INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki XX z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2008 r. (data wpływu 28 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych, zatrudnia ponad 5.000 pracowników, pracujących w biurach i sklepach znajdujących się we wszystkich województwach Polski. Spółka posiada kilka tysięcy stacji bazowych – stacji telefonii komórkowej. Dla potrzeb prowadzonej działalności Wnioskodawca wykorzystuje m.in. samochody osobowe. Dotychczas użytkowane samochody były albo kupowane albo przyjmowane do używania w ramach umów leasingowych.

W celu optymalizacji kosztów nabycia lub używania samochodów, Wnioskodawca zawarł z niemiecką spółką ramową umowę leasingu. Spółka niemiecka, z którą Wnioskodawca zawarł przedmiotową umowę jest spółką utworzoną zgodnie z prawem Republiki Federalnej Niemiec, nie prowadzi w Polsce działalności za pomocą stałej placówki i nie planuje utworzenia biura lub stałej placówki.

Dołączona do wniosku ramowa umowa leasingu, zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a spółką niemiecką, określa ogólne zasady leasingu samochodów. Zgodnie z postanowieniami umowy, do każdego samochodu zawierana jest odrębna umowa leasingu. W dniu złożenia wniosku Wnioskodawca zawarł już 180 umów leasingu dotyczących odpowiednio jednego samochodu każda i rozważa zawarcie kolejnych umów. Wnioskodawca podaje, że do dnia złożenia niniejszego wniosku żaden z samochodów będących przedmiotem zawartych umów nie został przywieziony jeszcze do kraju. Pierwsze z nich dotrą prawdopodobnie w maju b.r., w związku z tym nie powstały jak dotąd żadne czynności powodujące skutki podatkowe.

Zawarte już ramowe umowy leasingu spełniają poniższe warunki:

• okres trwania umowy wynosi 24 miesiące, co stanowi 40% normatywnego okresu amortyzacji, w rozumieniu art. 17a pkt 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 542, poz. 654 ze zm.),

• suma ustalonych w umowie leasingu opłat ponoszonych przez Wnioskodawcę w podstawowym okresie umowy z tytułu używania danego samochodu, po uwzględnieniu ceny, po której Wnioskodawca ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, jest większa od wartości początkowej tego samochodu,

• powyższe stwierdzenie jest prawdziwe niezależnie od uwzględnienia bądź nieuwzględnienia niemieckiego podatku od wartości dodanej,

• ani umowa leasingu ani umowa ramowa nie zawierają zapisu, iż odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy dokonuje korzystający,

• ani umowa ramowa ani umowa leasingu nie przewidują, by w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tymi umowami, lub z chwilą zapłaty ostatniej raty dochodziło do przeniesienia prawa własności przedmiotu leasingu; umowa ramowa przewiduje możliwość zakupu przedmiotu leasingu po upływie okresu leasingu, po cenie przewidzianej dla każdego samochodu w umowie leasingu,

• podatek od towarów i usług nie będzie naliczany przez Wnioskodawcę w związku z faktem, że spółka niemiecka uznaje, iż ze względu na przepisy o ustawy podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usługi jest terytorium Republiki Federalnej Niemiec i w konsekwencji świadczenie podlega niemieckiemu podatkowi od wartości dodanej, natomiast nie podlega polskiemu podatkowi od towarów i usług.
  
  

Zgodnie z zapisami w umowie ramowej wartość netto rat leasingowych powiększona będzie o podatek u źródła – podatek dochodowy należny od spółki niemieckiej, pobierany przez Wnioskodawcę w charakterze płatnika. Od wyliczonych rat leasingu spółka niemiecka będzie naliczać niemiecki podatek od wartości dodanej według stawki 19%. Zgodnie z przepisami obowiązującymi w Republice Federalnej Niemiec, uchwalonymi w wykonaniu przepisów VIII Dyrektywy Rady z dnia 6 grudnia 1979 r., Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu niemieckiego podatku od towarów i usług.

