INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika – przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008 r. (data wpływu 29.02.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży gazu. W tym celu Spółka buduje i eksploatuje gazociągi służące do przesyłania gazu na odległość i dostarczania go do swoich odbiorców.

Gazociągi te stanowią własność Spółki i ujmowane są w ewidencji środków trwałych. W związku z eksploatacją gazociągów, Spółka ponosi obciążenia z tytułu przyłączenia do gazowej sieci przesyłowej swoich dostawców, tzw. opłaty przyłączeniowe.

Opłaty ponoszone są na rzecz przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych (dalej spółki przesyłowe) na podstawie postanowień ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze zm.). Obciążenia mają charakter jednorazowych opłat za przyłączenie do sieci i są niezależne od okresu faktycznego korzystania z sieci należącej do spółek przesyłowych przez Spółkę (opłaty na czas nieoznaczony).

W świetle powyższego, Spółka powzięła wątpliwość, czy koszty opłat przyłączeniowych ponoszonych na rzecz spółek przesyłowych powinny być zaliczane do wartości początkowej poszczególnych środków trwałych (gazociągów), czy też powinny być z niej wyłączone.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ponoszone przez Spółkę opłaty przyłączeniowe za podłączenie do gazowych sieci przesyłowych innych spółek powinny być włączone do wartości początkowej gazociągów, czy też powinny być zaliczane do kosztów podatkowych na bieżąco, jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami w dacie poniesienia kosztu...

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze charakter opłat przyłączeniowych ponoszonych na rzecz dostawców gazu (spółek przesyłowych), opłaty te nie powinny być zaliczane do wartości początkowej poszczególnych środków trwałych (gazociągów). W ocenie Spółki, jako koszty pośrednie opłaty te powinny być zaliczane do kosztów podatkowych na bieżąco, w momencie ich poniesienia.

Jak przewiduje ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów szczegółowo wymienionych w ustawie. W ocenie Spółki, słuszność zaliczenia kosztów opłat przyłączeniowych do kosztów uzyskania przychodów nie budzi wątpliwości. Uiszczenie opłat przyłączeniowych do sieci przesyłowej jest warunkiem koniecznym do korzystania z sieci przesyłowej, którą Spółka wykorzystuje w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Analizowane opłaty ponoszone są więc w celu uzyskania przychodów, które Spółka osiąga z tytułu dostarczania gazu swoim kontrahentom. Opłaty te nie zostały także wymienione w katalogu kosztów, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. W związku z tym, rozstrzygnąć należy jedynie sposób, w jaki Spółka powinna rozliczać te koszty.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów mogą być rozpoznawane na bieżąco, tj. w momencie ich poniesienia lub w okresie, którego dotyczą, albo poprzez odpisy amortyzacyjne.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych, przy czym przez wartość początkową rozumie się w razie odpłatnego nabycia środków trwałych – cenę nabycia, a w razie wytworzenia środków trwałych we własnym zakresie – koszt wytworzenia. Art. 16g ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych szczegółowo definiuje cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych, które stanowią podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Jak przewiduje art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, cena nabycia obejmuje kwotę należną zbywcy, co do zasady pomniejszoną o podatek od towarów i usług, oraz powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Dodatkowe koszty związane z zakupem środka trwałego, o których mowa powyżej obejmują w szczególności: koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, koszty montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, koszty opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek i prowizji.

Zgodnie zaś z art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszt wytworzenia obejmuje wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztów tych nie zalicza się natomiast kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek i prowizji naliczonych po przekazaniu środka trwałego do używania.

Spółka uważa, że w przywołanych wyżej przepisach dotyczących wartości początkowej nabywanych lub wytwarzanych we własnym zakresie środków trwałych ustawa nie wskazuje opłat za przyłączenie do sieci gazowej bezpośrednio jako kosztów, które mogą stanowić jej element. W ocenie Spółki, opłaty te nie wypełniają też przesłanek żadnej ze wskazanych w powyższych definicjach kategorii kosztów, które zaliczyć należy do wartości początkowej środków trwałych. Spółka zwraca również uwagę, że tego typu opłaty nie zostały wymienione w katalogu wartości niematerialnych i prawnych, które zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych podlegają amortyzacji.

Spółka podkreśla, że opłaty ponoszone przez nią na rzecz spółek przesyłowych mają charakter opłat za przyłączenie, które wynikają z przepisów prawa energetycznego, nie mają zaś związku z nabyciem lub wytworzeniem gazociągów przez Spółkę. Poniesienie opłaty umożliwia Spółce jedynie podłączenie się do sieci przesyłowej innej spółki. Co istotne, w przypadku gdyby w przyszłości Spółka chciała korzystać z sieci należącej do podmiotu innego niż spółki przesyłowe, z którymi teraz współpracuje, będzie musiała ponosić koszty analogicznych opłat, niezależnie od faktu uiszczenia analizowanych opłat na rzecz obecnych dostawców.

Dodatkowo, Spółka zwraca uwagę, że poniesienie opłaty przyłączeniowej na rzecz spółek przesyłowych nie wpływa w żaden sposób na sprawność techniczną środków trwałych. Gazociągi byłyby technicznie zdatne do użytku także w przypadku, gdyby Spółka nie ponosiła kosztów opłat przyłączeniowych. Ponadto opłaty ponoszone są niezależnie od tego czy gazociągi są sprawne technicznie czy nie.

W związku z tym, trudno uznać, że opłaty przyłączeniowe stanowią koszty wytworzenia gazociągów lub związane z ich nabyciem, które zalicza się do wartości początkowej środków trwałych. W ocenie Spółki, koszty poniesione przez nią w związku z opłatami przyłączeniowymi stanowią koszty operacyjne związane z bieżącą działalności Spółki. Jej zdaniem, opłaty te uznać należy za ogólne koszty związane z działalnością Spółki, nie powiązane bezpośrednio z konkretnymi osiąganymi przez nią przychodami.

Spółka zaznacza jednocześnie, że przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów skarbowych. Zgodnie z pismem Ministra Finansów z dnia 6 listopada 2002 r. (PB 3-93-MD-8214-10/02): „ponoszone przez podmioty opłaty za przyłączenie powinny być zaliczane w całej wysokości, w momencie poniesienia, do kosztów uzyskania przychodów, co wynika z ogólnej reguły art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”

Stanowisko to podziela także Izba Skarbowa w Poznaniu, która odnosząc się do uwzględnienia opłaty przyłączeniowej w wartości początkowej wybudowanej przez podatnika sieci gazowej stwierdziła, że: „opłata przyłączeniowa nie ma charakteru innego kosztu dającego się zaliczyć do wartości wytworzenia środka trwałego. (…) Co do zasady więc, wydatek w postaci opłaty przyłączeniowej kwalifikuje się do kategorii kosztów pośrednich (…)” (pismo z dnia 30 grudnia 2005 r., sygn. BD-P/423-49/05/P).

Podobnie Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy uznał w piśmie z 25 października 2006 r. (ZD/4061-187/06), że wydatki związane z opłatą przyłączeniową do sieci gazowej mogą „zostać potrącone przez Wnioskującą w kosztach uzyskania przychodów w dacie poniesienia.”

Podsumowując, w ocenie Spółki, ponoszone przez nią opłaty za przyłączenie do sieci gazowej spółek przesyłowych nie stanowią elementu wartości początkowej gazociągów, lecz jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przez nią przychodami powinny być zaliczone do kosztów podatkowych na bieżąco, tj. w momencie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.