INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2008 r. (data wpływu 03.03.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie możliwości ponownego złożenia wniosku zawierającego elementy stanu faktycznego objętego wcześniej wydanym postanowieniem interpretacyjnym urzędu skarbowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 03 kwietnia 2008 r., o brakujący podpis, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie możliwości ponownego złożenia wniosku zawierającego elementy stanu faktycznego objętego wcześniej wydanym postanowieniem interpretacyjnym urzędu skarbowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o., pismem z dnia 11 maja 2005 r. złożyła, w trybie art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej, wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie podatkowe. Spółka wskazała stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie. W dniu 29 czerwca 2005 r. Spółka otrzymała od Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu postanowienie nr ZP/443-194/05 z dnia 27 czerwca 2005 r., uznające jej stanowisko za nieprawidłowe, na które nie złożyła zażalenia. Natomiast dnia 19 lipca 2007 r. wystąpiła do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z wnioskiem o zmianę z urzędu przedmiotowego postanowienia. Organ odwoławczy postanowieniem nr PB/077-11/07/AKB z dnia 10 sierpnia 2007 r., na podstawie art. 165a Ordynacji podatkowej odmówił wszczęcia postępowania. Obecnie Spółka planuje złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej w zakresie dotyczącym stanu faktycznego, który był objęty ww. wnioskiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo złożyć wniosek o interpretację indywidualną dotyczącą zaistniałego stanu faktycznego, na podstawie art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2007 r., który był przedmiotem rozważań organu podatkowego pod rządami wcześniej obowiązujących w tym zakresie przepisów Ordynacji podatkowej i nie narazi się na konsekwencje wynikające z obecnie obowiązującej treści art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przeszkód prawnych i tym samym podatnik nie narazi się na konsekwencje karne, w związku z ponownym wystąpieniem odnośnie zaistniałego stanu faktycznego, na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej obowiązującej od 1 lipca 2007 r. Poprzednie rozstrzygnięcie organu podatkowego swojego wniosku podatnik otrzymał przed dniem 1 lipca 2007 r., a zatem ma prawo złożyć wniosek ponownie. To powoduje, że organ upoważniony do wydawania interpretacji indywidualnych będzie obowiązany do udzielenia takiej interpretacji według obowiązujących po 1 lipca 2007 r. przepisów Ordynacji podatkowej, a to z kolei pozwoli na realizację wobec podatnika gwarantowanej ochrony prawnej.

Zgodnie z art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej wnioskujący o wydanie interpretacji indywidualnej składa oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. W razie złożenia fałszywego oświadczenia wydana interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych.

Z kolei w art. 14b ust. 5 tej ustawy wskazano, że nie wydaje się interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Zatem należy ocenić, czy sformułowanie zawarte w tym przepisie odnoszące się do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty, dotyczy postanowień i decyzji wydanych w trybie art. 14a i art. 14b Ordynacji podatkowej, obowiązujących do 30 czerwca 2007 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, sformułowanie to nie odnosi się do trybu wydawania interpretacji na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, lecz postanowień i decyzji wydawanych przez organy podatkowe na podstawie art. 207 tej Ordynacji, bowiem na podstawie tego przepisu organ rozstrzyga sprawę co do istoty. Poza tym zgodnie z art. 14a § 5 Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r., do załatwienia wniosków stosowało się jedynie przepisy art. 169 § 1 i § 2 oraz art. 170 § 1 tej ustawy. Twierdzenie przeciwne powodowałoby, iż podatnik nie mógłby już, w nowym stanie prawnym, zabezpieczyć się przed negatywnymi skutkami braku takiej interpretacji. Skoro zgodnie z przepisami przejściowymi zawartymi w art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz.1590), skutki prawne związane z wydaniem pisemnych interpretacji wydanych na podstawie ustawy zmienianej ocenia się wedle przepisów ustawy zmienianej, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r., to podatnik musi mieć prawo do wystąpienia z ponownym zapytaniem, aby z kolei dysponować zabezpieczeniem przed negatywnymi skutkami prawnymi dotyczącymi zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego po tej dacie. Ponieważ przepis art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej dotyczący konsekwencji karnych obowiązuje od 1 lipca 2007 r., oznacza to, że oceny czy składający obecnie wniosek złożył już wniosek o udzielenie indywidualnej interpretacji w odniesieniu do stanu faktycznego objętego postanowieniem lub decyzją organów podatkowych wydanych w trybie art. 14 i 14b Ordynacji podatkowej, w brzmieniu do 30 czerwca 2007 r., należy dokonywać wyłącznie w stosunku do wniosków złożonych od 1 lipca 2007 r. Tym samym oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej również dotyczyć będzie wniosków złożonych od 1 lipca 2007 r., i następnych.

Reasumując Spółka ma prawo złożyć ponownie wniosek w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku z dnia 11 maja 2005 r., objęty postanowieniem organu podatkowego wydanego na podstawie art. 14a i 14b Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r., gdyż wejście w życie od 1 lipca 2007 r. przepisów Rozdziału 1a Ordynacji podatkowej nie blokuje tej możliwości, jak również Spółka nie narazi się na odpowiedzialność karną za fałszywe zeznania. Wobec powyższego Spółka wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcą i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.