Samochody będące przedmiotem już zawartych umów leasingowych i ewentualnych przyszłych umów leasingowych są (będą) nowymi samochodami wyprodukowanymi na terytorium Unii Europejskiej (dalej UE) lub sprowadzonymi spoza jej terytorium i dopuszczonymi do swobodnego obrotu na terenie UE. Samochody te będą posiadały status celny towarów wspólnotowych w rozumieniu przepisów celnych.

Spółka niemiecka nie jest na chwilę obecną zarejestrowana dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium Polski i nie zamierza dokonywać takiej rejestracji. Przedmiotowe samochody, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, będą podlegały obowiązkowi ich rejestracji po ich przywiezieniu na terytorium kraju. Z racji obecnej sytuacji podatkowej spółki niemieckiej, obie strony umowy przyjmują, iż raty leasingowe będą powiększone o kwotę podatku jaką Wnioskodawca jest zobowiązany potrącić w taki sposób, aby faktycznie wpłacona po potrąceniu podatku u źródła kwota należności była równa kwocie netto raty, która byłaby należna spółce niemieckiej, w sytuacji gdyby takie opodatkowanie nie istniało.

Wnioskodawca podaje, że zgodnie z art. 17j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy, cenę tą uwzględnia się w sumie opłat, o której mowa w art. 17b ust. 1 pkt 2 i art. 17f ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy miesięczne opłaty (raty leasingowe) należne z tytułu zawartych umów leasingowych będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego oraz odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

• została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

• suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
  
  

Wnioskodawca podaje, że mając na względzie, iż:

• poszczególne umowy leasingu wraz z umową ramową są umowami, o których mowa w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

• okres trwania umów wynosi 24 miesiące, co stanowi 40% normatywnego okresu amortyzacji,

• suma ustalonych w poszczególnych umowach leasingowych opłat ponoszonych przez Wnioskodawcę w podstawowym okresie umowy z tytułu używania poszczególnych samochodów z uwzględnieniem ceny, po której Wnioskodawca ma prawo nabyć samochód po zakończeniu podstawowego okresu umowy leasingu, jest większa od wartości początkowej danego samochodu, należy uznać, że spełnione zostaną przesłanki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem opłaty wnoszone w podstawowym okresie umowy stanowić będą koszty uzyskania przychodów korzystającego – Wnioskodawcy.
  
  

Wnioskodawca podaje również, że zarówno umowy leasingu jak i umowa ramowa nie zawierają zapisu, iż odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy dokonuje korzystający. Zatem – zdaniem Wnioskodawcy, umowy leasingu są umowami, o których mowa w art. 17b ust. 1 ww. ustawy, nie są zaś umowami, o których mowa w art. 17f cyt. ustawy.

Wnioskodawca dodaje, że z uwagi na rodzaj prowadzonej działalności (działalność w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych), koszty leasingu samochodów są ponoszone w celu uzyskania przychodów i są kosztami innymi niż bezpośrednio związane z przychodami. Zdaniem Wnioskodawcy – zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Wnioskodawca podaje, że przedmiotowe opłaty leasingowe są opłatami uiszczanymi co miesiąc, tzn. nie przekraczają roku podatkowego, dlatego podlegają potrąceniu w dacie ich poniesienia.

Wnioskodawca w konkluzji stwierdził, że umowy leasingowe zawarte lub te, które będą dopiero zawierane w oparciu o umowę ramową, będą rozpoznawane dla celów podatku dochodowego od osób pranych jako tu cyt. „leasing operacyjny”, którego zasady zostały określone w art. 17b ust. 1 ww. ustawy. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zaliczenia w całości rat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów, a ponoszone raty leasingowe nie są bezpośrednio związane z osiąganym przychodem, w związku z czym powinny być potrącone w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14 c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych (tj. odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych firmie mającej siedzibę w Republice Federalnej Niemiec) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną Nr IPPB3/423-574/08-3/MK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.