INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2008 r. (data wpływu 11.04.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

Stan faktyczny nr 1.

Wnioskodawca w dniu 08.03.2006 r. zawarł umowę kredytu w formie limitu kredytowego wielocelowego na okres do 08.03.2006 r. do 07.03.2009 r. W ramach umowy bank udzielił kredytu w rachunku bieżącym oraz kredytu obrotowego w rachunku kredytowym, których uruchamianie w określonej wysokości następowało po złożeniu przez kredytobiorcę dyspozycji uruchomienia kredytu lub dyspozycji realizacji płatności. W związku z powyższym, Spółka w 2006 r., 2007 r. i 2008 r. poniosła koszty związane z udzielaniem (uruchamianiem) i obsługą przyznawanego limitu kredytu wg poniższego:

• prowizje bankowe związane z uruchamianiem limitu kredytowego wielocelowego w formie kredytu w rachunku bieżącym oraz kredytu obrotowego w rachunku kredytowym – pobierane przez bank za każdy rozpoczęty 12 miesięczny lub krótszy (przekraczający rok podatkowy) okres kredytowania, a więc z tego tytułu koszty Spółki były obciążane jednorazowo w dacie uruchamiania limitów w wysokości procentu kwoty uruchamianego kredytu,
• prowizje bankowe za wykorzystanie kredytu obrotowego – pobierane przez bank z rachunku kredytobiorcy w dacie dokonania przelewu na rachunek kredytobiorcy, a więc z tego tytułu koszty Spółki były jednorazowo obciążane w dacie dokonywania przelewu kredytu na rachunek kredytobiorcy w wysokości procentu kwoty przelanego kredytu,
• koszty związane z ustanowieniem zabezpieczenia wierzytelności banku w postaci weksla – poniesione w dacie zawarcia umowy kredytowej, czyli w 2006 r.

Powyższe koszty są wydatkami jednorazowymi ponoszonymi w dacie uruchamiania limitów kredytowych na podstawie przedkładanej przez kredytobiorcę dyspozycji oraz w dacie przelewu środków pieniężnych. Ponadto w całym okresie trwania umowy kredytowej Spółka ponosi odsetki płatne za okresy obrachunkowe liczone od wielkości zadłużenia.

Stan faktyczny nr 2.

W dniu 22.06.2007 r. Spółka działając jako pożyczkobiorca zawarła ze swoim akcjonariuszem umowę pożyczki długoterminowej na okres od 22.06.2007 r. do 31.12.2011 r. na dofinansowanie bieżącej działalności gospodarczej. W związku z przedmiotową umową w dacie jej zawarcia Spółka poniosła koszt związany z podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Odsetki od udzielonej pożyczki naliczane są w ciężar kosztów działalności za okresy kwartalne i odprowadzane są do 15-stego miesiąca następującego po kwartale.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy ww. koszty prowizji bankowych ponoszone w 2007 r. i w 2008 r. w związku z uruchamianiem w tych latach limitów kredytowych oraz wykorzystaniem kredytu obrotowego na podstawie umowy kredytowej wielocelowej obowiązującej w okresie od 08.03.2006 r. do 07.03.2009 r., stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, a więc nie muszą one być rozliczane proporcjonalnie do okresu trwania umowy kredytowej...
2. Czy podatek od czynności cywilnoprawnych poniesiony w 2007 r. w związku z zawarciem umowy pożyczki na okres od 22.06.2007 r. do 31.12.2011 r., stanowi koszt uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia, a więc nie musi być rozliczany w czasie w proporcji do okresu na jaki została zawarta umowa pożyczki...

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego.

W art. 15 ust. 1 ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) określono, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W dalszej części art. 15 w ust. 4d stwierdzono, że koszty uzyskania przychodów, inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Prowizje związane z uruchamianiem limitów kredytowych i za wykorzystanie kredytu są wydatkami jednorazowymi warunkującymi pozyskanie przez Spółkę środków pieniężnych na finansowanie działalności bieżącej. Wydatki te nie można powiązać bezpośrednio z żadnym przychodem, a więc są to wydatki o charakterze pośrednim. Wysokość prowizji nie jest uzależniona od okresu trwania umowy, tylko od wielkości uruchamianego kredytu. Wydatki te nie dotyczą okresów lat następnych, gdyż przyznawane w związku z nimi środki pieniężne w postaci kredytów wykorzystywane są na spłatę zobowiązań już istniejących, a więc dotyczą przeszłości, a nie przyszłości, jak również wykorzystywane są na finansowanie bieżącej działalności Spółki. Tak więc w przedmiotowej sprawie nie można stwierdzić, że koszty prowizji bankowych powstałe w 2007 r. i w 2008 r. dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, mimo że umowa kredytowa, w związku z którą są one ponoszone (jak również okres uruchamianych limitów kredytowych) dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, koszty te winny być uznane za koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, a dniem poniesienia kosztu uzyskania przychodów jest stosownie do art. 15 ust. 4e dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie innego niż faktura (z powodu jej braku) dowodu księgowego.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego.

W art. 15 ust. 1 ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. z 2000 r. Dz. U. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) określono, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W dalszej części art. 15 w ust. 4d stwierdzono, że koszty uzyskania przychodów, inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Podatek od czynności cywilnoprawnych jest wydatkiem jednorazowym, poniesionym w dacie zawarcia umowy pożyczki, którego poniesienie wynika z ustawowego obowiązku ciążącego na biorącym pożyczkę. Jego wielkość zależna jest od wysokości udzielonej pożyczki, nie zaś od okresu spłaty zobowiązania wobec pożyczkodawcy. Kwota otrzymanej pożyczki przeznaczona jest na spłatę zaległych zobowiązań, jak i finansowanie bieżącej działalności Spółki. A więc nie jest możliwe określenie czy środki pieniężne uzyskane w wyniku zawartej umowy pożyczki dotyczą jednego czy kliku lat podatkowych. Okres zawarcia umowy pożyczki normuje jedynie okres spłaty zadłużenia, nie zaś okres wykorzystania środków finansowych. Tak więc w świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, ww. podatek stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy z 15.02.1992 r. stanowi koszt uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia, a dniem poniesienia kosztu jest stosownie do art. 15 ust. 4e dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie innego dowodu niż faktura z powodu jej braku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie pytania pierwszego, które jest przedmiotem niniejszej interpretacji, za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienia się, iż wniosek Spółki w zakresie stanu faktycznego dot. pytania drugiego, został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 08 lipca 2008 r., nr ILPB3/423-217/08-3/MM.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.