INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2008r. (data wpływu 12 maja 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku VAT w całości z faktur VAT dokumentujących raty leasingowe wynikające z zawartej umowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2008r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w sprawie prawa do obniżenia podatku VAT w całości z faktur VAT dokumentujących raty leasingowe wynikające z zawartej umowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w listopadzie ubiegłego roku podpisał umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy Volkswagen. Pojazd ten nie jest bezpośrednio używany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, służy wyłącznie usługom najmu. Wnioskodawca prowadzi warsztat samochodowy oraz wypożyczalnię samochodów osobowych. Opierając się na art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca odliczał dotychczas 60% wartości z każdej faktury dotyczącej użytkowanego samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściwym jest odliczanie 60% kwoty podatku naliczonego od dotychczasowych opłat (nieprzekraczając kwoty 6.000 złotych)... Czy jednak przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu leasingu samochodu osobowego, służącego wyłącznie dalszemu najmowi...

Zdaniem Wnioskodawcy ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wykazywanego na fakturach dotyczących leasingu samochodu osobowego, jeżeli pojazd ten służy wyłącznie odpłatnemu używaniu na podstawie umowy najmu przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Art. 86 ust. 7 ustawy o VAT nie przewiduje wprost odpowiedniego stosowania art. 86 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku samochodów będących przedmiotem leasingu. Niemniej jednak w literaturze przedmiotu Wnioskodawca spotkał stanowisko, iż art. 86 ust. 4 ustawy o VAT ma w przypadkach tych umów odpowiednie zastosowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) – kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Limit odliczeń nie dotyczy nabycia niektórych pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 ustawy, mimo nieprzekroczenia przez nich dopuszczalnej masy całkowitej określonej w ust. 3 ww. przepisu.

W myśl art. 86 ust. 4 ww. ustawy o VAT art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej dla przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
   
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
   
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
   
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu;
   
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
   
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
   
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   a) odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z powyższego wynika zatem, że zgodnie z ogólną regułą określoną w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, nabywający samochód osobowy lub samochód, którego dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, może dokonać odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy, od której podatnikiem jest nabywca, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednakże regulacja zawarta w ust. 3 ww. artykułu nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy o VAT).

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN pod pojęciem „użytkować” należy rozumieć m. in.:

1. „korzystać z czegoś, np. budynku, lokalu”,
   
2. „korzystać z czegoś w sposób racjonalny, przynoszący jak największy pożytek”,
   
3. „używać cudzej własności, czerpiąc z niej korzyści, ale mając jednocześnie obowiązek zachowania jej substancji i dotychczasowego przeznaczenia”.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 252 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) użytkowanie to prawo rzeczowe ograniczone, na które składają się dwa uprawnienia:

1. prawa do używania rzeczy cudzej,
   
2. prawo do pobierania jej pożytków.
   
   

W świetle powyższego użytkowanie i używanie to dwa różne terminy. Dlatego też podatnik, który użytkuje samochody o których mowa w ust. 4, na podstawie umowy leasingu, a następnie je wynajmuje – oddaje w odpłatne używanie (czyli zgodnie z art. 252 Kodeksu cywilnego użytkuje przedmiotowe pojazdy), ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu samochodów osobowych, wykorzystując w tym celu samochód pozyskany w ramach leasingu operacyjnego. Wnioskodawca przedmiotowy samochód osobowy Volkswagen przeznaczył wyłącznie na odpłatny wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W przedmiotowej sprawie będą miały więc zastosowanie przepisy art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b cyt. ustawy.

Warunkiem odliczenia podatku naliczonego w pełnej kwocie jest bowiem, jak wyraźnie wynika z powyższych uregulowań, aby taki pojazd był przeznaczony wyłącznie do odpłatnego używania na podstawie umów wymienionych w tym przepisie, przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Wobec powyższych przepisów należy stwierdzić, iż Podatnik ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących raty leasingowe pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy o VAT, tj.:

1. gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tego samochodu na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, oraz
   
2. samochód jest przez podatnika przeznaczony wyłącznie do wykorzystania na te ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Tym samym nie znajduje zastosowania ograniczenie wynikające z art. 86 ust. 7 ustawy o VAT.

Również konieczne jest aby wydatki poniesione na zakup tych samochodów stanowiły koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Reasumując, należy stwierdzić, iż przy użytkowaniu samochodu w ramach leasingu operacyjnego Wnioskodawcy, którego działalność gospodarcza polega na odpłatnym wynajmie samochodu, a samochód ten będzie wykorzystywany wyłącznie na te cele przez okres dłuższy niż sześć miesięcy, przysługuje odliczenie podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących raty leasingowe w pełnej wysokości (tj. bez ograniczenia do 60% czy 6 tys. zł.) pod warunkiem, że wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.