INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana W.L., przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura – 26 marca 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania wybranym klientom (osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej) kwoty pierwszej lub drugiej składki przez sprzedającego polisę ubezpieczeniową - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania wybranym klientom (osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej) kwoty pierwszej lub drugiej składki przez sprzedającego polisę ubezpieczeniową.
Z uwagi na braki formalne pismem z dnia 21 maja 2008r. Znak: IBPB2/415-598/08/MK, IBPP2/443-292/08/EJ wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia ww. wniosku. Ponieważ do tut. Biura nie wpłynęło zwrotne potwierdzenie odbioru wezwania, jak również od wnioskodawcy nie wpłynęło uzupełnienie wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów zwrócił się pismem z dnia 25 czerwca 2008r. do Naczelnika właściwego Urzędu Pocztowego o podanie informacji czy i kiedy została doręczona przesyłka listowa z dnia 21 maja 2008r polecona za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. W odpowiedzi na ww. pismo Poczta Polska Centrum Poczty, Oddział Rejonowy pismem z dnia 01 lipca 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 04 lipca 2008r.) zawiadomiła, iż według ustaleń przesyłka kierowana do wnioskodawcy wydana została w dniu 29 maja 2008r. w Urzędzie Pocztowym, a odbiór listu pokwitował adresat osobiście umieszczając w dokumentacji oddawczej swój podpis.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa finansowego. Zajmuje się doprowadzaniem do podpisania przez klienta umowy kredytowej z bankiem jak również sprzedażą polis ubezpieczeniowych. W 2008r. w ramach promocji swojego przedsiębiorstwa zamierza wprowadzić akcję promocyjną polegającą na tym, że wybranym klientom przy sprzedaży polisy będzie finansował kwotę pierwszej lub drugiej składki. Kwota dofinansowania będzie równa jednej składce i wynosić będzie 200 zł dla klienta. Pozostałe składki klient opłaci we własnym zakresie.
Ponieważ wnioskodawca nie odpowiedział na wezwanie a tym samym nie uzupełnił wniosku, zgodnie z zawartym na wezwaniu pouczeniem organ podatkowy rozpatrzył przedstawione zdarzenie przyszłe pod względem skutków podatkowych jakie wywołuje ono dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy ww. sposób rozliczenia w podatku dochodowym jest prawidłowy...

Zdaniem wnioskodawcy jeżeli chodzi o opodatkowanie na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, to zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a wartość nieodpłatnych świadczeń podlegać będzie zwolnieniu do kwoty 100 złotych. Natomiast od nadwyżki ponad kwotę 100 zł nie jest zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy. W tym zakresie wystawia PIT-8C.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 100 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Podstawą zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 68a jest:

• otrzymanie od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekroczyć kwoty 100 zł,
• świadczenie nie może być dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.
  
  

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika wprost, że zwolnienie z podatku dochodowego przysługuje tylko wtedy, jeżeli jednorazowa wartość nieodpłatnych świadczeń nie przekracza kwoty 100 zł.
Jeżeli zatem jednorazowa wartość świadczenia przekracza kwotę 100 zł, to opodatkowaniu podlega całość świadczenia a nie jedynie nadwyżka powyżej tej kwoty. Wskazuje na to jednoznacznie użycie przez ustawodawcę sformułowania „nie przekracza” nie zaś sformułowania „do kwoty”.

Istotnym warunkiem zwolnienia jest również otrzymanie nieodpłatnego świadczenia. Pojęcie „nieodpłatne świadczenie” w prawie podatkowym obejmuje swoim zakresem zarówno działanie i zaniechanie na rzecz innej osoby, jak również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.
Świadczenia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogą mieć jednak charakteru pieniężnego.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika natomiast, że wnioskodawca w ramach promocji swojego przedsiębiorstwa zamierza wprowadzić akcję promocyjną polegającą na tym, że wybranym klientom przy sprzedaży polisy ubezpieczeniowej będzie finansował kwotę pierwszej lub drugiej składki. Kwota dofinansowania będzie równa jednej składce i wynosić będzie 200 zł dla klienta. Oznacza to, że klienci otrzymają od wnioskodawcy świadczenie pieniężne, ponieważ wnioskodawca zapłaci im składkę z polisy. Powyższe oznacza, że zastosowania nie znajdzie tu art. 21 ust. 1 pkt 38a ustawy.

Tym samym na wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ww. ustawy, w której należy wykazać całą kwotę zapłaconej składki.

Zgodnie z art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcyjest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.