INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2008 r. (data wpływu 4 marca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2008 r. (data wpływu 29 maja 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania kryterium procentowego udziału powierzchni mieszkalnej w całej powierzchni budynku dla zastosowania 7% stawki tego podatku do robót budowlanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2007 roku został złożony wniosek uzupełniony pismem z dnia 27 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania kryterium procentowego udziału powierzchni mieszkalnej w całej powierzchni budynku dla zastosowania 7% stawki tego podatku do robót budowlanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W oparciu o zawartą w dniu 22 stycznia 2008 roku umowę o roboty budowlane, Wnioskodawca realizuje roboty budowlano-montażowe określone zadaniem pod nazwą: „Zmiana sposobu użytkowania budynku biurowego „A” na funkcję mieszkalną i usługową wraz z jego rozbudową o funkcję garażowo-gospodarczą i nadbudowę o funkcję mieszkalną, budowę garażu podziemnego „C” oraz budowę budynku biurowo-usługowego „B” z wbudowanymi garażami – kompleks "N" przy ul. B. w B.” – w systemie generalnego wykonawstwa. W wartości kontraktowej robót nie można precyzyjnie wyróżnić prac związanych wyłącznie z częścią mieszkalną i odrębnie – z częścią usługowo-gospodarczą. Dlatego sprzedaż robót budowlanych związanych z realizacją zadania w zakresie budynku „A” ustala się w proporcji udziału powierzchni mieszkalnej do powierzchni użytkowej tego budynku, czyli 22% wartości robót budowlanych sprzedawanych jest ze stawką 22%, natomiast 78% wartości robót budowlanych ze stawką 7%.

W przypadku robót instalacyjnych wewnętrznych proporcja odnosi się do całego zadania, tzn. udziału powierzchni mieszkalnej (A) do powierzchni użytkowej wszystkich budynków (A, B i C), czyli 44% wartości robót budowlanych sprzedawanych jest ze stawką 22%, natomiast 56% wartości robót budowlanych ze stawką 7%.

Roboty budowlane związane z realizacją budynków B i C oraz wszystkie roboty zewnętrzne: oświetlenie terenu, ogrodzenie, przyłącza wodno-kanalizacyjne itp. sprzedawane są ze stawką podatku 22%.

Zestawienie powierzchni użytkowych w poszczególnych budynkach kształtuje się według następującej proporcji: budynek A – 5.146,52 m² (w tym mieszkalna o powierzchni użytkowej do 150 m² - 4.022,79 m² ), budynek B: 1.083,87 m² , budynek C 950,60 m². Razem 7.180,99 m² .

Metoda wyliczania zastosowania stawki 7% to:

• dla robót budowlanych w budynku A 100% × (4.022,79 : 5.146,52) = 78,0%,
• dla robót instalacyjnych wewnętrznych 100% × (4.022,79 : 7.180,99) = 56%.

W piśmie uzupełniającym opis stanu faktycznego Wnioskodawca podał klasyfikację PKOB dla poszczególnych obiektów, stanowiących odrębne budynki wskazując, iż budynek B (biurowo- usługowy) sklasyfikowany jest jako PKOB 1220, budynek C (garaż) PKOB 1242, zaś budynek A (mieszkalny – tzn. ponad połowa powierzchni użytkowej przeznaczona jest do celów mieszkalnych) PKOB 1130.

Roboty realizowane przez firmę dotyczą robót związanych z wzniesieniem i wykończeniem budynków B i C (budowa od fundamentów) oraz obejmują generalny remont i rozbudowę budynku A poprzez wzmacnianie konstrukcji nośnej, nadbudowę o jedną kondygnację, wymianę całości stolarki okiennej i drzwiowej, wykonanie nowych elewacji, nowych okładzin wewnętrznych: tynki, posadzki

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściwym jest zastosowanie kryterium procentowego udziału powierzchni użytkowej części mieszkalnej w całej powierzchni użytkowej dla zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług 7% przy sprzedaży robót budowlano-montażowych opisanych wyżej...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest to jedyne obiektywne kryterium wydzielenia kwot sprzedaży związanych z budownictwem mieszkaniowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 i 3 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się - w myśl ust. 12a cyt. przepisu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m²
;
• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²
.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Ponadto, zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych
,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 12 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r. brzmienie art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a cytowanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów, 7% stawka podatku od towarów i usług, znajduje zastosowanie jedynie w odniesieniu do robót polegających na realizacji obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części.

Ponadto wskazać należy także, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. Część „mieszkaniowa" budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy przedmiotem robót jest sklasyfikowany w PKOB w dziale 11 obiekt budownictwa mieszkaniowego jako całość - stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7% stosowana jest w odniesieniu do całości robót, bez konieczności wyliczania proporcji udziału powierzchni mieszkalnej w stosunku do całości powierzchni obiektu. Jeżeli jednak podejmowana będzie robota budowlano-montażowa, wykonywana w lokalu użytkowym, to do tej roboty powinna mieć zastosowanie stawka 22%.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest generalnym wykonawcą zadania inwestycyjnego, gdzie m.in. dokonywana będzie zmiana sposobu użytkowania budynku biurowego „A” na funkcję mieszkalną i usługową wraz z jego rozbudową o funkcję garażowo-gospodarczą i nadbudową o funkcję mieszkalną. Ponadto Spółka wybuduje od fundamentu garaż podziemny „C” oraz budynek biurowo-usługowy „B” z wbudowanymi garażami. Roboty realizowane przez firmę w budynku „A” obejmują jego generalny remont i rozbudowę poprzez wzmacnianie konstrukcji nośnej, nadbudowę o jedną kondygnację, wymianę całości stolarki okiennej i drzwiowej, wykonanie nowych elewacji, nowych okładzin wewnętrznych: tynki, posadzki. Okoliczności sprawy wskazują zatem, iż przedmiot prac Wnioskodawcy dotyczy każdego z poszczególnych budynków jako całości.

Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, że wykonywana przez Wnioskodawcę usługa polegająca na modernizacji obiektu budownictwa mieszkaniowego (PKOB 11) podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, budowa zaś obiektów, które mają charakter budynków użytkowych stawką 22%.

Niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o PKOB podane przez Wnioskodawcę. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania budynków wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego klasyfikacji przedmiotowych budynków jak i klasyfikacji statystycznej świadczonych usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.