INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2008r. (data wpływu 16 maja 2008r.), uzupełnionym pismami z dnia 16 czerwca 2008r. (data wpływu 18 czerwca 2008r.) i z dnia 17 czerwca 2008r. (data wpływu 23 czerwca 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku produkcji w składzie podatkowym oleju opałowego przeznaczonego na cele opałowe, klasyfikowanego do symbolu PKWiU 24.66.10-00.00 i kodu CN 382490 98 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2008r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismami z dnia 16 czerwca 2008r. (data wpływu 18 czerwca 2008r.) i z dnia 17 czerwca 2008r. (data wpływu 23 czerwca 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku produkcji w składzie podatkowym oleju opałowego przeznaczonego na cele opałowe, klasyfikowanego do symbolu PKWiU 24.66.10-00.00 i kodu CN 382490 98.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma zamiar produkować olej grzewczy o nazwie B. E. H. O. o symbolu PKWiU 24.66.10-00.00 i kodzie CN 3824 90 98. Wyrób zawiera w swej masie mniej niż 70% produktów rafinacji ropy naftowej, takich jak średnie destylaty naftowe, które destylują 70-90% V/V (mogą to być: nafta, olej napędowy lub inne tym podobne produkty) i ponad 30% tłuszczy roślinnych, zwierzęcych, destylatów kwasów tłuszczowych, lub biokomponentów, o których mowa w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006r. o biokomponentach i paliwach ciekłych.

Gęstość wyrobu w temperaturze 15^oC wynosi od 850-900 kg/m³.

Skład frakcyjny: do 350^oC destyluje max 95% V/V.

Produkt ten nie jest wymieniony wśród wyrobów akcyzowych w załączniku Nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym.

Sprzedaż oleju opałowego dokonywana będzie dla nabywców poinformowanych o przeznaczeniu wyrobu, akceptujących jego przeznaczenie i każdorazowo otrzymujących fakturę VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy produkcja oleju opałowego o kodzie CN 3824 90 98 i symbolu PKWiU 24.66.10-00.00 przeznaczonego na cele opałowe musi odbywać się w składzie podatkowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, produkowany olej opałowy o kodzie CN 38 24 90 98 przeznaczony na cele opałowe nie jest wyrobem akcyzowym wymienionym w załączniku Nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym wobec czego nie dotyczą go przepisy ustawy o akcyzie. Powyższe zdaniem Wnioskodawcy wynika z definicji wyrobów akcyzowych zawartej w art. pkt 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29 poz. 257 ze zm.) wyrobami akcyzowymi są wyroby podlegające akcyzie określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 2 ww. ustawy, wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi są paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2 do ustawy.

Stosownie zaś do postanowień art. 62 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy do paliw silnikowych i olejów opałowych w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wyroby wymienione w poz. 1-12 załącznika nr 2 do ustawy;
   
2. pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU i kod CN.
   
   

Olejami opałowymi są również inne wyroby, z wyjątkiem węgla, koksu, torfu i innych porównywalnych z nimi węglowodorów stałych oraz gazu ziemnego, służące do celów opałowych; ciężkimi olejami opałowymi są oleje opałowe, w których zawartość siarki przekracza 3%.

Powyższy przepis, będący przepisem szczególnym w stosunku do przepisu ogólnego, jakim jest cytowany art. 2 pkt 2 ustawy, rozszerza zatem podstawowy katalog wyrobów akcyzowych zharmonizowanych o inne wyroby zaliczone do grupy olejów opałowych, o ile są one wykorzystywane do celów opałowych.

Zapis artykułu 62 ustawy o podatku akcyzowym ma swe źródła w uregulowaniach Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.Urz. UE L Nr 283 str. 51 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą energetyczną. Dyrektywa energetyczna w art. 2 ust. 1 wymienia listę produktów, które należy uznać za produkty energetyczne:

• objętych kodami CN 1507 do 1518, jeśli są przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe;
  
• objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715;
  
• objętych kodami CN 2901 i 2902;
  
• objętych kodem CN 2905 11 00, które nie są pochodzenia syntetycznego, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe;
  
• objętych kodem CN 3403;
  
• objętych kodem CN 3811;
  
• objętych kodem CN 3817;
  
• objętych kodem CN 3824 90 99, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe.
  
  

Ponadto w myśl art. 2 ust. 3 ww. Dyrektywy, w przypadku przeznaczenia do wykorzystania, oferowania na sprzedaż lub wykorzystywania jako paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania, produkty energetyczne inne niż te, których poziom opodatkowania został określony w niniejszej dyrektywie, podlegają podatkowi zgodnie z wykorzystaniem, według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowego.

Należy mieć również na uwadze akapit 2 i akapit 3 ww. przepisu, zgodnie z którym:

• oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie produkty przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane jako paliwo silnikowe, lub jako dodatek lub rozcieńczalnik do paliw silnikowych, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa silnikowego, oraz
  
• oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie inne węglowodory, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane do ogrzewania, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego produktu energetycznego.
  
  

Z powyższego wynika, iż art. 62 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym ma odniesienie w art. 2 ust. 3 ww. Dyrektywy i stwierdza, iż w przypadku przeznaczenia do wykorzystania, oferowania na sprzedaż lub wykorzystania jako paliwo do ogrzewania, produktu energetycznego innego niż wymieniony w art. 2 ust. 1 Dyrektywy, produkt ten podlega podatkowi akcyzowemu zgodnie z wykorzystaniem, według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa do ogrzewania.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż produkt będący przedmiotem zapytania wykorzystywany jako paliwo do ogrzewania mieści się w definicji olejów opałowych, w rozumieniu art. 62 ustawy o podatku akcyzowym oraz art. 2 ust. 1 i ust. 3 dyrektywy energetycznej. W związku z tym przedmiotowy wyrób jest niewątpliwie wyrobem akcyzowym zharmonizowanym, bowiem przepis art. 62 ust. 2 ww. ustawy jednoznacznie rozszerza katalog olejów opałowych do każdego towaru służącego do celów opałowych, nie ograniczając ich tylko i wyłącznie do wyrobów wymienionych w załączniku 1 i załączniku 2 do ww. ustawy.

Zgodnie z art. 30 ust. 2 ww. ustawy o podatku akcyzowym – produkcja i przetwarzanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych mogą odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

Z uwagi na zakwalifikowanie wyrobu będącego przedmiotem zapytania do wyrobów akcyzowych zharmonizowanych – jego produkcja musi odbywać się w składzie podatkowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy równocześnie podkreślić, iż obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania danego towaru do właściwego grupowania PKWiU ciąży na zainteresowanym, tj. na podmiocie dokonującym czynności których przedmiotem są wyroby akcyzowe. Tutejszy organ nie jest właściwym do dokonania oceny prawidłowości przedstawionej klasyfikacji statystycznej wyrobów będących przedmiotem wniosku.

Dodatkowo należy zauważyć, że kod CN 3824 90 98, wskazany we wniosku o wydanie interpretacji, występował w taryfie celnej do końca 2007r. Z dniem 1 stycznia 2008r. kod ten przekształcił się w kod CN 3824 90 97, w związku z wydzieleniem odrębnego kodu CN 3824 90 91 dla monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych, zawierających 96,5% lub więcej estrów (FAMAE). W taryfie celnej obowiązującej od dnia 1 stycznia 2008r. kod CN 3824 90 98 już nie występuje.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, że poruszone w przedmiotowym wniosku kwestie:

• obowiązku barwienia i znakowania przedmiotowego wyrobów,
  
• określenia odpowiedniej stawki podatku akcyzowego dla produkowanego i sprzedawanego wyrobu

będą przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.