INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 06 kwietnia 2008 r. (data wpływu 09 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu umorzenia odsetek od kredytu w sytuacji przystąpienia do długu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu umorzenia odsetek od kredytu w sytuacji przystąpienia do długu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniach 17 października 2000 r. i 10 kwietnia 2000 r. bank udzielił małżonkowi Wnioskodawczyni dwóch kredytów. Między małżonkami, od dnia zawarcia małżeństwa, tj. 26 sierpnia 2000 r., istnieje ustrój rozdzielności majątkowej. Żadne z małżonków nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Z powodu trudności w spłacie kredytu wzrastało zadłużenie małżonka Zainteresowanej. Jako klient zalegający z wpłatami, wystąpił on do banku o zawarcie ugody, na mocy której (po spełnieniu określonych warunków) bank umorzył w dniu 10 maja 2007 r. część należności odsetkowej.

Jednym z warunków była jednorazowa spłata części kredytu oraz przystąpienie Wnioskodawczyni do spłaty długu. W ustawowo wyznaczonym terminie bank przysłał Zainteresowanej informację PIT - 8C, z której wynika konieczność rozliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego na mocy art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W informacji tej wykazano, iż Wnioskodawczyni uzyskała dochód w wysokości połowy umorzonych przez bank odsetek, natomiast pozostała część została wykazana jako przychód jej małżonka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wskutek umorzenia odsetkowej części kredytu powstanie po stronie Wnioskodawczyni przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 lub art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji, gdy Zainteresowana przystąpiła do długu po umorzeniu przez bank części odsetek Jej małżonkowi...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami (z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, które przysparzają korzyści tylko i wyłącznie temu, kto je otrzymuje.

W ocenie Zainteresowanej, świadczenie takie byłoby przychodem tylko w przypadku, gdy jeden podmiot dokonywałby świadczenia, a drugi nieodpłatnie je otrzymywał.

Natomiast zgodnie z art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zainteresowana stoi na stanowisku, że w przypadku umorzenia odsetkowej części kredytu osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej nie dochodzi do powstania ani nieodpłatnych świadczeń, ani innych przychodów, ponieważ umorzenie to nie stanowi przysporzenia majątkowego dla kredytobiorcy, a jedynie zmniejsza zobowiązanie wobec kredytodawcy.

W ocenie Wnioskodawczyni, bank nie był zobowiązany (na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) do sporządzenia i przesłania Jej – jako uzyskującej przychód – informacji o przychodach z innych źródeł (PIT – 8C).

Zainteresowana uważa, że nawet jeśli powstałby przychód, to powinien on być wykazany po stronie męża, gdyż między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa. Ponadto, to mężowi Wnioskodawczyni umorzono część kredytu, a Ona przystąpiła do długu już po fakcie jego częściowego umorzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 -16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów są tzw. inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 powyższej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej jest obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu lub jego części, wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenia majątkowe (przychód).

Umorzenie kwot niezapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, których termin płatności upłynął – jest przysporzeniem, skutkującym powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu. Dotyczy to zarówno odsetek skapitalizowanych, jak i odsetek wymagalnych, czyli takich, których w myśl postanowień umowy kredytowej termin płatności upłynął.

W związku z powyższym, umorzone odsetki od kredytu stanowią umorzone zobowiązanie, i należy je traktować jako inne nieodpłatne świadczenie w rozumieniu powołanego wyżej art. 11 ust. 1 ww. ustawy, co skutkuje uzyskaniem przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, jako świadczenie o charakterze niepieniężnym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że bank umorzył małżonkowi Wnioskodawczyni należność odsetkową od zaciągniętych przez niego kredytów. Jednym z warunków dokonania tej operacji przez bank było przystąpienie przez Zainteresowaną do długu małżonka.

Przystąpienie do długu jest jedną z form osobowego zabezpieczenia transakcji finansowych stosowaną przez instytucje bankowe. Jego cechą charakterystyczną jest to, że powoduje przekształcenie po stronie dłużniczej stosunku zobowiązaniowego. W jego następstwie, do pierwotnego dłużnika przystępuje nowy, jako dłużnik solidarny. Oznacza to, że osoba przystępująca do długu nie odpowiada za niego jak za cudze zobowiązanie, lecz dług staje się jego własnym. Przystąpienie do długu powoduje zatem zwiększenie liczby podmiotów zobowiązanych do świadczenia wobec wierzyciela.

Dłużnicy odpowiadają za dług w takim zakresie, w jakim istniał on w chwili przystąpienia przez nich do długu. Istniejąca między dłużnikami solidarność skutkuje tym, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez jednego z dłużników zwalnia pozostałych z długu.

W sytuacji spełnienia świadczenia przez jednego z dłużników solidarnych, treść istniejącego między nimi stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu świadczenia od pozostałych dłużników. Jeżeli z treści łączącego dłużników stosunku prawnego nie wynika nic innego, wówczas dłużnik, który spełnił świadczenie może żądać zwrotu w częściach równych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w następstwie przystąpienia przez Wnioskodawczynię do długu stała się Ona wraz z małżonkiem dłużnikiem solidarnym i odpowiada za zobowiązanie męża tak jak za własne. Odpowiedzialność Zainteresowanej za zadłużenie ograniczona jest do takiego zakresu, w jakim istniało ono w chwili Jej przystąpienia do długu.

W konsekwencji, umorzenie przez bank odsetek od zadłużenia, jakie istniało w chwili przystąpienia przez Wnioskodawczynię do długu powoduje powstanie po Jej stronie podlegającego opodatkowaniu przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodu z innych źródeł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.