INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2008r. (data wpływu 7 maja 2008r.), uzupełnione pismem z dnia 14 lipca 2008r. (data wpływu 18 lipca 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów zabudowanych i niezabudowanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów zabudowanych i niezabudowanych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2008r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 lipca 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest też podatnikiem podatku VAT. W dniu 28 czerwca 2007r., umową notarialną otrzymał w darowiźnie od rodziców zabudowaną budynkiem mieszkalnym nieruchomość gruntową o pow. 0,14ha, o wartości rynkowej 325.000zł. Jednocześnie w dniu 12 lipca 2007r., Wnioskodawca zakupił działkę gruntową przyległą do ww. działki o pow. 0,011ha za kwotę 48.000zł. Dodatkowo 10 stycznia 2008r. Wnioskodawca zakupił kolejną przyległa działkę gruntową o pow. 0,15ha.Wnioskodawca ww. nieruchomości nabył jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, z zamiarem wybudowania na niej pawilonu handlowo-usługowego. W tym celu Wnioskodawca zlecił wykonanie stosownego projektu budowlanego oraz otrzymał stosowną decyzję – pozwolenie budowlane.Jednak aktualnie Wnioskodawca odstąpił od planów budowy i zamierza sprzedać w całości ww. grunty i zabudowania. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił dodatkowo, iż grunty jeszcze nie zostały sprzedane (transakcja sprzedaży jeszcze nie miała miejsca). Ponadto grunty zarówno kupione jak i darowane nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy. Nieruchomości od chwil nabycia nie były w żaden sposób wykorzystywane. Powodem sprzedaży działek przez Wnioskodawcę jest zmiana planów życiowych związanych ze zmianą pracy i miejsca zamieszkania. Środki uzyskane ze sprzedaży zostaną wykorzystane na cele mieszkaniowe.Na przedmiotowych działkach Wnioskodawca nie dokonywał żadnych uatrakcyjnień lub innych nakładów związanych z podniesieniem wartości działek. Działki kupione w 2007r. i 2008r. w momencie sprzedaży będą niezabudowane. Wnioskodawca chce sprzedać wszystkie działki w całości jednemu nabywcy. Do chwili obecnej Wnioskodawca nie sprzedał żadnych gruntów. Nie posiada także innych nieruchomości gruntowych, oprócz wymienionych we wniosku. Budowa pawilonu była planowana na działkach zarówno kupionych jak i darowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w wyżej opisanej sytuacji faktycznej powstanie obowiązek podatkowy VAT w przypadku sprzedaży ww. nieruchomości zabudowanych i gruntów...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż ww. nieruchomości nie będzie podlegała obowiązkowi podatkowemu VAT ponieważ:

• sprzedaż działek posiada charakter okazjonalny i jednorazowy,
• nieruchomości stanowią majątek osobisty i prywatny Wnioskodawcy,
• Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności handlowej lub innej gospodarczej,
• nie jest podatnikiem podatku VAT,
• nabywając nieruchomości Wnioskodawca nie miał zamiaru dalszej ich sprzedaży,
• Wnioskodawca planował wybudować na powyższych gruntach pawilon handlowo-usługowy, zlecając wykonanie stosownego projektu budowlanego oraz uzyskując stosowne pozwolenie budowlane.
  
  

W tej sytuacji ewentualną sprzedaż ww. nieruchomości Wnioskodawca nie wykonuje jako działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Tym samym nie pozostaje w sytuacji Wnioskodawcy obowiązek podatkowy VAT. Działalność gospodarcza winna cechować się stałością, powtarzalnością, niezależnością jej wykonania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast taką działalnością sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu dalszej odsprzedaży. W tej sytuacji Wnioskodawca uważa, że sprzedaż ww. nieruchomości pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy. Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 ust. 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy). Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak zniesienie współwłasności nieruchomości poprzez jej podział, złożenie wniosku ws. wydania decyzji (pozwolenia na budowę pawilonu handlowo- usługowego), stanowią część tych transakcji i powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku dwóch nieruchomości niezabudowanych jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.Sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy przewidywana transakcja gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzymał w dniu 28 czerwca 2007r., w formie darowizny od rodziców działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Jednocześnie w dniu 12 lipca 2007r. Wnioskodawca nabył dodatkowo pierwszą działkę gruntową przyległą do ww. działki, o pow. 0,011ha, by następnie w dniu 10 stycznia 2008r. dokupić drugą działkę. Na wszystkich trzech działkach Wnioskodawca miał zamiar prowadzić działalność gospodarczą (wybudować pawilon handlowo-usługowy). W tym celu Wnioskodawca zlecił wykonanie stosownego projektu budowlanego oraz otrzymał stosowną decyzję – pozwolenie budowlane. Jednakże ze względu na zmianę planów życiowych związanych ze zmianą pracy i miejscem zamieszkania Wnioskodawca zrezygnował z budowy ww. pawilonu handlowo-usługowego. Aktualnie Wnioskodawca zamierza sprzedać w całości ww. grunty. W konsekwencji uznać należy, że przedmiotowe działki zostały nabyte nie na cele osobiste a celem wykorzystania ich w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.Bowiem dokonując inwestycji środków pieniężnych czyni się to z zamiarem ich odzyskania w przyszłości. Natomiast w tym konkretnym przypadku odzyskanie zainwestowanych środków możliwe jest przede wszystkim przez sprzedaż nieruchomości.

Z powyższego wynika, iż nabycie przedmiotowych nieruchomości nastąpiło celem osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych, a więc zakupu i darowizny dokonano dla celów zarobkowych. Zatem sam zamiar wykorzystania przedmiotowych nieruchomości gruntowych dla celów zarobkowych Wnioskodawca podjął już w momencie otrzymania darowizny oraz zakupu pozostałych dwóch działek przylegających do nieruchomości otrzymanej od rodziców. Powyższe potwierdza również fakt, iż pomiędzy otrzymaniem działki w darowiźnie a zakupem pierwszej z przylegających do niej działek minęło zaledwie 14 dni. Przez termin „zamiar” należy bowiem pojmować nie wolę wewnętrzną ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustalaniu zamiaru nie można poprzestawać tylko na oświadczeniach zainteresowanej osoby. Wskazane przez Wnioskodawcę fakty wskazują bowiem jednoznacznie na zamiar związania nabytej nieruchomości z planowaną działalnością gospodarczą w zakresie budowy pawilonu handlowo-usługowego.W świetle cytowanych powyżej przepisów, sam zamiar prowadzenia działalności powiązany z zakupami dokonanymi w tym celu nadaje podmiotowi status podatnika VAT. W świetle powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie spełnia przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 kwalifikujące go dla uznania za podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą.Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż podjęto działania wskazujące na zamiar wykorzystywania zakupionych nieruchomości jak i tej darowanej jako przedmiotu działalności gospodarczej, a zatem ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca stanie się z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując dokonanie dostaw dwóch działek niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę oraz jednej działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem Wnioskodawca w odniesieniu do powyższych transakcji, występuje w charakterze podatnika.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.