowiązany jest do odprowadzenia podatku VAT od wyżej wymienionej transakcji...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro działkę zakupił od ANR jako osoba fizyczna do majątku wspólnego (przez co nie występował o zwrot podatku VAT), nie ma obowiązku odprowadzenia podatku VAT przy sprzedaży tych działek.

Podobne stanowisko zawarte zostało w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 września 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 1254/05.

Wnioskodawca podkreśla, że nieruchomość nie była związana z prowadzoną działalnością gospodarczą. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży nie były przychodem firmy i nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonał dostawy pięciu działek, które wydzielone zostały z gruntów rolnych, zakupionych w 2006 r. i przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową. Przedmiotowe nieruchomości Zainteresowany wykorzystywał do prowadzenia działalności rolniczej – w takim celu grunty zostały nabyte, a ponadto służyć miały wybudowaniu siedliska.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz definicję działalności gospodarczej – art. 15 ust. 2 ustawy – należy uznać, iż dokonane transakcje mają związek z działalnością gospodarczą. Bowiem podmiot prowadzący działalność rolniczą, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Także zakres i skala przedsięwzięcia (sprzedaż pięciu działek) oraz podjęte przez Zainteresowanego działania (wydzielenie przed sprzedażą działek z gruntu rolnego) wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy, a więc w okolicznościach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, przedmiotowe grunty są przeznaczone w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową. Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%. Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy wskazują ponadto, iż Wnioskodawca posiada już status podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy (ubojnia i masarnia). W takim przypadku nie można przyjąć, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. pewne czynności wskazane w ustawie jako podlegające opodatkowaniu realizowane przez podatnika są opodatkowane, a inne nie.

Należy również dodać, iż wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który został w uzasadnieniu stanowiska przez Wnioskodawcę powołany, zapadł w indywidualnej sprawie i nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa. Rozstrzygnięcie dokonane przez Sąd jest wiążące wyłącznie w sprawie, w której zostało wydane, a organy podatkowe nie są związane rozstrzygnięciami sądów administracyjnych w indywidualnych prawach.

Reasumując, dostawa gruntów dokonana przez podatnika podatku VAT, służących uprzednio do prowadzenia działalności rolniczej, jest czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako taka, podlega opodatkowaniu ww. podatkiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. stawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.