INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2008 r. (data wpływu 3 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nakładów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nakładów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Spółką z o.o. – zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany jest dzierżawcą zabytkowego budynku. Dokonuje on jego gruntownej przebudowy i adaptacji. W jej wyniku, w budynku, ma być prowadzony hotel. Po ukończeniu prac, oddaniu budynku do użytku oraz wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy, jednak przed jego całkowitym zamortyzowaniem, ma nastąpić rozwiązanie umowy dzierżawy. Wnioskodawca planuje sprzedaż na rzecz wydzierżawiającego nakładów poniesionych przez niego, związanych z przebudową budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy transakcja sprzedaży nakładów przez Wnioskodawcę, w opisanym wyżej stanie faktycznym, stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług...
2. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie 1 – czy sprzedaż ta stanowi odpłatne świadczenie usług czy dostawę towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nakładów stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jest odpłatnym świadczeniem usług.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z definicją zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczeni usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 ustawy odpłatną dostawę towarów jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.

Wspomniane przepisy powinny być interpretowane w świetle obowiązującej na gruncie prawa europejskiego zasady powszechności opodatkowania. Jak wskazuje się w doktrynie „chociaż w ustawie w zasadzie wyczerpująco wymienia się czynności podlegające opodatkowaniu, opodatkowaniu podlega „wszystko” co jest wykonane w ramach działalności gospodarczej (przy czym działalność gospodarcza również definiowana jest w sposób odrębny i otwarty). Tego typu konstrukcja zgodna jest w tym względzie z regulacjami VI Dyrektywy (dyrektywy VAT z 2006 r)” – A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, Lex, 2007, wyd. II).

Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie oraz w interpretacjach organów, transakcja polegająca na sprzedaży wydzierżawiającemu przez dzierżawcę nakładów poniesionych przez tego drugiego na dzierżawioną (najmowaną) rzecz, uznawana jest powszechnie za czynność stanowiącą przedmiot podatku od towarów i usług.

Stanowisko takie zaprezentowane zostało w szczególności w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Wawer w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 16 kwietnia 2007 r., znak 1439/ZV/P/Pr-12/07/ER, a także w decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 czerwca 2006 roku, znak 1401/HTII/4407/14-154/05/MR.

Również w najnowszych interpretacjach stanowisko takie jest powszechnie potwierdzone (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 grudnia 2007 r., znak ILPP/443-233/07-2/MK, czy interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 grudnia 2007 r., znak IBPP3/443-308/07/IK/KAN-1184/10/07).

W ocenie Wnioskodawcy, we wskazanym we wniosku stanie faktycznym sprawy, ewentualne dokonanie takiej czynności przez niego należałoby uznać za odpłatne świadczenie usług. W ramach planowanej transakcji nie nastąpi bowiem przeniesienie na wydzierżawiającego prawa do rozporządzania (dysponowania) odrębną rzeczą jak właściciel, a więc dostawa towarów, lecz rozliczenie z tytułu praw majątkowych, jakimi są ulepszenia dokonane w budynku.

Wymienione wyżej interpretacje jednomyślnie uznają tego rodzaju transakcje za odpłatne świadczenie usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W kwestii pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.