INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Szpitala (...), przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2008 r. (data wpływu: 15 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpadków z żywienia zbiorowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpadków z żywienia zbiorowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na terenie SP ZOZ Szpitala (...) funkcjonuje stołówka. Stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym – jej prowadzenie jest ściśle związane z działalnością Szpitala. Szpital zamierza sprzedawać odpadki z żywienia zbiorowego, tj. zlewki ze stołówki, obierzyny z warzyw i roślin innemu podmiotowi gospodarczemu, u którego przedmiotowe odpady używane będą do skarmiania zwierząt (konie, kuce, psy).

Szpital wystąpił do Urzędu Statystycznego w Łodzi o zakwalifikowanie wg PKWiU usługi związanej ze sprzedażą odpadów pokonsumpcyjnych ze stołówki szpitalnej prowadzonej przez personel szpitala dla pacjentów i pracowników.

Urząd Statystyczny pismem z dnia 12 marca 2008 r. znak OK-5672/KU-897/2008 poinformował szpital, iż zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.) – odpadki z żywienia zbiorowego, tj. zlewki ze stołówki, obierzyny z warzyw i roślin, używane do karmienia zwierząt mieszczą się w grupowaniu PKWiU 15.33.30-00.00 „Roślinne produkty uboczne i odpady przeznaczone na paszę, gdzie indziej nie sklasyfikowane”.

W związku z tym, że do celów podatkowych stosuje się nadal Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.). Ośrodek poinformował, że odpadki z żywienia zbiorowego mieściły się w grupowaniu PKWiU 15.33.30-00.90 „Odpady z roślin pozostałe przeznaczone do spożycia przez zwierzęta, gdzie indziej niewymienione, pozostałe”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować przy sprzedaży odpadków z żywienia zbiorowego, tj. zlewek ze stołówki, obierzyn z warzyw i roślin innemu podmiotowi gospodarczemu, u którego przedmiotowe odpady używane będą do skarmiania zwierząt (konie, kuce, psy)...

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży odpadków z żywienia zbiorowego, tj. zlewek ze stołówki, obierzyn z warzyw i roślin innemu podmiotowi gospodarczemu, u którego przedmiotowe odpady używane będą do skarmiania zwierząt (konie, kuce, psy) – należy zastosować stawkę podatku w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy o VAT stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Z art. 8 ust. 3 cyt. ustawy natomiast wynika, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Stawka podstawowa podatku od towarów i usług, określona w art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

W myśl art. 146 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 30 kwietnia 2008 r. stosowana była stawka w wysokości 3% w odniesieniu do czynności, o których mowa w art. 5, których przedmiotem są towary i usługi wymienione w załączniku nr 6 do ustawy, z wyłączeniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów.

Ustawa z dnia 11 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 74, poz. 444) zawiera przepisy przejściowe, umożliwiające stosowanie stawki podatku 3% na dostawy produktów spożywczych do końca 2010 r.

Stosownie do art. 2 ust. 1 cyt. wyżej ustawy, w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 3 % w odniesieniu do czynności, o których mowa w art. 5 ustawy zmienianej, której przedmiotem są towary wymienione w załączniku do ustawy, z wyłączeniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów. Pod poz. 21 ww. załącznika zostały wymienione towary o symbolu PKWiU ex 15.33.30-00.90 „Odpady z roślin pozostałych przeznaczone do spożycia przez zwierzęta, gdzie indziej niewymienione, pozostałe – wyłącznie odpady użytkowe paszowe”.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedawać odpadki z żywienia zbiorowego innemu podmiotowi gospodarczemu, u którego przedmiotowe odpady używane będą do skarmiania zwierząt.

Z zacytowanej przez Szpital opinii interpretacyjnej wydanej przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi wynika, iż odpadki z żywienia zbiorowego tj. zlewki ze stołówki, obierzyny z warzyw i roślin, używane do karmienia zwierząt mieszczą się w grupowaniu - PKWiU 15.33.30-00.00 – „Roślinne produkty uboczne i odpady przeznaczone na paszę, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Należy jednak wskazać, że w § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.) zostało zawarte zastrzeżenie, iż do dnia 31 grudnia 2008 r. w zakresie podatku od towarów i usług obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Jak wynika z pisma Urzędu Statystycznego w Łodzi, zgodnie z tą klasyfikacją odpadki z żywienia zbiorowego, tj. zlewki ze stołówki, obierzyny z warzyw i roślin, używane do karmienia zwierząt mieściły się w grupowaniu: PKWiU 15.33.30-00.90 „Odpady z roślin pozostałych przeznaczone do spożycia przez zwierzęta, gdzie indziej niewymienione, pozostałe”.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, iż sprzedaż przedmiotowych odpadków z żywienia zbiorowego opodatkowana jest wg obniżonej do wysokości 3% stawki podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.