INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2008r. (data wpływu 13 marca 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania oraz odliczenia podatku VAT z tytułu świadczenia usług na podstawie zawartej umowy o dzieło - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania oraz odliczenia podatku VAT z tytułu świadczenia usług na podstawie zawartej umowy o dzieło.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W lutym 2008r. Stowarzyszenie zawarło umowę o dzieło z Panem X na wykonanie pracy pt.: „Wykonanie bazy danych dla potrzeb szacowania wartości bankowo - hipotecznej wraz z analizą parametrów makroekonomicznych dla miasta K. w latach 2000-2008”, z datą realizacji grudzień 2008r. Stowarzyszenie przygotowuje bazę danych do odsprzedaży bankom komercyjnym. Sprzedaż do banków komercyjnych będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT. Pan X w 2007r. po przekroczeniu progu dokonał stosownej rejestracji i jest podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy tak skonstruowana i zapisana umowa powoduje, że Stowarzyszenie po wykonaniu usługi przez Zleceniobiorcę może przyjąć wystawioną przez niego fakturę VAT i odliczyć naliczony podatek VAT w niej zawarty...

Zdaniem Wnioskodawcy przy tak skonstruowanej, zapisanej i zawartej umowie o dzieło Pan X powinien wystawić fakturę VAT dokumentującą wykonanie umowy, a Stowarzyszenie ma prawo odliczyć podatek VAT zawarty w tej fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust.1 i 2 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem oceny zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności wykonywanych na podstawie umowy o dzieło należy dokonywać w świetle regulacji zawartych w art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy. W związku z powyższym, w sytuacji, gdy zleceniobiorca w oparciu o umowę o dzieło wykonuje czynności na zewnątrz w imieniu zleceniodawcy i na jego rachunek, a zleceniodawca w ramach powierzonej mu czynności przejmuje odpowiedzialność za jego działania, można uznać, iż czynności wykonywane przez zleceniobiorcę nie stanowią wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast w przypadkach gdy umowa o dzieło nie spełnia wszystkich wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy kryteriów, osoba fizyczna wykonująca czynności na podstawie takiej umowy o dzieło jest podatnikiem.

W pozostałych przypadkach osoba fizyczna jest podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do rozliczenia zobowiązania podatkowego, w tym podatku z tytułu wykonania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych określonych w ww. ustawie z dnia 11 marca 2004r. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług przewidują możliwość korzystania ze zwolnień podmiotowych od podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 113 ust. 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004r. zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie 10.000 euro.

Podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku - na podstawie art. 113 ust. 9 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004r. - jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży towarów nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty odpowiadającej kwocie 10.000 euro, określanej w złotych przez Ministra Finansów na kolejny następny rok podatkowy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż umowy zlecenia i umowy o dzieło, o ile nie spełniają warunków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004r., będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z chwilą przekroczenia kwoty 10.000 euro lub jej proporcji, w przypadku tych osób rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 113 ust. 5, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Na podstawie art. 96 ust. 3, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne. Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach: przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa (art. 96 ust. 5 pkt 2).

W myśl art. 106 ust. 1, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast w § 8 ust. 1, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Podatnik wykonuje czynności uznane za działalność gospodarczą określoną w art. 15 ustawy o VAT. Prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej oznacza osiąganie zysku, na który mają wpływ poniesione koszty, a strona prowadząc działalność gospodarczą ponosi ryzyko gospodarcze przedsięwzięcia. Te cechy działalności gospodarczej w pełni odnoszą się do czynności wykonywanych przez zleceniobiorcę Wnioskodawcy. Zgodnie z wyżej powołanym przepisem należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie uznanie lub nie uznanie zleceniobiorcy za podatnika podatku od towarów i usług uzależnione będzie od spełnienia wszystkich wymienionych wyżej ustawowych kryteriów zawartych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli umowa o dzieło nie spełnia kryteriów, to zleceniobiorca jest podatnikiem zobowiązanym do naliczenia podatku VAT i wystawienia faktury VAT. Zleceniodawca ma prawo do odliczenia.

W kwestii stanowiska Wnioskodawcy dotyczącej prawa odliczenia podatku naliczonego, wyjaśniamy co następuje:

Art. 86 ww. ustawy reguluje podstawowe zagadnienia dotyczące prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. W myśl ust. 1 tego przepisu podatnik, o którym mowa w art. 15 ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cyt, wyżej przepisów wynika, że istota podatku od towarów i usług opiera się m.in. na zasadzie, zgodnie z którą odliczenie podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów lub usług przysługuje podatnikowi, jeżeli towar ten lub usługa zostaną wykorzystane do realizacji czynności opodatkowanych tym podatkiem, co znajduje swoje potwierdzenie również w postanowieniach art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. Ograniczenia w obniżaniu podatku należnego o podatek naliczony wymienione zostały w art. 88 ww. ustawy. W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Powyższy przepis nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3 (tj. towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji), oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów. Przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy również wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 13 ww. ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2 – 4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W świetle przedstawionego wyżej stanu prawnego i stanu faktycznego stwierdzić należy, że jeśli wystąpi związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami, o których mowa wyżej, a czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1, ust. 10 i 13 ww. ustawy, o ile nie wystąpią wyłączenia tego prawa, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Realizacja prawa do odliczenia podatku naliczonego winna nastąpić w deklaracji miesięcznej składanej dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług, obejmującej cały zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, niezależnie od rodzajów tej działalności.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację wzorów umów cywilnoprawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.