INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 02 kwietnia 2008 r. (data wpływu 24.04.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące dwa stany faktyczne.

Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. W dniu 01.02.2008 r. został podpisany akt notarialny tworzący spółkę z o.o. Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy funkcjonujące jako osoba fizyczna zostało do spółki wniesione aportem. Na dzień 31 stycznia 2008 r. został sporządzony bilans zamknięcia środków trwałych i obrotowych firmy. W skład środków obrotowych wchodzi m. in. nadwyżka podatku naliczonego do rozliczenia w przyszłych okresach. Bilans zamknięcia stał się bilansem otwarcia w Spółce, w której Wnioskodawca jest udziałowcem i sprawuje funkcję prezesa zarządu. W działalności bieżącej Spółki zaistniały sytuacje gospodarcze, które dotyczą firmy wniesionej jako aport. Ujęcie ich w księgach daje rzeczywisty obraz kooperacji z kontrahentami. W roku 2007 zostały poskładane reklamacje na towar dostarczony w ramach nabyć wewnątrzwspólnotowych. W chwili obecnej otrzymywane są noty korygujące do wcześniej wystawionych faktur wg ceny zakupu. Zarówno firma wniesiona aportem, jak i powstała Spółka korzysta z tego samego katalogu kontrahentów, jak również świadczy ten sam zakres usług. Jako osoba fizyczna, aby dysponować określonym kapitałem Wnioskodawca musiał przedstawić stan faktyczny firmy. Działalność Spółki stanowi kontynuację działalności firmy Wnioskodawcy. Otrzymywane noty na zakup towaru dotyczą zarówno zapasu towarów, który został wniesiony aportem, jak również już sprzedanego towaru. Noty korygujące wystawiane są na dane firmy wniesionej aportem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Czy Spółka ma prawo do uwzględnienia otrzymywanych not korygujących otrzymywanych od dostawców zagranicznych a dotyczących cen zakupu towaru...
2. Czy wartość kwot może stanowić odpowiednio koszt podatkowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, noty korygujące stanowiące uznane reklamacje należy uznać za koszt podatkowy, gdyż część towarów podlegających reklamacji stanowiła zapas magazynowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę zwrotu „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów” oznacza, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych koniecznych (niezbędnych) wydatków, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Z powyższego wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty ponoszone przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów.

Odstępstwa od wyżej wskazanej zasady wynikają z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), które określają tzw. sukcesję prawną, tj. sytuację, w której dany podmiot (podatnik) korzysta z praw nabytych przez inny podmiot (innego podatnika). Inaczej rzecz ujmując, należy sprawdzić, czy każde prawo, które przysługiwałoby danemu podmiotowi (podatnikowi) przysługuje – na podstawie przepisów o sukcesji prawnej – innemu podmiotowi (podatnikowi), będącemu tzw. „następcą prawnym” tego pierwszego podmiotu (podatnika).

Powyższe kwestie regulują przepisy działu III rozdziału 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). W regulacjach tych zawarta jest pozycja podatkowoprawna dwóch kategorii podmiotów: następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Zgodnie z treścią art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

nbspnbsp - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Natomiast § 2 powyższego artykułu stanowi, iż przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:

nbspnbspnbspnbspa) innej spółki niemającej osobowości prawnej,
nbspnbspnbspnbspb) spółki kapitałowej;
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.

Dodatkowo, sukcesja prawna na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa ma zastosowanie:

• do łączenia się i przekształceń osób prawnych i spółek prawa handlowego (art. 93 ww. ustawy),
• do łączenia się i przekształceń komunalnych zakładów budżetowych (art. 93b ww. ustawy),
• zgodnie z planem podziału – do osoby prawnej lub osób prawnych powstałych w wyniku podziału innej osoby prawnej (art. 93c ww. ustawy),
• do nabywców przedsiębiorstw państwowych oraz do spółek, które na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nabyły lub przejęły te przedsiębiorstwa (art. 94 ww. ustawy).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż wniósł On do spółki z o.o. aportem swoje przedsiębiorstwo, które prowadził jako osoba fizyczna. Z powołanych powyżej przepisów wynika wyraźnie, iż w przypadku, gdy przedsiębiorca będący osobą fizyczną wnosi na pokrycie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (spółce posiadającej osobowość prawną) wkład w postaci jego przedsiębiorstwa, nie mają zastosowania unormowania w zakresie sukcesji prawnej.

Ponadto ze stanu faktycznego wynika, iż w chwili obecnej (tj. gdy działalność gospodarczą prowadzi spółka z o.o.) wpływają od zagranicznych dostawców noty korygujące do wcześniej wystawionych faktur. Otrzymane noty dotyczą zarówno zapasu towarów wniesionego aportem, jak również towaru sprzedanego. Przedmiotowe noty wystawiane są na firmę wniesioną aportem (firmę prowadzoną przez osobę fizyczną – Wnioskodawcę).

W związku z tym, iż nowopowstała spółka z o.o. nie jest następcą prawnym Wnioskodawcy, spółka ta nie ma prawa do uwzględnienia w jej rachunku podatkowym otrzymanych not korygujących, a wartość z nich wynikająca nie będzie stanowić dla spółki kosztu uzyskania przychodów.

Jednocześnie mając na uwadze, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest osoba fizyczna, zaznacza się, iż niniejsza interpretacja nie ma dla niej mocy wiążącej.

W związku z powyższym, informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez wskazaną we wniosku spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością możliwe jest poprzez złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wraz ze spełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i 14f ustawy Ordynacja podatkowa przez tę spółkę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie stanu faktycznego dotyczącego podatku od towarów i usług, wydana została odrębna interpretacja indywidualna z dnia 22 lipca 2008 r. nr ILPP1/443-431/08-2/HW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.