INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2008 r. (data wpływu 21 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za pobór opłaty targowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za pobór opłaty targowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką powołaną do prowadzenia, zarządzania i administrowania giełdą i targowiskami działającymi na terenie Miasta K.. Działalność Spółki obejmuje:

1. prowadzenie i zarządzanie hurtowym rynkiem rolno-spożywczymi przemysłowym PKD – 70.32.B,
2. prowadzenie i obsługę inwestycji na terenie giełdy PKD – 45,3,
3. najem i dzierżawę pomieszczeń dla podmiotów gospodarczych PKD – 70.20.Z,
4. zarządzanie targowiskami detalicznymi PKD – 70.32.B,
5. prowadzenie i zarządzanie giełdą samochodową PKD – 70.32.B,
6. sprzedaż hurtową owoców i warzyw PKD – 51.31.Z,
7. sprzedaż hurtową kwiatów i roślin PKD – 51.22.Z,
8. pozostałą sprzedaż hurtową niewyspecjalizowaną PKD – 51.70.B.

W dniu 30 grudnia 2002 r. Wnioskodawca zawarł z Miastem K. umowę na wykonanie czynności inkasenta poboru opłaty targowej w formie pieniężnej. Zgodnie z postanowieniami § 2 pkt. 7 ppkt. b ww. umowy Spółka przejmuje na siebie obowiązek inkasenta opłaty targowej na targowisku przy ul. B., z wyłączeniem niedziel do godz. 14.00, względem organu podatkowego - Prezydenta Miasta określonego w art. 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z postanowieniami umowy, do obowiązków inkasenta należy wykonywanie następujących czynności:

1. obliczanie i pobieranie opłaty targowej od podmiotów dokonujących sprzedaży, na zasadach i w wysokości określonej w uchwale Rady Miejskiej o opłacie targowej na dany rok podatkowy, przy uwzględnieniu wysokości stawek opłaty targowej obowiązujących na danym targowisku,
2. zmiany wysokości pobieranej opłaty targowej z dniem ukazania się obwieszczenia Prezydenta Miasta K. w sprawie podania tekstu uchwały Rady Miejskiej K. jako obowiązującej: opłata targowa pobierana jest wyłącznie na podstawie biletów opłaty targowej, przy czym bilet zawiera datę wystawienia, numer rejestracyjny pojazdu i skasowany zostanie poprzez przedarcie w połowie biletu. Bilety opłaty targowej wydane zostaną przez Wydział Finansowy Urzędu Miejskiego w K. za pokwitowaniem ich odbioru. Bilety te podlegają rozliczeniu, a ich grzbiety zwrotowi – po ich wykorzystaniu. Opłata targowa może być pobierana w formie przedpłat w oparciu o kwitariusze przychodowe, które w miarę potrzeb wydawane będą przez Wydział Finansowy Urzędu Miejskiego w K. za potwierdzeniem ich odbioru. Inkasent dokonuje poboru dziennej opłaty targowej od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowisku w sposób ciągły, tj. w miarę rozpoczynania sprzedaży, przy czym zasadniczy pobór winien być dokonany po raz pierwszy najpóźniej do godziny dziesiątej każdego dnia. Inkasent zobowiązany jest wpłacić na rachunek Urzędu Miejskiego w K. 100% pobranej opłaty targowej. Pobrana gotówka wpłacana jest w pełnej wysokości dwa razy w miesiącu, tj. do dnia 5-go i 20-go każdego miesiąca. Po dokonaniu wpłaty pobranej opłaty targowej inkasent przedkłada w Wydziale Finansowym Urzędu Miasta w terminie ustalonym przez rozliczającego grzbiety skasowanych bloczków, w celu prawidłowego określenia i rozliczenia wysokości zainkasowanej gotówki. Przedstawienie i zaakceptowanie przez Zlecającego rozliczenia dokonanych wpłat jest podstawą do wypłacenia Spółce prowizji w wysokości procentu od wpłaconej kwoty w terminie 10 dni od dokonania wpłaty. Wysokość wynagrodzenia ustalana jest uchwałami Rady Miejskiej.

W przypadku nie wpłacenia należności w terminach określonych w umowie na rachunek organu podatkowego pełnej kwoty opłaty pobranej od podmiotów dokonujących sprzedaży oraz zaniechania pobrania należnej opłaty targowej, bądź pobrania jej w kwocie niższej od należnej, w stosunku do inkasenta zostaną zastosowane sankcje, poprzez naliczenie:

• odsetek za zwłokę, które winny być wpłacone bezpośrednio do kasy Urzędu Miejskiego,
• zaległej opłaty targowej, która ściągnięta zostanie w trybie egzekucji administracyjnej (bez możliwości uwzględnienia prowizji) po uprzednim doręczeniu decyzji administracyjnej o charakterze deklaratoryjnym.

Inkasent nie może dokonać podzlecenia czynności inkasa osobie trzeciej pod żadnym warunkiem, ze względu na odpowiedzialność typu majątkowego wobec organu podatkowego.

W przypadku stwierdzenia przez zlecającego nie wpłacenia przez Inkasenta pobranej gotówki w terminie 3 dni (w okresie po 5 i 20 każdego miesiąca), podejmowania działań niezgodnych z niniejszą umową w czasie prowadzenia inkasa, nastąpi rozwiązanie umowy w trybie natychmiastowym i rozliczenie Inkasenta z pobranej gotówki i bloczków opłaty targowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od prowizji należnej z tytułu inkasa Spółka powinna płacić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności poboru opłaty targowej wykonywane przez Spółkę na rzecz Miasta K. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów – stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy – należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 6 powołanej ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku VAT czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

1. wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług oraz zwolnienie od podatku jednostek samorządu terytorialnego ma charakter wyłącznie podmiotowo – przedmiotowy,
2. w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia z opodatkowania lub ze zwolnienia od podatku konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:
     - czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,
     - ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.
   
   

W związku z powyższym należy podkreślić, iż tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lub zwolnienia realizowanych czynności od podatku, w oparciu o § 8 ust. 1 pkt 13 powołanego wyżej rozporządzenia.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje czynności inkasa opłaty targowej na podstawie umowy zawartej z Miastem K.. Za wykonanie ww. czynności otrzymuje wynagrodzenie (prowizję) w wysokości procentu od wpłaconej, na rachunek Urzędu Miejskiego w K., kwoty opłaty targowej.

W świetle powołanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę spełniają definicję świadczenia usług, o którym mowa w cyt. wyżej art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Za usługę w rozumieniu ww. przepisu uznać bowiem należy działanie wykonywane przez dany podmiot a wynikające m.in. z nakazu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu w sytuacji, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy czynnością wykonaną przez dany podmiot, a wynagrodzeniem otrzymanym z tego tytułu.

Wnioskodawca z tytułu poboru opłaty targowej działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, gdyż wyłączenie z opodatkowania dotyczy ściśle określonych podmiotów, tj. organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy. Nie korzysta również ze zwolnienia od podatku jako jednostka samorządu terytorialnego. Wnioskodawca, mimo iż wykonuje czynności poboru opłaty targowej, w imieniu jednostki samorządu terytorialnego, sam nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą, przy czym ani cel, ani rezultat prowadzonej działalności nie wykluczają go z kategorii podatników podatku od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu inkasa opłaty targowej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.