Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-867/12-4/IR
z 27 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2012 r. (data wpływu 9 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2012 r. (data wpływu 14 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania marży dla dostawy nieodebranego przedmiotu zastawu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania marży dla dostawy nieodebranego przedmiotu zastawu.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 grudnia 2012 r. poprzez doprecyzowanie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostateczne sformułowane w piśmie z dnia 11 grudnia 2012 r.).

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność ta posiada m.in. w swym zakresie udzielanie pożyczek lombardowych pod zastaw przedmiotów używanych (a stanowią je głównie wyroby jubilerskie wykonane z metali szlachetnych często z udziałem kamieni szlachetnych. Przedmioty zastawu nie zawierają się wśród wyjątków, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

Będą zdarzały się przypadki, gdy udzielona przez lombard pożyczka nie zostanie spłacona w określonym w umowie terminie, wówczas rzecz np. złoty pierścionek będący zabezpieczeniem tej pożyczki przechodzi na własność lombardu i wystawiony jest do sprzedaży. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż towary używane stanowiące ww. wyroby jubilerskie będą nabywane (przewłaszczane) od podmiotów określonych w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodebrane przedmioty zastawu, może Wnioskodawca sprzedać w systemie VAT-marży, jeżeli są to towary używane, a stanowią je wyroby jubilerskie wykonane z metali szlachetnych, częstokroć z udziałem kamieni szlachetnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zasadami określonymi w art. 120 ustawy o VAT sprzedaż przez lombard towarów używanych może być opodatkowana w systemie VAT-marża po spełnieniu następujących warunków:

1. Przedmiotem dostawy będą towary używane, rozumiane jako ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie.
2. Towary te zostały uprzednio nabyte (przejęte na własność w ramach niespłaconej pożyczki) dla celów prowadzonej działalności.
3. Towary te zostały uprzednio nabyte przez lombard od:
   • osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   • podatnika, który używał zastawione, a następnie zbywane przez lombard przedmioty przez okres co najmniej 6 miesięcy, którego dostawa przez tego podatnika była zwolniona od podatku,
   • drobnego przedsiębiorcy, który nie przekroczył limitu obrotów wynikającego z art. 113 ustawy o VAT.
   
   
   

Definicja towarów używanych zawarta jest w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Nie obejmuje ona: dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków oraz metali szlachetnych i kamieni szlachetnych szczegółowo określonych symbolami CN i PKWiU. W ocenie Zainteresowanego, oznacza to, że nie wszystkie wymienione przedmioty jubilerskie są wyłączone z możliwości opodatkowania w systemie VAT-marża. Zgodnie z symbolami metali i kamieni szlachetnych wymienionymi w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT z opodatkowania w systemie VAT-marży nie może korzystać sprzedaż:

1. Srebra nieobrobionego plastycznie lub w postaci półproduktu lub w postaci proszku.
2. Złota nieobrobionego plastycznie lub w postaci półproduktu lub w postaci proszku.
3. Platyny nieobrobionej plastycznie lub w postaci półproduktu lub w postaci proszku.
4. Pereł hodowlanych, kamieni szlachetnych lub półszlachetnych, włączając syntetyczne lub odtworzone, obrobione ale nieobsadzone.
5. Diamentów przemysłowych obrobionych pyłów i proszków z kamieni naturalnych lub syntetycznych, szlachetnych lub półszlachetnych.
6. Odpadów innych niż niebezpieczne zawierające metal.
   
   

Ponieważ wyroby jubilerskie zawierające w sobie metale lub kamienie szlachetne nie wyczerpują wyjątków wymienionych powyżej, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż takich towarów, przyjętych uprzednio w zastaw i nie odebranych w umówionym terminie, ma prawo korzystać z opodatkowania w systemie VAT-marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, towarami w rozumieniu ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, zostały określone w rozdziale 4 działu XII ustawy.

Stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Definicja towarów używanych, dla potrzeb tej szczególnej procedury została zawarta w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zgodnie z nim, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, pod pojęciem PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W przypadku dostawy towarów używanych, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, nabytych przez podatnika prowadzącego lombard od podmiotów, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy, można stosować przepis art. 120 ust. 4 ustawy, czyli opodatkowanie marży. Należy jednak podkreślić, że opodatkowanie marży nie może mieć zastosowania w przypadku niektórych towarów, takich jak metale szlachetne lub kamienie szlachetne oznaczone symbolami (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0), które wymienione są w art. 120 ust. 1 pkt 4.

Z Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) wynika, że dla ww. symboli przyporządkowano następujące towary i usługi:

• 24.41.10.0 – Srebro nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku;
  

• 24.41.20.0 – Złoto nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku;
  

• 24.41.30.0 – Platyna nieobrobiona plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku;
  

• 32.12.11.0 – Perły hodowlane, kamienie szlachetne i półszlachetne, włączając syntetyczne lub odtworzone, obrobione, ale nieobsadzone;
  

• 32.12.12.0 – Diamenty przemysłowe obrobione; pył i proszek z kamieni naturalnych lub syntetycznych, szlachetnych lub półszlachetnych;
  

• 38.11.58.0 – Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal.
  
  

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek lombardowych pod zastaw przedmiotów używanych (a stanowią je głównie wyroby jubilerskie wykonane z metali szlachetnych często z udziałem kamieni szlachetnych). Przedmioty zastawu nie zawierają się wśród wyjątków, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Zainteresowany wskazał, iż będą zdarzały się przypadki, gdy udzielona przez lombard pożyczka nie zostanie spłacona w określonym w umowie terminie, wówczas rzecz np. złoty pierścionek będący zabezpieczeniem tej pożyczki przechodzi na własność lombardu i wystawiony jest do sprzedaży. Towary używane stanowiące ww. wyroby jubilerskie będą nabywane (przewłaszczane) od podmiotów określonych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz treść powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w przypadku dostawy – jak wskazał Wnioskodawca - używanych wyrobów jubilerskich niezawierających się wśród wyjątków, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, nabytych (przewłaszczonych) od podmiotów, określonych w art. 120 ust. 10 ustawy, Zainteresowany będzie miał prawo stosować opodatkowanie marży, na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.