INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Jednostki przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008 r. (data wpływu 5 marca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 czerwca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi na rzecz gminy polegającej na sporządzaniu projektów planów studium przestrzennego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2008 r. został złożony wniosek uzupełniony pismem z dnia 2 czerwca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi na rzecz gminy polegającej na sporządzaniu projektów planów studium przestrzennego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, będąc jednostką budżetową, na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych z gminami (osobami prawnymi), świadczy odpłatne usługi polegające na opracowywaniu projektów planów studium zagospodarowania przestrzennego dla miast i gmin. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy uchwala rada gminy.

W uzupełnieniu wniosku (na wezwanie tut. organu) Wnioskodawca wskazuje, że usługi świadczone na rzecz gmin dotyczące sporządzania planów i studiów zagospodarowania przestrzennego miast i gmin według klasyfikacji wydanej na podstawie przepisów o statystyce publicznej (PKWiU) mieszczą się w grupowaniu 74.20.51-00.00 „Usługi planowania urbanistycznego”, a umowy na wykonanie przedmiotowych planów zawierane są z urzędami miast i gmin.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczone odpłatnie na podstawie umów cywilnoprawnych usługi na rzecz gmin, polegające na sporządzaniu projektów planów studium przestrzennego podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie zawiera przepisu, który uzasadnia „naliczenie podatku VAT”, ze względu na podmiot (jednostka budżetowa) lub przedmiot działalności (opracowywanie projektów planów studium zagospodarowania gmin). Wskazano art. 15 ust. 6 ustawy stwierdzający, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W ocenie Wnioskodawcy, powołującego się także na przepis § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przedmiotowe usługi podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Stosownie do treści przepisu art. 41 ust. 1 ww. ustawy podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ponadto zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwolnione od podatku są usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy na rzecz gmin w ramach zawartych umów cywilnoprawnych odpłatne usługi polegające na opracowywaniu projektów planów studium zagospodarowania przestrzennego dla miast i gmin, które zostały sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w gupowaniu 74.20.51-00.00 - „Usługi planowania urbanistycznego”.

Wskazać należy, iż gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest wspólnotą samorządową, działającą jako strona czynności cywilnoprawnych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność, jest innym niż organy władzy publicznej uczestnikiem sektora finansów publicznych. Urząd gminy należy natomiast rozumieć jako wydzieloną część gminy, realizującą zadania w jej imieniu i na jej rzecz.

Zatem w powyższej sytuacji nie znajdzie zastosowania § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro więc przedmiotowe usługi zostały sklasyfikowane do grupowania PKWiU 74.20.51-00.00, a klasyfikacja usług dokonana przez Jednostkę jest prawidłowa, to ich świadczenie jest opodatkowane 22% stawką podatku – na podstawie cyt. przepisu art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Nadmienia się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane w stanie faktycznym grupowanie statystyczne.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.